Gedeeld geduld: hoe een Borgerhouts appartement verbouwd werd met een onwaarschijnlijk oog voor detail
Lauwri en Barrington gaan voor grondig. Van het verwarmingsrooster tot de mozaïekvloer: in hun woning is elke vierkante centimeter uitgetekend, uitgerekend en zorgvuldig uitgewerkt. In dit appartement zitten onwaarschijnlijk veel werkuren maar ook liefde.
In het appartement van Lauwri en Barrington kijk je niet gewoon rond. Het is het soort plek waar je op de knieën gaat om onder een wandmeubel te kijken, aan de Japanse finger tiles voelt – rechthoekige, vingerdikke tegels – en tussen de zetel en het raam kruipt om zo het originele verwarmingsrooster beter te zien. De details zijn hier talrijk en uitgesproken, ze tonen een scherp oog en een grote toewijding. Bovendien is de indeling en functionaliteit tot in het kleinste hoekje uitgedacht. Dit appartement bewijst hoe twee talenten elkaar kunnen versterken. Lauwri is graphic designer, Barrington werkt als architect bij Dieter Vander Velpen. Barrington: “Ik denk door mijn job vormelijk maar ook rationeel, Lauwri is sterk in sfeer, kleur en textuur. Daarnaast heeft zij een frisse naïviteit die mij meesleurt. Het was heel fascinerend om te ontdekken hoe we samen zoveel verder raken.”
Detailzucht
Vier jaar geleden viel het koppel voor een ruwbouwappartement in een gezellige wijk in Borgerhout. In de hal ligt tijdens mijn bezoek het sluitstuk van evenveel jaar aan verbouwingen: de terrastegels. Lauwri: “Het is stevig geweest. We hebben bijna alles zelf gedaan. Hartje winter de badkamertegels voegen, hoogzwanger en met veel geduld de mozaïekvloer in elkaar puzzelen. Mijn water is zelfs gebroken toen ik de laatste tegeltjes legde. Alsof mijn lichaam wist: dit project moet nog af, nu is het tijd voor het volgende project.”
De indeling van het eenslaapkamerappartement werd minutieus op papier gezet, onderweg volgden hier en daar kleine aanpassingen. Zo maakte de open ruimte met een meterslange sofa aan het raam plaats voor een gezelliger concept: een verhoging met een zithoek waar het koppel zich ’s avonds nestelt, en een aparte zithoek om bezoek te ontvangen. Het tapijt loopt door tot aan het raam, waardoor je visueel aan centimeters wint. Ook de ingebouwde dj-booth met platencollectie verdwijnt naadloos in het geheel.
Het oog voor detail laat zich ook hier voelen. Barrington liet de sofakussens in de zithoek twintig centimeter langer maken, net genoeg om languit te kunnen loungen. Bovendien valt de honger naar creativiteit niet te negeren. Het koppel experimenteerde bijvoorbeeld met de restjes schuimrubber van de sofa’s, de bepleisterde werken aan de wand zijn daarvan het resultaat. Nog zo’n project: de buisvormige lamp boven de salontafel is in feite een staande lamp van Ikea die horizontaal werd opgehangen. Helemaal bijzonder is het metalen verwarmingsrooster dat subtiel-elegant verzonken ligt. Barrington: “Dat soort ideeën typeert Lauwri. We liepen voor de zoveelste keer door de Brico, toen haar oog op een metalen kledingroede viel. Daarin zag zij het perfecte rooster. Dat betekende echter dat we 185 stuks met de hand moesten slijpen. En helaas varieerden de afmetingen telkens miniem…”
Kortom, het waren bij momenten erg intense dagen, ruzie hebben ze er echter nooit om gemaakt. Integendeel, ze ontdekten dat ze hun leefwerelden nog vaker willen laten versmelten. Lauwri: “We hebben allebei een zalige job, maar ook eentje met beperkingen. We voelen de nood ons uit te drukken zonder rekening te moeten houden met een klant. In mijn branche overheerst het digitale en mis ik concrete en tactiele opdrachten. Daarom willen we als zijproject onze werelden laten samenvloeien in een serie losstaande meubelen.”
Verbouwd, verkocht
Een minimum aan meubelen: ook dat zat in het plan. Dus werd de volledige muur ingenomen door een functionele kast die alle bedrijvigheid stijlvol toedekt. Achter deze wanden in warm gebeitste lariks zitten onder meer een bureau, een dressing, keukentoestellen en een babycommode. Helaas werd de flow van de wand belemmerd door een plafondbalk. Daarom plaatste het koppel een spiegel tussen beide kasten, waardoor de balk lijkt door te lopen in een ruimte achter de kast.
In dit appartement vallen de karakteristieke zitmeubelen op. Behalve een set roodbruine vintage stoelen met bijbehorend tafeltje en de bouclé eenzitten van HKliving springen de seventiesstoelen in het oog. Barrington en Lauwri kochten de chromen set voor een spotprijs, pas achteraf ontdekten ze dat het om een bijna intact ontwerp van de Belgische designer Rudi Verelst voor Novalux ging.
Het veelvoud aan sofa’s en stoelen wordt omringd door kunstwerken en vazen. Barrington: “Mijn vader, Elie Lambert, had een boeiende carrière als handelaar in koerspaarden, als antiquair en bovenal als kunstenaar. Hij schonk mij een aantal kunstwerken en vazen en die koester ik als fragmenten van zijn leven.” Verder nemen de werken van Cleon Peterson een belangrijke plaats in, omdat het koppel elkaar leerde kennen tijdens een tentoonstelling van deze Amerikaanse artiest.
Tegenover de wandkast kwam een meterslange lage bank op houten poten. Net zoals in de tegelvloer zit hierin het engelengeduld van Lauwri: ze bepleisterde de poten en klopte er met een borstel zachtjes en laag na laag op tot ze de juiste textuur hadden. Ook de dieprode Japanse finger tiles werden losgesneden van de standaardmatjes. Het werd een kwestie van uitrekenen en aanpassen, zodat alles perfect paste. De tint sluit mooi aan bij de warme houtsoort van de wandkast en maakt ook van de compacte badkamer een sfeervol nest. Datzelfde gevoel krijg je wanneer je de gordijnen rond de slaapkamer dichttrekt en er een rustgevende cocon ontstaat. Lauwri: “Dit appartement speelt doorheen de dag met zoveel sfeer. Overdag hangt er een heerlijke lichtheid, ’s avonds zorgen de lariks en de rode tegels voor een gezellige gloed. En de verhoogde zithoek blijkt heel aantrekkelijk om een dansfeestje op gang te trekken.”
Maar intussen loopt er een schattig meisje rond, dat er in het open appartement ’s nachts te vaak een feest van maakt. Het appartement werd intussen dan ook verkocht: eind dit jaar verhuizen Lauwri en Barrington naar een ruimer appartement en begint het ontwerp- en verbouwingsproces van voren af aan. Barrington: “Het zal pijn doen om deze plek te verlaten, er zit zoveel liefde in.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier