Waarmee lessen we best de dorst?
Onze drankexpert proeft van de nieuwe trends.
Deze week: de comeback van koffielikeur.
‘Wake me up, f**k me up.’ Deze niet mis te verstane boodschap luidde de geboorte van de Espresso Martini in. De legende wil dat de woorden werden uitgesproken door een model dat op het punt stond wereldberoemd te worden. Geen wonder dat de Londense mixologist Richard Arthur Bradsell meteen aan de slag ging. Espresso was een voor de hand liggende keuze – we schrijven begin jaren 80, Red Bull zou pas in 1987 op de Oostenrijkse markt verschijnen. Bradsell combineerde het met wodka, koffielikeur en suikersiroop. Het resultaat was een intense creatie die later vernoemd zou worden naar de vorm van het glas waarin ze geserveerd werd.
Zo’n veertig jaar later kent de Espresso Martini een heropleving, dankzij de evolutie die de koffiesector in het algemeen heeft doorgemaakt. Wat lang een commodity was – een grondstof waarvan de versies die verschillende producenten aanbieden weinig onderscheidende kenmerken hebben – manifesteert koffie zich tegenwoordig ook in de vorm van ‘specialty coffee’, waarbij het terroir en de kleine producent van de koffiebonen in het spotlicht worden gezet.
Dit heeft nieuwe perspectieven geopend voor de Espresso Martini: in het glas proeven we nu bijvoorbeeld ook tonen van rood fruit, wat een aangename verbetering is op de vroeger eerder bittere en vlakke smaak.
Het heeft ook een vergelijkbare evolutie in gang gezet voor een ander belangrijk ingrediënt: de koffielikeur. De oorsprong van deze drank is onzeker. Volgens de een ontstond het in de twaalfde eeuw in Alicante, volgens de ander in de zeventiende eeuw in Jamaica. Het is een vast ingrediënt van een White Russian, de cocktail die een cultstatus kreeg door het personage The Dude in de film The Big Lebowski. Op dit ogenblik concentreren producenten zich vooral op het creëren van een versie zonder kunstmatige zoetstoffen en aroma’s.
GEPROEFD EN GOEDGEKEURD
Kahlua, 20 euro (70 cl), delhaize.be
Zeer donkere kleur en krachtige koffiegeur. Overweldigend zoet, wat bijna alle koffiesmaak overheerst (100% arabica).
Lichtere kleur (lijkt op cola). Deze Australische likeur, op basis van de cold brew-methode, smaakt zeer intens naar koffie. Bittere tonen in de afdronk.
Rhum Café,
Maurice-Ferroni,
43,90 euro (70 cl),
rhumattitude.com
De toevoeging van een vleugje rum resulteert in een krachtige, niet te zoete likeur met aroma’s van vanille en specerijen.
Hasselt Kaffe, Smeets,
14,90 euro (70 cl),
bruggeman.be
De lichte kleur doet vermoeden dat dit een eerder flauw brouwsel is, wat wordt bevestigd in de neus en de mond. De zoete smaak weegt sterker door dan die van de koffie (aanwezig in de vorm van aroma’s).
