Is elk parfum uniek en dus afhankelijk van de drager?
Een paar weken geleden lanceerde het Franse merk AIME, vooral bekend van voedingssupplementen voor een gezonde en mooie huid, z’n Parfum de Peau, die meteen uitverkocht was. Wat maakt dit parfum zo bijzonder? Naast noten van sandelhout en witte muskus belooft het merk nog iets merkwaardigs: de geur zou zich perfect aanpassen aan de persoon die hem draagt. Iets waar ook het merk Glossier mee uitpakt: hun parfum kreeg de toepasselijke naam You en claimt de ‘persoonlijke geur bij uitstek’ te zijn, die gegarandeerd anders zal ruiken bij jou dan bij je vriendinnen.
De vraag is hoe origineel deze trend is. Ruikt een geur niet sowieso anders bij iedereen? Massaniello Bogaert, parfumexpert voor Guerlain Benelux, legt het uit: ‘Het hangt allemaal af van de samenstelling. Als het parfum gemaakt is met natuurlijke ingrediënten, zoals die van AIME, op basis van jojobaolie, zal hij reageren op de pH van je huid, wat de geur maar ook de vluchtigheid van het parfum beïnvloedt. Maar ook het omgekeerde is waar: chemische parfums interageren niet met de drager, omdat ze in het laboratorium zo zijn ontworpen dat ze altijd hetzelfde ruiken.’
Het hangt allemaal af van de samenstelling.
Volgens Miriam Rouw, oprichtster van de beautyconceptstores Fin du Jour, moet je ook rekening houden met emotie. ‘Persoonlijk denk ik dat het niet volstaat dat je houdt van een geur; hij moet ook van jou houden. Hoe fijn je een parfum ook vindt ruiken bij iemand anders, als er geen chemie is tussen jou en die geur, zal het resultaat niet hetzelfde zijn. Daarom is het belangrijk om een parfum op je huid te testen om te zien of hij ‘werkt’.’ Ze voegt eraan toe dat zoete (vanille, amber) of fruitige (citrus) natuurlijke noten de neiging hebben om ofwel zeer sterk te ruiken ofwel te vervagen, afhankelijk van de persoon, met als gevolg dat een parfum te zwaar of te zuur zal zijn.
Pablo Perez van de Brusselse boetiek Senteurs d’Ailleurs gaat nog een stapje verder: het heeft ook te maken met je verleden, vindt hij. ‘Een neus kan sommige geuren oppikken en andere niet. Het is genetisch, een beetje zoals smaak, maar het varieert ook naargelang de plaats waar je bent opgegroeid. Iemand die op het platteland is opgegroeid zal gevoeliger zijn voor meer bloemige, groene geuren, terwijl iemand die uit de stad komt meer zal voelen voor minerale of metalen geuren.’ Het is dus niet zozeer de geur die anders ruikt, maar eerder wat we ruiken. We geven zelf een interpretatie aan een geur op basis van onze herinneringen, ons verleden en onze genen.
Conclusie?
Een geur op basis van natuurlijke ingrediënten ruikt effectief anders op elke huid, een geur op basis van chemische bestanddelen niet. Die laatste evolueert tijdens de dag, omdat de topnoten na een tijdje vervagen en plaatsmaken voor middennoten.
