Zonder pretentie

Benjamin Van Robaeys en Veroniek Desaver hebben het goed voor met hun klanten : zij serveren in hun Brasserie De Oogappel eerlijke en royale bereidingen.

:: Brasserie De Oogappel : Appelmarkt 3, 8630 Veurne. 058 28 86 46. Zondag en maandagmiddag gesloten.

Veurne heeft alles om een aantrekkelijk eetstadje te worden, vonden Benjamin Van Robaeys en Veroniek Desaver. Benjamin is van Brugge en stamt uit een horecafamilie, Veroniek is van Koksijde en deed ook horeca-ervaring op. Samen verloren zij hun hart aan het historische, West-Vlaamse Veurne. Aan de Appelmarkt liepen zij op een leegstaande zeventiende-eeuwse woning. Benjamin en Veroniek verbouwden zelf het gelijkvloers en iets minder dan een jaar geleden opende Brasserie De Oogappel. Benjamin kookt vol overgave en Veroniek bedient met toewijding. De formule is gebaseerd op ongecompliceerd lekker eten voor verteerbare prijzen. De Oogappel valt in de smaak bij een breed, pretentieloos, lokaal publiek.

Wij wandelden via de Grote Markt naar de Appelmarkt en troffen, in de schaduw van de St.-Niklaaskerk en tegenover de luxe-megafrituur op het plein, het eerder bescheiden restaurant De Oogappel. Boven aan het trapje zijn links de bar en de keuken, en rechts de eetzaal. De stijl van de decoratie van het eetvertrek is te omschrijven als een persoonlijke variant op hedendaagse landelijkheid. De muren zijn zonnig geel, de tafelkleden blauwgrijs en de gordijnen geel-groen geblokt. Op de achtergrond klinkt Franse yee-yee-muziek uit de jaren zeventig.

Klassiek en fusion

Er is een geen menu : in De Oogappel eet men uitsluitend van de spijskaart en die verenigt klassieke gerechten en bereidingen met fusion-invloeden. We begonnen met garnaalkroketten (9 euro) en die waren, aan de onregelmatige vorm te zien, zeker in huis gebakken. De korst was wat bruin, maar het beslag was vloeiend en smakelijk. Bij de kroketten kwamen : gefrituurde peterselie, citroen, garnalen en een lepel tomaatfondue. Aan de andere kant van de tafel zette Veroniek een slaatje in van gebakken scampi’s op Japanse wijze (15 euro). Vier sappig gebakken scampi’s kregen het gezelschap van sojascheuten, rode sla, krulsla, radijs en sesamzaad : alle producten waren van een onberispelijke hoedanigheid.

Het glas werd gevuld met een Australische Madfish Unwooded Chardonnay (25 euro), een aantrekkelijke wijn die ook tijdens de rest van de maaltijd onze vriend bleef. Scampi Hot (17,50 euro) was een van de twee hoofdgerechten. Bij de staarten kwamen gestoofde paprika, chilipeper en basmatirijst. Aan de andere kant ging de keuze naar Nieuwpoortse slibtongetjes (18 euro). Op het bord kwamen drie in de boter gebakken tongetjes met frieten en gesmolten boter en omdat vis, frieten en saus flink gekleurd waren, veronderstellen wij dat de chef van bruin houdt.

Om de terugtocht uit te stellen, waren er nog rode vruchten met ijs, slagroom, amandelkoekje en frambozencoulis (6,50 euro).

In Brasserie De Oogappel kiest de kok voor eerlijke producten en toont hij dat kookkunst niet groot hoeft te zijn om lekker te eten. Bij het buitengaan zagen wij door het raam naar de keuken Benjamin geconcentreerd aan het werk : hij geeft wat hij kan, dat was duidelijk.

Pieter Van Doveren I foto Jan Caudron