Ze is graag alleen, koestert haar boeken en ziet mode als een spiegel van de tijd: Gerdi Esch, coördinator van het Flanders Fashion Institute.

Wat is het leukste aan je job?

Het opstarten van een nieuw project. Je werkt vanaf nul aan iets met een perspectief, iets wat blijft na jou en misschien wel een grote uitstraling zal hebben.

Word je mode nooit beu?

Nee. Mode verandert voortdurend en heeft veel te maken met actualiteit. Het is eigenlijk een spiegel van de maatschappij.

Wie is je favoriete ontwerper?

Ik heb er geen. Ik heb wel een voorkeur voor de Belgen, een stukje chauvinisme. Maar ik apprecieer net zo goed Walter Van Beirendonck als Martin Margiela.

Wat is je favoriete kleur?

Ik draag veel zwart, al van in de jaren ’60, de kleur van de existentialisten.

Wat is voor jou een ideale dag?

Een dag zonder tijdsdruk en met boeken.

Welk genre lees je vooral?

Literatuur, poëzie.

Welk boek las je het laatst?

“Grond onder haar voeten” van Rushdie, en vorige week “Kraai” van Bavo Claes.

Wie of wat zou je niet kunnen missen?

Mijn kinderen en kleinkinderen. Ik wist niet dat het zo boeiend is om kleinkinderen te krijgen. En daarnaast: mijn boeken.

Boeken zijn jouw meest gekoesterde bezit?

Ja. Ik ga niet naar de bibliotheek, ik wil ze hebben. Ik kan ze ook niet wegdoen.

Als je morgen op reis mag vertrekken, waar ga dan je naartoe?

Naar het oosten, naar Birma of Indonesië.

Welk land heeft voor jou een mooie herinnering?

Marokko. En China. Intrigerend dat je in een land waar je niets kan lezen en niets kan verstaan toch contact hebt met mensen. Via gebaren.

Breng je souvenirs mee?

Alleen als ik iets echt mooi vind. Ik hou van authentieke dingen. Elf jaar geleden bracht ik dit schilderij op spiegel mee uit China. Stevig in doeken gedraaid en dan acht dagen op de trein.

Ben je een verzamelaar?

Ik kan moeilijk dingen wegdoen. Ik heb bijvoorbeeld niet één kandelaar, maar zeven. Maar ik bouw niet echt aan een verzameling.

Voor welk voorwerp heb je een zwak?

Deze Ganesha. Gekocht in een Indisch kruidenierswinkeltje. Deze god van de wijsheid spreekt mij wel aan.

Luister je naar muziek?

Ja, maar niet altijd. Ik vind ook stilte belangrijk. En als ik muziek opzet, wil ik er echt naar luisteren. Meestal naar klassiek, vooral naar Bach.

Ben je graag alleen?

Ja. Daar kan ik echt van genieten. Ik vind het een luxe als je dat kunt. Maar ik heb ook graag mensen om me heen. Om voor te koken bijvoorbeeld.

Wat is jouw succesrecept?

Ik ben voor een groot stuk vegetariër. Ik denk dat ik zo geboren ben, ik heb gewoon geen behoefte aan vlees. Dus maak ik ook meestal visgerechten. Zoals een pasta met drie zalmvariaties. Heel eenvoudig.

Welke eigenschap waardeer je het meest in andere mensen?

Een combinatie van humor en ernst.

Waar heb je een hekel aan?

Aan hypocrisie. En agressie. En extremisme, racisme.

Heb je een ochtendritueel?

Ja. Koffie, krant en sigaret – in die volgorde. Het perfecte begin van een dag. Vandaag was die krant er niet en dat irriteerde mij.

Wat is je grootste angst?

Ik denk vaak aan ouder worden. Ik zou het erg vinden moest ik bijvoorbeeld Alzheimer krijgen en niet meer weten wie ik ben.

Hilde Verbiest / Foto’s Lies Willaert