wijn

Eenvoudige, lekkere wijnen, die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het om de veertien dagen over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: niet-Bourgondische chardonnay.

De moederregio voor de chardonnay-wijnstok is de Bourgogne in Frankrijk. Vooral in het midden van dat gebied wordt met deze druif van de beste witte wijnen ter wereld gemaakt. Er is echter evenveel verschil tussen witte wijnen onderling, als tussen soorten vis (vergelijk rolmops uit bokaal met tarbot uit de oven!). Droge witte wijn kan excelleren door finesse, zoals Duitse riesling uit de Moezel; hij kan fris en dorstlessend zijn, zoals sauvignon-wijn uit Sancerre; hij kan ontwikkelen naar een elegant karakter zoals de witte Graves; hij kan parelen van frisheid zoals de Portugese Vinhos Verdes, of grijnzen van temperament zoals de houtgelagerde Viura uit Rioja. Maar in centraal-Bourgogne, ter hoogte van Meursault, is hij dat alles samen. Hij is er zo universeel dat hij er bijna zijn kleurdefinitie van wit bij verliest. Montrachet is de onbetwiste aanvoerder van het peloton, maar behoort helaas ook tot de duurste wijnen ter wereld.

Dit succes, zowel in kwaliteit als in prijs, heeft in de hele wijnwereld de makers aan het dromen en aan het werken gezet. De wijnstok past zich overal aan, op alle bodems en in alle klimaten, maar telkens met een ander resultaat in het glas. In de Bourgogne zelf moet men trouwens ook niet ver van Beaune gaan, om een totaal andere (en mindere) chardonnay te vinden: in Chablis is hij zuurder en in Mâcon wat boerser.

Onlangs werd, in Frankrijk nog wel, een grote jury opgezet om blind chardonnay te proeven, over drie verschillende oogstjaren (1989, 1992 en 1994) en met grote en dure wijnen van overal ter wereld: Frankrijk, Italië, Spanje, Californië, Australië…

De statistisch correct geëvalueerde proefresultaten (een zeldzaamheid in Frankrijk, en helaas ook nog bij ons) tonen duidelijk dat er concurrentie komt. Bij de tien besten over de drie millesimes is nummer één Mondavi uit Californië, nummer vier Casa del Bosco uit Italië, en nummer tien Torres uit Spanje. De andere plaatsen worden ingenomen door de grote Franse tenoren, waaronder de MeursaultCharmes van de Comtes Lafon, de Montrachet Marquis de Laguiche, de Meursault-Perrières van Coche-Dury.

De chardonnay-wijnen van buiten Bourgogne zijn misschien wel anders dan de originele broeders, maar ze zijn wel van een gelijkwaardig kwaliteitsniveau. En wat ze allemaal over de gehele wereld gemeen hebben, is hun exeburante prijs: reken op 5000 fr. voor een fles.

Goede chardonnay is dus overal mogelijk, en de tijd dat het bon ton was om op niet-Franse chardonnay neer te kijken, is definitief voorbij.

De chardonnay-wijnen die we vandaag proeven, zijn duidelijk van een veel prijsvriendelijker orde. Wanneer men Chablis en Pouilly-Fuissé met Montrachet moet vergelijken, is een eigen smaakaccent acceptabel: de eerste is wat frisser, de tweede wat steviger, maar het moet in evenwicht blijven. En dat geldt voor alle kleinere chardonnay-wijnen, van waar ook ter wereld.

Gato Blanco, Chardonnay Lontué Valley, 1996

Viña San Pedro, Lontué-Chile

Wat scherpe geur van rijpe chardonnay. Gevulde smaak van ruwe, wat overrijpe druiven, net niet boterig. In de mond komt een accent van karakter en veel concentratie. Universele wijn voor de simpele, landelijke tafel. Een beetje te vergelijken met Mâcon. (GB: 119 fr.).

De Gato Blanco van 1997

Veel frissere neus, die goed ontwikkelt bij opschudden. Mooie, karaktervolle en goedgebouwde smaak; stevig, dat wel, maar geen spoor meer van boersheid. Beter dan de 1996. (145 fr.).

Las Puertas, Chardonnay, Vallée de Lontué, 1997

Vina Santa Carolina, Delhaize botteling

Uiterst frisse, fruitige neus, floraal en openbloeiend. Evenwichtige smaak met goede concentratie en fris zuur. Past bij fijne gerechten. Doet wat aan Petit Chablis denken. (Delhaize: 139 fr.).

Domaine Les Lauzes, Chardonnay 1996

Vin de Pays d’Oc

Gevaarlijke gele kleurnuance en inderdaad een door oxidatie beschadigde neus en melige, onthoofde smaak. Te oud? (Colruyt: 164 fr.).

Volgende aflevering in Weekend Knack van 18 maart: klein zoet.

HERWIG VAN HOVE