Eenvoudige, lekkere wijnen, die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het om de veertien dagen over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : Beaujolais Villages 1996.
Het grote succes van Beaujolais heeft uiteindelijk de appellation in moeilijkheden gebracht. Wereldwijd wordt de naam geassocieerd met de lichtzure fruitige primeurwijn, die vanaf de derde donderdag van de maand november elk jaar op de markt mag komen. Deze primeurwijn wordt op een heel eigen manier gemaakt. De oogst komt onder de vorm van gehele, ongeschonden trossen naar de gistingskelders en de trossen worden zomaar in de kuipen gestort. In deze kuipen werd wel op voorhand koolzuurgas gepompt. Dit gas (hetzelfde als in spuitwater) wordt normaal samen met de alcohol gedurende de gisting gevormd uit suiker en zuurstof. Door het gas op voorhand, vóór de gisting, toe te voegen en door de zuurstof buiten te houden, maakt men het normale gistingsproces onmogelijk. Toch gebeurt er iets. Binnenin de druifjes, afgesloten van de lucht, komt een enzymatisch proces op gang dat heel weinig alcohol vormt maar wel veel rijkgeurende aromatische componenten : de typische geur van primeurwijn. Deze procedure heet in het Frans macération carbonique, koolzuurgisting. Als het aroma gevormd is, laat men de kuip af, perst het geheel en laat alles gewoon verder gisten.
Deze primeurwijn, in dit geval Beaujolais Nouveau, is haast geen wijn meer. Er is niet het minste spoor van onderbouw, het bewaarpotentieel is absoluut nul. Payé, bu et pissé en une heure, zei men vroeger al grijnzend in de streek, maar omwille van het snelle geld heeft men de primeurproductie oeverloos opgedreven. Van een ?snelle slok met een schijfje boerenworst? aan de cafétoog, is deze wijn, op de vleugels van de promotie, aan de restauranttafel geraakt : le Beaujolais est arrivé. En dat was meteen ook het begin van het einde. De primeurwijn is namelijk te licht voor bij ?serieus eten?, en de markt brokkelde af. Ook de echte wijnen uit het gebied moesten het bekopen, de prijzen stortten in, zodat men vandaag Beaujolais Villages in de glazen kan brengen voor 130 fr. de fles.
Sommigen trachten het lichtvoetige karakter van hun wijn te verdoezelen door thermovinificatie, er komt een indrukwekkend donker kleuraureool van. Hierbij wordt de oogst gedurende een halve dag op 60 verwarmd, om de kleur uit de schillen ?los te maken?. Maar om dan verder te kunnen vergisten, moet men geselecteerde gist van buitenaf toevoegen. Van deze gist komt het bananengeurtje (amyl-acetaat). Het is nu zo verspreid dat velen het voor typisch nemen, terwijl het eigenlijk vulgair en banaal is en met de streek niets te maken heeft.
Alles samen beslaat Beaujolais een zone van 25.000 hectaren over een lengte van 55 km en een breedte van 12 tot 15 km. De wijngaarden liggen gemiddeld 300 m hoog, maar sommige zijn wat te veel in de hoogte uitgebreid en daar rijpen de druiven minder goed. Een voordeel van de manuele wijnoogst is dat men gespaard blijft van het gedaver van de oogstmachines : alles blijft er vredig en rustig.
De streek is vanuit toeristisch oogpunt uitermate gevarieerd en boeiend. De architectuur van de dorpen is gerespecteerd, de mensen zijn vriendelijk en laten gemakkelijk proeven : ? On boit d’abord et on parle après.? Bij alle slagers in de dorpen kan men de fameuze supergedroogde pur porc kopen, die, in hostie-fijne sneden geserveerd, zo wonderlijk past bij de betere lokale wijnen.
Beaujolais Villages 1996
Normale kleurconcentratie met een nuance van jong purper. Rijpe ronde fruitneus van framboos, wordt wat puntiger bij opschudden maar blijft zichzelf zonder onderbouw. Flinkzure smaak, zonder veel nuance, correct zonder meer. (Delhaize, 134 fr.)
Château de la Baisse, Beaujolais-Villages 1996
Heel dunne kleur met een brede waterachtige zone tegen de glaswand, eigenlijk rosé. Erg discrete, dunne neus met een kleine onzuivere toets die wat aan stopverf doet denken, zuur en flauw in de mond. Een niet-wijn van grote rendementen, die duidelijk maakt hoe lekker bier kan zijn bij grote dorst. (Colruyt : 134 fr.)
Volgende aflevering in Weekend Knack van 12 november : Entre-deux-Mers.
HERWIG VAN HOVE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
