Eenvoudige, lekkere wijnen, die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het om de veertien dagen over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : Côtes de Buzet.
Côtes de Buzet is een appellation uit het zuidwesten van Frankrijk, het gebied waar Lot en Garonne samenvloeien. De appellation wordt volledig door één enkele coöperatie gedomineerd : un véritable bastion coopératif. 95 procent van alle Buzetwijn wordt daar gemaakt. De zogenaamd ernstige wijnschrijvers hebben dan ook de neiging om er wat op neer te kijken : de coöperatie walst elke eigenheid weg, ten voordele van een gemiddelde standaardkwaliteit. Er zouden dus geen persoonlijke wijnen gemaakt worden.
Maar de realiteit is wel iets genuanceerder. Tot aan de fylloxeratijd, in volle 19de eeuw, gingen haast 100 vaten per dag de Garonne af richting Bordeaux. Buzet was toen eigenlijk ook Bordeaux : het druivenbestand was identiek, met 30 procent van elk van de beide cabernets en 40 procent merlot. Het was wat men noemde een vriendelijke wijn, met zachte tannines en met de smaakweelde die alleen rijpe merlot kan brengen.
Na de fylloxera werd maar traag herplant en dan nog niet altijd met de gewenste betere druivensoorten. Maar in 1911 kwam de genadeslag : een decreet beperkte de appellation Bordeaux tot het departement Gironde. Buzet ligt in het departement ernaast : Lot-et-Garonne. Gedaan dus met de commerciële uitweg via de bordeaux-connectie en Buzet ging in coma : enkele jaren later was de appellation op sterven na dood.
Het is toen dat enkele families besloten om wat meer te doen dan louter palliatieve zorgen. Een comité de défense werd opgericht dat echter pas na de twee wereldoorlogen goed op dreef kwam. In 1953 konden de eerste vruchten worden geplukt : 8 gemeenten werden in de Buzet-kring toegelaten en de wijn kreeg officieel een VDQS-status ( Vin Délimité de Qualité Supérieure). Maar de hooghartige Bordelese wijnhandel was niet geïnteresseerd en wou, wat de prijs betreft, Buzet niet hoger aanslaan dan tafelwijn. Zo komt het dat in 1955 de Coopérative de Buzet werd opgericht om de zaken in handen te nemen : wat ze zelf deden zouden ze beter doen…
Als eerste directeur haalden ze niemand minder dan Jean Marmillod binnen, de toenmalige regisseur van Lafite Rothschild, en met een legertje van 30 rondreizende verkopers besloten ze om de Bordelese groothandel kort te sluiten. En dat lukte. In 1960 werden 3 miljoen flessen rechtstreeks in de Franse horeca geplaatst, 400.000 werden verkocht aan meer dan 100.000 bezoekers en 2,5 miljoen werden uitgevoerd. In 1973 volgde eindelijk de langverwachte appellation d’origine contrôlée. Buzet is terug van weggeweest.
Deze coöperatie is geen mengpot : de partijen worden apart gevinifieerd, de interessantste worden bijkomend met vatlagering gestructureerd en als dusdanig met hun eigenheid gebotteld. Als enige coöperatie van Frankrijk heeft Buzet een eigen kuipersduo in dienst dat onder meer voor het belangrijke vatenpark van wel 4000 stuks moeten zorgen. Druiven kunnen worden aangevoerd langs wel 10 verschillende selectielijnen.
Paradepaardjes van de Buzet zijn : Château de Gueyze (invoer Tricot in Jumet) en Château Bouchet (Invoer Grandes Distilleries de Charleroi, ook in Jumet).
Domaine Moulin de Belot, Buzet 1995, Les vignerons de Buzet.
Mooigevulde rode kleur. Flink gestructureerde neus, discreet doorweven met hout, puntig en toch met een ruime basis en met een goede beet van cabernet, eerder met zwart dan met rood fruit : meer kersengamma dan aardbeien. Stevige maar toch evenwichtige smaak met een zekere lengte, iets te streng voor zijn vulling. Weer een wijn voor bij de geroosterde entrecote, maar een geroosterd worstje mag ook. (GB, 139 fr.)
Domaine de Lescarre, Buzet 1993, eigenaar P. Sterlin, gebotteld door Delhaize.
Mooigevulde rode kleur maar wel met een aanzet van evolutie in de rode nuance, en met iets meer kleurvulling dan de vorige. Ronde ontwikkelde neus met een pointe van finesse en verbredend (niet verdiepend) bij opschudden, licht merlot-dominant. Zacht verouderde wijn in de aanzet met op het einde verrassende stevigheid en mooi evenwicht. Moet perfect passen bij een reblochonkaas uit de Jura. (Delhaize, 152 fr.)
Volgende aflevering in Weekend Knack van 17 september : rood fruit van 1996.
HERWIG VAN HOVE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
