Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Côtes du Rhône.
Het wijnbouwareaal van de Rhônevallei is met 77.000 hectaren (2,5 procent van de oppervlakte van België) het tweede grootste van Frankrijk, na Bordeaux met 113.000 hectaren. Er wordt gemiddeld 2,5 miljoen hectoliter wijn gemaakt, waarvan 2 miljoen onder de regionale appellation Côtes du Rhône. Iets hoger op de appellationladder, met iets meer eigenheid en een beperktere origineomschrijving, staan de Côtes du Rhône Villages. Ze hebben een van de 96 toegelaten gemeenten als oorsprong, en 16 onder hen mogen zelfs de gemeentenaam aan de appellation toevoegen. De Côtes du Rhône Chusclan (wat eigenlijk Côtes du Rhône Villages Chusclan moet zijn) die we vandaag proeven, is er zo eentje. Nog wat hoger binnen de Rhône-hiërarchie komen de 13 cru’s zoals Cornas, Gigondas of Châteauneuf-du-Pape met nog kleinere basisrendementen en een nog scherper afgebakende origine.
Rhônewijnen zijn voor 91 procent rood, voor 6 procent rosé en voor 3 procent wit, en ongeveer een derde ervan wordt uitgevoerd. België neemt 14 procent van de totale uitvoer voor zijn rekening (120.000 hl) en is daarmee de tweede grootste invoerder, na Engeland (150.000 hl). En het gaat voortdurend beter: elk jaar stijgt die invoer met ongeveer 10 procent in volume en wat meer in waarde. (In 1993 haalde België nog geen 100.000 hl). Opmerkelijk is wel dat in ons land Henegouwen op dat vlak een record vestigt. De Henegouwse Waal zou (volgens de consumptie-index voor een bevolkingsgroep binnen een land) vijfmaal meer Rhônewijn drinken dan de Vlaming uit Oost- of West-Vlaanderen. Een ander merkwaardig verschil tussen noord en zuid is het aandeel van witte wijn: in Vlaanderen is 35 procent van alle gedronken wijn wit, in Wallonië is dat nauwelijks 20 procent. In Wallonië is de consumptie van wijn vooral maaltijdgebonden en getekend door een tanende koopkracht, in Vlaanderen bestaat er een buitenmaaltijdconsumptie van wit-op-het-terras.
Rhônewijnen voeren terecht het imago van redelijke prijzen. De gemiddelde vertrekwaarde van het in 1998 ingevoerd pakket in België bedroeg 63 fr. per fles en in de rekken van de supermarkten kost hij gemiddeld 112 fr. per fles (ter vergelijking: Elzas 155 fr., bordeaux 175 fr. en bourgogne 204 fr.). Van alle ingevoerde Rhônewijnen in België gaat 80 procent via het supermarktcircuit. Rhônewijnen vallen bij de Belgen duidelijk in de smaak: ze hebben fruit, structuur, soepelheid, kleur en een wat taaie lengte. Ze worden gemaakt van verschillende druivensoorten samen: de basissoort is grenache, die soepelheid, alcohol en fijne kruidigheid meebrengt (het is onder de naam garnacha ook de meest verspreide blauwe druivensoort van Spanje). Dan syrah voor kleur en aroma’s van frambozen en viooltjes, aangevuld met mourvèdre, de monastrel van de Catalaanse kust voor bitterstructuur, cinsault, die trouwens meestal voor rosé wordt gebruikt, voor elegantie, en in sommige gevallen ten slotte wat traditionele strenge carignan voor onderbouw.
Door de ruime smaakbasis passen ze gemakkelijk bij een ruime ‘rode’ tafel, van varkensworst tot wild. De meer zachtaardige types kunnen ook goed koel worden gedronken met dikke schijven verse meloen en handgesneden plakken rauwe, gedroogde, niet te zoute ham: 100 procent vakantie. In de Rhônevallei is 1998 van reputatie een schitterend groot jaar, nu zien wat in de glazen komt.
Côtes du Rhône Villages Chusclan 1999.
Mooie diepe sombere kleur met een nuance van rijp en ook een statige neus met diepte. De smaak heeft structuur en is goed gebouwd. Ernstige wijn die kan verouderen. (Delhaize: 168 fr.)
Côtes du Rhône Villages 1998, Comte de Signargues.
Vrij lichte kleur en een discrete neus met een toets fruit. Smaak met kruidigheid en goed fris zuur maar wat kort. (Colruyt: 189 fr.)
Côtes du Rhône 1998, Château du Bois de la Garde.
Lichte kleur, wel iets beter dan de Comte de Signargues en een neus met karakter en kruidigheid. De smaak is statig met fijne tannines en goede lengte. (Colruyt: 189 fr.)
Côtes du Rhône 1998, Château Carbonel.
Redelijke kleur maar een discrete, zelfs iets stompe neus. De smaak is breed maar iets neutraal, toch voldoende structuur om wat te kunnen verouderen. (GB: 175 fr.).
Côtes du Rhône 1999, Château la Borie.
Mooi geconcentreerde kleur en een nuance van fris met een gebalde neus die soepelheid aankondigt. In de mond komt een smakelijke attaque. Verder goed soepel en met fijne tannines en goede lengte. (Delhaize: 149 fr.)
Côtes du Rhône 1999, Château D’Aiguilhon.
De kleur is goed maar de neus is wat onfris met elementen van gekookt fruit, en ook van viooltjes en kruidigheid. De smaak is goed soepel maar wat eenvoudig. (GB: 169 fr.)
Herwig Van Hove
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
