Eenvoudige, lekkere wijnen, die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het om de veertien dagen over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Côtes du Rhône in GB.
Van Lyon zegt men wel eens dat de stad bevloeid wordt door drie stromen: de Rhône, de Saône en – figuurlijk – de Beaujolais. Zo zou men ook kunnen zeggen dat onze Belgische warenhuizen bevloeid worden door Côtes du Rhône, de rode wijn uit het zuidelijke Rhône-gebied. In de vorige aflevering hadden we het over het aanbod ervan in Delhaize, vandaag halen we een vergelijkbare appellation-ladder uit de rekken van GB: een Côtes du Rhône van groothandelsorigine, een van een grote coöperatie, een Villages, en twee aparte AOC’s, Vacquéras en Gigondas. De duurdere Châteauneuf-du-Pape laten we liggen.
De basisdruif voor de rode zuidelijke Rhône-wijnen is grenache, afkomstig uit Spanje. Er komen grote kleurconcentraties van, hoge alcoholgehaltes en opvallende fruitexpressie. De veelopbrenger carignan verliest overal terrein. Wijnen van grenache bewaren echter niet eindeloos lang: na 8 tot 10 jaar komt er sleet in de fles en is het merendeel van het fruit verdwenen. Ze worden dan mager en skeleteus. Daarom is ook de Châteauneuf-du-Pape met zijn grenache-basis geen grote bewaarwijn. Om hieraan te verhelpen, en ook om de inherente simpelheid van snelgerijpte, zuidelijke monocépage-wijnen enigszins te compenseren, worden de grenache-wijnen van de zuidelijke Rhône altijd gemengd met andere druivensoorten. In de noordelijke Rhône, waar de rode wijnen allemaal van 100 procent syrah gemaakt worden, is mengen niet nodig omdat de tragere rijping van de druiven op zich voor voldoende complexiteit in de wijn zorgt.
In het zuiden mengt men bij de basisdruif altijd wat cinsault omwille van de frisse zuren, en wat mourvèdre voor de structuur; omdat grenache-wijn op zich toch ietsje rustiek is, wordt er ook altijd wat syrah toegevoegd voor finesse in geur en smaak. Syrah als druivensoort is afkomstig van Shiraz, de vroegere hoofdstad van het wijnbouwgebied in Iran. De druiven werden omstreeks 550 voor Christus naar Frankrijk gebracht door Griekse zeevaarders, via Massilia, het huidige Marseille, dat toen een Griekse standplaats was. Munten en oude Griekse amforen werden gevonden over heel de Rhônevallei, tot in Tain l’Hermitage. Alles laat dus vermoeden dat de Rhônevallei het oudste wijngebied van Frankrijk is, en dat syrah de vroegste wijnstok zou kunnen zijn.
De AOC Gigondas is bij ons, ten voordele van Châteauneuf-du-Pape, wat ondergewaardeerd. Nochthans zijn de wijnen, niet de prijzen, vergelijkbaar. Tot aan de Tweede Wereldoorlog werden de wijnen van Gigondas vooral gekocht door bourgogne-handelaars als vin médecin om de flauwe pinot noir-wijntjes wat op te peppen. Zo ging ook de meeste Hermitage naar Bordeaux en de Côtes de Bourg naar het nabijgelegen Saint-Emilion… Maar door een merkwaardige collectieve inspanning en de eruitvolgende kwaliteitssprong, konden de wijnbouwers van Gigondas in 1971 een eigen appellation verwerven. Carignan werd er resoluut verboden, de oogsten werden streng getrieerd en onder de naam werden alleen de beste percelen toegelaten. De nabijgelegen Dentelles de Montmirail werken als een reusachtig scherm voor de mistralwinden en reflecteren bovendien de zon. Gigondas-wijnen moeten dus in principe even geconcentreerd zijn wat kleur, tannine en alcohol betreft als de Châteauneuf-du-Pape. We zullen zien.
Côtes du Rhône 1997
IJle, lichte kleur. Aangenaam lichte maar ook iets verdunde fruitneus van aardbeien. Frisse, fruitige, korte smaak zonder meer. Uiterst eenvoudige wijn. (GB, 91 fr.)
Côtes du Rhône 1997, Cellier des Dauphins
Lichte kleurconcentratie en goede elegante fruitneus. Ronde smaak met een zeker evenwicht. Gemakkelijke wijn, om koel in de tuin te drinken. Veel van zijn charme komt van de 13° alcohol. (GB, 155 fr.)
Côtes du Rhône Villages 1996, Beaumes de Venise
Goede kleurconcentratie met een nuance van diepdonker maar ver van inktzwart. Neus met diepte, stevig en compact, met een hint van zwart fruit en iets grassig. Volle vlezige smaak met iets vegetale tannines en een goede zuurbasis en lengte. Wijn die moeilijk te herkennen is als Côtes du Rhône; wat overdonderd door de 13,5° alcohol. (GB, 165 fr.).
Vacquéyras 1996
Goede kleurconcentratie zoals de vorige maar iets mat. Meer open neus met goed fruit en kruidigheid, zoals men bij Rhône-wijn mag verwachten. Ronde, evenwichtige smaak met lengte. Stevige wijn. (GB, 169 fr.)
Gigondas 1995, Producteurs Réunis à Valréas
Gewoon goede kleurconcentratie, geen spoor van evolutie. Neus met duidelijk finesse en aangename présence na walsen. Elegante en toch goed gestructureerde stevige smaak waarin alles goed is omhuld. Mist wat concentratie voor een Gigondas, zeker in een groot jaar als 1995. (GB, 259 fr.)
Volgende aflevering in Weekend Knack van 23 september: Côtes du Rhône in Colruyt.
HERWIG VAN HOVE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
