Tijdgenoten

Met een aanstekelijk enthousiasme en een grote motivatie promoot Ann Andries ( 32) het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen.

Milo Derdeyn / Foto Hypnovisuals

Motivatie is een vorm van ambitie, maar eigenlijk gaat het verder. Als ik voor een bepaalde zaak iets doe, heb ik de neiging dat ten volle te doen. Ik wilde vertaler-tolk worden, maar had na mijn studies de buik vol van vertalingen. Mijn grote vaardigheid is eigenlijk communicatie met mensen, en die kan ik perfect benutten in deze job. Voor mij was de stap naar public relations heel klein, logisch zelfs. Ik ben toevallig bij het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen binnengerold, en al doende ben ik echt gaan houden van het vak waarmee ik bezig ben.

Bij de promotie van een relatief complexe zaak als een filharmonisch orkest komt wel een en ander kijken. Vlaanderen heeft nota bene geen grote traditie op dat vlak. Er is in de eerste plaats het aspect infrastructuur. In Nederland bijvoorbeeld heeft elk godvergeten gat naast een sportcomplex ook een cultuurcentrum, annex bibliotheek en concertzaal. Met deSingel en de Elisabethzaal in Antwerpen, het Paleis voor Schone Kunsten en het Conservatorium in Brussel hebben we het ongeveer gehad in België wat grote concertzalen betreft (de operahuizen zijn niet beschikbaar als concertzalen, md). Er is wél goed nieuws : het KFOvV krijgt zijn eigen repetitieruimte, op het Eilandje in Antwerpen, in de onmiddellijke omgeving van het Ballet van Vlaanderen, met kantoren en alles wat nodig is voor een goede communicatie met de media en met het publiek.

Het budget is een ander oud zeer. Om u een idee te geven : het cultuurbudget van de stad Keulen is even groot als dat van heel Vlaanderen. Het orkest is een vzw die subsidie ontvangt van de overheid. Maar die subsidie dekt nauwelijks de personeelskosten van deze kmo. De beschikbare pot is zo klein, dat het orkest ook daadwerkelijk laten werken evenveel betekent als verlies maken ! Geen wonder dus dat een beroep moet gedaan worden op sponsors. En ook dat ligt erg moeilijk : niet iedereen staat te springen om te investeren in iets anders dan voetbal of tennis of andere volkspret. Er komt inderdaad geen grote massa naar klassieke concerten, of het moet voor een heel beroemde naam zijn. En die grote namen de sterren dus eisen zo’n exorbitante honoraria, dat geen enkele vereniging op mensenmaat zich dat nog kan veroorloven. Geen Torhout-Werchtertoestanden dus, maar telkens weer goocheltoeren uithalen om mensen warm te maken voor een bepaald programma.

Dat heeft dan weer te maken met opvoeding, een belangrijke taak voor het orkest en uiteraard ook voor de overheid, maar dat is een ander verhaal… Er is een grote vraag naar leerlingvriendelijk muziekonderwijs, en niet zoiets als twaalf minuten per leerling en per week. Het succes van het privé-project Aquarius (een alternatieve kinderacademie in deSingel, md) spreekt boekdelen in dit verband. Het gebeurt vaak dat kinderen hun ouders warm maken voor ernstige muziek. Met klassieke muziek moet je een beetje geduld hebben. Dat leer je niet appreciëren van de ene dag op de andere. Mensen, en vooral jongeren, haken volgens mij veel te vlug af. Ze weten niet wat ze missen ! Speciaal voor hen organiseren wij jongerenprojecten, jongerenhappenings, repetities voor de jeugd, de reeks Kinderen ontdekken muziek, en coproducties met het Kinder Jeugd Theater. Soms is het programma inderdaad te zwaar voor mensen die voor het eerst naar een klassiek concert gaan. Maar voor wie tóch blijft proberen en een aantal keren naar een concert luistert, gaat een geweldig boeiende wereld open.

Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen, Britselei 80, 2000 Antwerpen, tel. (03) 231.37.77.