Is het een brasserie of een bruin eetcafé? En wie is Miel Van Kest eigenlijk?

De Schriekbaan is de meest commerciële straat van Tremelo. Het is er overdag, naar Tremelose begrippen, druk. Na sluiting van de winkels verandert het straatbeeld en kan je de auto kwijt voor de deur. Brasserie Miel Van Kest ligt naast een kledingwinkel, achter in een met klimop begroeide passage. Het nostalgische interieur verrast, zeker als je er de eerste keer over de vloer komt. In Brasserie Miel Van Kest wordt gegeten op verschillende niveaus, te midden van een decor opgebouwd uit donker hout, afgezet met koper. Re-build, re-cycled, re-used staat er op het visitekaartje en daarmee doelt men gelukkig niet op het eten maar op het bruine interieur. Dat werd geassembleerd uit bijeengesprokkeld, gebruikt materiaal. De 101-laatjeskasten langs de muur stonden ooit in een zadenwinkel en een apotheek in Polen, de stoelen komen uit Egypte en de luchters zijn Belgisch. Al deze bric-à-brac elementen vormen samen één stemmig geheel. Jan Vanleemputte, de man van de aanpalende kledingwinkel, begon vijf jaar geleden met Miel Van Kest. Koen Adriaensens (van de Brasseurs en het Grand Café Leroy in Antwerpen en het Kasteeltje van Bouchout) en uitvoerend vennoot Geert Grijp, namen de negotie over en maakten van het koffiehuis een populaire brasserie, waar Jan en Alleman zich thuis voelen. Er is een spijskaart met eenvoudige, populaire gerechten, zoals salades (vanaf 325 fr.), pasta’s (vanaf 310 fr.) en steaks (vanaf 495 fr.). Succesnummers zijn: ribbetjes à volonté (495 fr.) en kokoscurry met kip of scampi’s en basmatirijst (495/595 fr.). Er zijn een zestal bereidingen voor vegetariërs en de consumptieformule is vrij. Dat wil zeggen dat men er ook alleen iets kan drinken of iets kleins eten. Wij kozen Caesar salade maar er kwam Griekse sla met feta, olijven en paprika. Omdat die best lekker was, hebben wij het zo gelaten (355 fr.). Hoofdgerechten waren: varkenshaasje van het suggestiebord met een dikke cambozola-saus, pijnboompitten, (te) lang gekookte groenten en aardappelkroketjes (580 fr.) en spare ribs, waarbij duim en vingers werden afgelikt (585 fr.). Bij de ribbetjes kwamen een aardappel in veldkleed, een slaatje en looksaus (585 fr.). Een tweede portie ribbetjes was welkom en toen was er geen plaats meer voor een nagerecht. Op aanraden van de ober werd het glas gevuld met een Santa Carolina ’97, een merlot uit Chili, waar wij spontaan vriendschap mee sloten (595 fr.). Bij Miel Van Kest worden eerlijke ingrediënten en flinke porties gekoppeld aan een bruin interieur, een los sfeertje en een vriendelijke, efficiënte bediening. Miel Van Kest is dan ook eerder een eetcafé (beter een goed eetcafé dan een middelmatige brasserie). Bij het buitengaan keken wij naar de muren met oude vergeelde portretfoto’s van inwoners van Tremelo. Als je goed kijkt, vind je misschien wel Miel Van Kest, want die zou de grootvader zijn van Jan Vanleemputte.

Brasserie Miel Van Kest: Schriekbaan 59, 3120 Tremelo. Tel. (016) 53.77.38. Open van 11 u. tot middernacht en later in de weekends. Maandag gesloten. XX (twee koksmutsjes)

PIETER VAN DOVEREN / FOTO JAN CAUDRON De beoordeling van de keuken gaat van 1 tot 5 koksmutsjes: 1 = negatief; 2 = redelijk; 3 = positief; 4 = aanbevelenswaardig; 5 = uitmuntend.