GEDURFD DESIGN

De opvolger van de Fiat Tipo is een tweeëiige tweeling : Bravo en Brava staan op eenzelfde onderstel, maar kregen voor de rest elk een eigen persoonlijkheid mee. In het segment waar de Golf heer en meester is en de Astra, Escort en andere kompakte middenklassers de dienst uitmaken, gooit Fiat zich met een zeer gedurfd design moedig op de voorgrond : het steeds saaier wordende autolandschap waarin kopies de meerderheid uitmaken, wordt eindelijk opgefleurd. Na de Punto, de Coupé en de Barchetta bewijst het merk dat het resoluut voor de toekomst kiest en daarbij de verbeelding voorrang geeft.

Maar de vernieuwing houdt daar niet op : een nieuw gamma van vier benzinemotoren met cilinderinhouden van 1400 tot 2000 cm3 en vermogens variërend van 80 tot 147 pk, onderstreept ook de wil tot vernieuwing op het technische vlak. Het dieselgamma met de atmosferische 1,9 liter die we al kennen uit de Tipo, wordt volgend jaar aangevuld met een turbodiesel die evenwel geen direkte inspuiting meekrijgt, zoals de mode tegenwoordig voorschrijft.

Binnenin wordt de gedurfde styling aangehouden en op de organisch gevormde middenkonsole kreeg elk detail de nodige aandacht. De autoradio die helemaal in het design werd opgenomen, is standaard en voorkomt door zijn eigenzinnige vorm dat dieven geïnspireerd zouden raken : in geen enkele andere auto kan hij worden ingepast.

De driedeurs Bravo die met zijn 402,5 cm zestien centimeter korter is dan zijn zus, richt zich tot een wat jonger en sportiever kliënteel, terwijl de vijfdeurs Brava een iets klassieker koper moet aanspreken. De krachtige en gesofistikeerde vijfcilinder/twintig kleppen 2,0 liter motor met twee bovenliggende nokkenassen, 147 pk en een topsnelheid van 210 km/uur wordt bijvoorbeeld uitsluitend aan de Bravo voorbehouden. Bij beide persoonlijkheden horen ook een aantal kleuren die vooral bij de Bravo opvallend sterk ogen en dito namen meekregen : Rosso Boreale, Superga geel of Reflexgroen. De Bravo kreeg achteraan zeer opvallende ovale lichtblokken mee, de Brava drie lichtstreepjes die van een grote elegantie getuigen.

HUISVRIEND

Voor de testrit koncentreerden we ons op Bravo 1.6, die zo nauw aansluit bij de dynamiek van de middenklasse en met zijn 103 pk behoorlijk fris uit de voeten komt. Ondanks de kortere buitenlengte is er binnenin dank zij de identieke wielbasis van de Brava behoorlijk wat plaats. De ontwerpers hebben allerlei berekeningen gemaakt waaruit moet blijken dat de Bravo/Brava een stuk ruimer is dan het gemiddelde van de middenklasse, maar door het ontbreken van een unaniem aanvaarde norm raakt geen mens daar wijs uit. Zeker is dat het ruimteverschil tussen beide types ‘m vooral in het koffervolume zit, 280 liter voor de Bravo, 380 voor de Brava. Het rijden verliep minder spectaculair dan het uiterlijk laat vermoeden, al valt er op het rijgedrag en de kapaciteiten van de Bravo weinig aan te merken. Hij behoort de betere middelmaat zonder er echt uit te springen, al mag zijn soepelheid worden aangestipt. Ronduit positief is de geluidsafdichting, een gevoel van stevigheid en een vlot schakelend pookje kwaliteiten die men vroeger niet spontaan met een Fiat associeerde. Maar voor alles is de Bravo een wagen die omwille van zijn vormen nauw aansluit bij de verwachtingen van de rijder. De Italiaanse ontwerpers spreken van een vriendelijke auto en eigenlijk is dat een weinig wetenschappelijke, maar rake omschrijving.

De 1.6 Bravo krijgt standaard stuurbekrachtiging, een achterzetel in twee delen, elektrisch bediende ruiten vooraan, centrale vergrendeling, een airbag voor de rijder, en een stuur én chauffeurszit die beide in de hoogte verstelbaar zijn. ABS blijft een optie.

Nu de stilistisch verwachtingen bij de jongste Fiats meer dan ingelost werden, kijkt de nooit verzadigde autowereld hoopvol uit naar de vervanger van de Tempra die volgend jaar wordt voorgesteld.

PIERRE DARGE

Fiat Bravo 1.6 : schitterende styling en een thuisgevoel.