LO FI

Lo fi speelt zich vooralsnog in de marge van de muziekwereld af, maar precies daar is de voedingsbodem voor alternativiteit, eerlijkheid en eigenzinnigheid het grootst. Soms denken wij dan ook : dààr worden de mooiste plaatjes anno nu in mekaar geknutseld. Vaak met een beperkt, maar origineel instrumentarium, altijd minimaal geproduceerd en soms zelfs ronduit krakkemikkig, niet zelden met een amalgaam van onbekende en bekende musici die het keurslijf van een multinational beu zijn en in de lo fi de ware zin van het muziek maken terugvinden.

Souled American is een bandje uit Chicago dat met “Frozen” (* * * * Moll) al aan z’n vijfde werkstuk toe is. Dit trio geeft de term depressie nieuwe inhoud : dit is werkelijk het somberste van het sombere, beklijvend en aangrijpend. De heren worden bedankt op het hoesje van “Tender placescome from nothing” (* * * * Amarillo Records) van een ander trio, U.S. Saucer. David Tholfsen, Margaret Murray en Brian Hageman kleuren hun lo fi bij met country-aksentjes (covers van Tom T. Hall en Merle Haggard) en laten via een grappige cover van “Silent night” ook een te waarderen gevoel voor zelfspot horen. Country is, onder andere via een verre banjo of een lap steel, ook dominant op “I hope you’re sitting down” (* * * * City Slang) van Lambchop, een tienkoppig gezelschap rond Kurt Wagner, dat op z’n debuut op een paar ietwat experimentelere uitstapjes na (benepen blazers, huppelrock) de sfeer weet op te roepen van ijsbloempjes op het raam. Verstilde schoonheid, die hier en daar door een Farfisa-orgeltje, klarinet of cello nog aan intensiteit wint.

David Tholfsen maakt ook deel uit van Zip Code Revue, een losvast gezelschap dat onder andere ook leden van Counting Crows (Charlie Gillingham) en American Music Club (Bruce Kaphan) telt. “Abundance” (* * * * Amarillo Records) is een vreemd, maar charmerend plaatje, dat enerzijds crooked country laat horen, de lo fi-variante van country, maar anderzijds ook geregeld uitfreakt in wilde gitaarexperimenten, noise of de okkasionele cover van Led Zeppelin of de Doors.

James McNew, de bassist van de onderschatte Yo la Tengo, heeft onder z’n alias Dump “I can hear music” (* * * * Brinkman) gemaakt, een soort eenmansprojekt waarop hij met z’n breekbare stem wonderschone eigen komposities zingt en en passant enkele originele covers doet van Dylan en Ultravox. Bijgesloten is een bonus-cd, opgenomen in een Hollandse huiskamer met assistentie van lo fi-coryfee Barbara Manning, Joost Visser en leden van Bettie Serveert.

The Pastels timmeren al een dozijn jaren aan de weg en met name in en om Glasgow zijn ze van grote invloed geweest (vraag bijvoorbeeld de mensen van Thrum maar eens naar hun favorieten). “Mobile Safari” (* * * Domino) zal, ondanks enkele prachtige songs, ook nu weer niet hun doorbraak bewerkstelligen, niet in het minst omdat het ensemble “vals zingen” tot een soort kunstvorm heeft opgetild en dat geen spek is voor ieders bek.

Robert Pollard is een van dé pioniers van de lo fi, hoewel hij eigenlijk alleen maar plaatjes wou maken zoals ze begin jaren ’60 en vogue waren (de facto lo fi avant la lettre). Met zijn groep Guided By Voices heeft hij in de loop der jaren duizenden songs gemaakt en er honderden van opgenomen. Met “Bee thousand” van vorig jaar werd de groep eindelijk ontdekt en de aankomende verse zou misschien wel eens voor een doorbraak kunnen zorgen. In afwachting is het dus erg aardig dat vier eerdere elpees van de band plus een kollektie unreleased tracks van de laatste vijf jaar samen in een voortreffelijk cd-boxje zijn uitgebracht, dat geheel in de lo fi-traditie “Box” (* * * * Scat) is genoemd.

ROOTS

Het is eigenlijk crossover-country (zeg maar : country met een knipoog naar een breder pop-publiek), maar om het makkelijker te verkopen, noemen slimme business-baasjes het “New American Music”. Een meute country-artiesten, pardon New American Musicians, toert in april op het vasteland. In Vorst Nationaal zullen op 10/4 Emmylou Harris & the Hot Band (in de briljante samenstelling : Rodney Crowell, Albert Lee, Glen D. Hardin, Al Perkins, Michael Rhodes), Trisha Yearwood & Marty Stuart te zien zijn. Wie een cocktail wil proeven, kan terecht op de verzamelaar “New American Music” (* * * MCA), waarop naast de genoemden ook The Mavericks, Tracy Byrd, Vince Gill, Nanci Griffith, Reba McEntire en Kelly Willis (die MCA, oh pikant detail, pas gedumpt heeft) te vinden zijn. Van Trisha Yearwood, dé crossover queen, is ook een nieuwe uit : “Thinkin’ about you” (* * * MCA). Yearwood heeft een van de mooiste stemmen in de hedendaagse muziek en als ze die dan nog eens koppelt aan een vlekkeloze songkeuze (het ontroerende “On a bus to St Cloud” of een prachtige versie van “You can sleep while I drive” van Melissa Etheridge), dan is er sprake van schoonheid.

SOUNDTRACKS

Vreemde worp klankbandjes. “Shallow grave” (* * EMI) is een horrorprent, waarvoor Simon Boswell de meeste, vermoedelijk erg funktionele muziekjes schreef. De rest is een vreemde opeenstapeling van Nina Simone, Andy Williams, de dansgroep John Carmichael Band en de eminente techneuten van Leftfield (met twee tracks).

“Street Fighter” (* * Priority) bevat twaalf nieuwe tracks, hoofdzakelijk hiphop (al is ook Angelique Kidjo prezent), maar met de uitzondering van de briljante Nas, Saafir, Paris en The Pharcyde is er weinig dat de middelmaat ontstijgt (yes, we hebben het ook tegen u, Ice Cube).

Helemaal mondo bizarro is “Made in USA” (* * * Rhino) van Sonic Youth. Dit is de eerste release van de voornamelijk instrumentale muziek bij een zelden vertoonde cult-tienerfilm uit 1986, al heeft de soundtrack met z’n vaak bizarre, obskure klankexperimenten veel sixties underground-aksenten. En vermoeden wij ook typische Sonic-grapjes, want een titel als “O.J. ’s Glove or what ? ” lijkt ons negen jaar geleden nog niet terzake.

EN DAN OOK

– Big Chief : “Platinum Jive-Greatest Hits 1969-1999” (* * * * Capitol). Eindelijk officieel uit. Indrukwekkend gevarieerde staalkaart van deze Detroit-band (de ‘greatest hits’ uit de titel is een grapje) met echo’s van Pearl Jam, Rolling Stones, MC5 of Sly & the Family Stone (en in een dubbele bodem-song als “Simply Barry” zelfs Barry White). Big Chief is te zien op 6/4 in Corso, Leuven. Doén !

– The Connells : “Ring” (* * * TVT Records). Al meer dan tien jaar favorieten van de Amerikaanse college radio. The Connells spelen het voorprogramma van Nick Lowe op 7/4 in het Lunateater Brussel en dat leek de platenfirma een goede aanleiding om eindelijk “Ring” officieel uit te brengen, mét drie bonustracks. Goeie rootsrock, knappe songs : als je van The Jayhawks houdt, dan kun je hier ook veilig terecht.

– Jay Owens : “Movin’ on” (* * EW). Uitstekende gitarist en vermoedelijk eminent als rechterhand van iemand, maar als hij zelf de focus is, klinken z’n blues en soul ons iets te gladjes in de oren. Jay Owens koncerteert op 9/4 in Essegem Brussel en op 12/4 Banana Peel Ruiselede.

KONCERTEN

Spiritualized (29/3 VK Brussel), Echobelly & The Flamingoes (31/3 VK Brussel), Black Dog (1/4 The Fuse Brussel), Bultrock ’95 (Painting over Picasso, Asian Dub Foundation, X-Legged Sally, Kong, Loop Guru, Evil Superstars, Gary Clail & the On-U-Sound System, 1/4 Kievitbossen Ravels), Simple Minds (1/4 Vorst Nationaal sold out), MC 900Ft Jesus (2/4 Pacific Antwerpen), Lou Dalgleish (3/4 AB Bellevue Club Brussel), Clawfinger (4/4 Vooruit Gent), Warrior Soul (4/4 Corso Leuven), Eat Static (5/4 The Fuse Brussel), Gary Hall (6/4 AB Bellevue Club Brussel, 8/4 De Heksenketel Broechem-Ranst), Tad Robinson (6/4 Banana Peel Ruiselede), Nick Lowe & the Impossible Birds + The Connells (7/4 Lunateater Brussel), Carter USM & These Animal Men (8/4 VK Brussel), Levellers (8/4 Podi’Jum Beselare), Shellac (8/4 Corso Leuven), D*A*D (9/4 VK Brussel), God Bullies & Prolapse (9/4 Democrazy Gent).

JACKY HUYS

Lambchop : delicieuze lo fi.