David Alhadeff runt een topdesignzaak in Brooklyn, New York. Zijn eigen loft biedt een boeiend contrast van design, vintage en gadgets. “Ik hou van de schoonheid van imperfectie.”
Was trendy SoHo, met al zijn nieuwe shops, galeries, restaurants, bars en nightclubs, volgens The New York Times in 2002 nog the place to be, dan is dat nu anders : Brooklyn en Williamsburg, twee wijken aan de overzijde van East River, zijn het nieuwe Manhattan geworden. Ze worden in de krant afgeschilderd als het nieuwe Tribeca en Chelsea van de 21ste eeuw. De reden is simpel : wonen in Manhattan is te duur geworden. Bijna alle beschikbare ruimte wordt opgekocht door projectontwikkelaars en verbouwd tot high-end lofts en kantoorruimtes. Voor een kleine flat van 60 vierkante meter betaal je al gauw een miljoen dollar. Wie kan dat nog betalen ? Voor driekwart van die prijs heb je in Brooklyn of Wil-liamsburg nog een mooie brownstone of industriële loft. In Brooklyn moet je er tegenwoordig al snel bij zijn, in Williamsburg zijn de prijzen nog redelijk, zeker als de locatie zich bevindt onder de enorme Williamsburg Bridge – ten tijde van de bouw, in 1903, de grootste hangbrug ter wereld. Net daar, onder de reusachtige brugpijlers, vond designer David Alhadeff, geboren en getogen in Seattle, dertien jaar geleden zijn stek.
Alhadeff is eigenaar van de designwinkel The Future Perfect, en wordt in TheNew York Times als de nieuwe ‘Murray Moss’ bestempeld : de new no. 1 designshop. Samen met Jill Goldhand is hij sinds kort ook mede-eigenaar van A&G Merch aan North 6st Street. Daarmee werden zij de meest vooruitstrevende designzaak in Brooklyn.
Industriële omgeving
Net als Davids winkel is zijn eclectische loft een toonbeeld van perfectly imperfect, zoals hij zelf het liefst zijn interieur bestempelt. “Ik hou van handgemaakte dingen en van unieke designstukken. Mijn loft is eigenlijk te omschrijven als een ‘mooie rommel’. Ik zou graag willen dat mensen meer de schoonheid van imperfectie zien. In mijn flat heb ik bijvoorbeeld een wand behangen met een collage van losse stukken behangpapier. Ik had voor één dessin kunnen kiezen, maar het experiment trok mij aan : je eindigt altijd met een ander resultaat dan verwacht.”
Op het eerste gezicht bevat de loft veel vrouwelijke elementen, zoals de variaties van behangprints en de roosgeschilderde slaapkamerwand. Toch is het een heel jongensachtige omgeving geworden, met erg moderne en mannelijke elementen, onverwachte details uit de popcultuur, een MOOOI-sofa van Marcel Wanders, vazen van Jaime Hayon, een Eamesfauteuil, karpetten met rendieren erop en kroonluchters van hertengeweien. Dat alles is op een creatieve manier gecombineerd met vondsten van de vlooienmarkt, Japanse gadgets en – uiteraard – Alhadeffs favoriete Donkey Kong Junior-videogame.
“De industriële elementen die je nog ziet, de elektriciteitsleidingen en de schakelaars, de immense branddeur, het ruwe beton en de constructiebalken, maken het wonen hier best spannend”, vindt Alhadeff. “Andere elementen zijn misschien niet echt homy en cosy, zoals de brander in de keuken, maar ja, dat hoort ook bij een loft.”
Van werk- naar woonplaats
Jaren geleden startte David Alhadeff in deze loft samen met een vriend een onlinedetailhandel van kleding en accessoires voor tieners. De 120 vierkante meter grote ruimte was tot de nok gevuld met stapels kartonnen dozen, klaar om internationaal verscheept te worden. David woonde toen nog in The East Village en pendelde elke dag naar Williamsburg om te werken. Drie jaar later werd de loft zijn woonplek. “Ik wou altijd al een ruim appartement in New York. De kale, industriële loft intrigeerde mij en in Williamsburg was ruimte nog betaalbaar. Het was een uitdaging om die enkele ruimte multipurposed te krijgen : bruikbaar voor wonen, koken, eten, slapen en óók nog comfortabel. Daarom heb ik kleinere ‘hoekjes’ bedacht, ieder met een eigen sfeer.”
Zo kon David zijn contrastrijke mix van meubels – geen enkel element is hetzelfde – op een persoonlijke manier neerzetten. “Vandaag bouwen ze zulke gebouwen niet meer. ’s Winters kan het best tochtig zijn, maar toch hou ik van dit gebouw. De mise-en-scène van mijn meubels in die industriële omgeving werkt inspirerend voor mijn job. De ‘imperfectie’ ervan sprak mij meteen aan en ik heb ze ook nog benadrukt. Hier test ik mijn ideeën voor The Future Perfect. Ik koop dingen zonder een vooropgesteld idee en plaats ze hier in het interieur. Alleen hun individuele schoonheid is mijn leidraad om te kopen. Later krijgen ze dan definitief een plek in mijn winkel of in een van de interieurs die ik voor klanten inricht.”
TEKST MARC HELDENS
“Ik hou van handgemaakte dingen en van unieke designstukken. Mijn loft is eigenlijk te omschrijven als een mooie rommel.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
