Voedingsingrediënten in parfum maar ook par-fumingrediënten in eten, onze smaak en reukzin zijn complementair.

Vermaarde restaurants experimenteren met geuren, smaken en texturen : The Fat Duck in Bray en El Bulli in Rosas, om er maar enkele te noemen. In het Spaanse Gerona serveert banketbakker Jordi Roca in het familierestaurant El Celler de Can Roca desserts geïnspireerd door bekende parfums. Hippe ketens als The Sketch in Londen bieden patisserie met verse viooltjes, rozen en oranjebloesem aan in het theesalon, en het Parijse restaurant Kong en Le jardin des sens in Montpellier verwerken essentiële oliën in het eten. Voor Le jardin des sens ontwierp parfumeur Christophe Chabaud vier eetbare aro- ma’s. Zijn eigen lijn Epices de parfums telt 56 aromatische essences waarmee je salades, koffie, wijn en desserts kunt parfumeren. In zijn kookboek Le goût du parfum beschrijft hij recepten waarin je ze kan verwerken. Een bevlieging, of is het meer ? “Sommige bloemen en kruiden smaken niet zo goed als ze ruiken”, legt hij uit aan de Britse Vogue. “Maar als je mijn parfums mengt onder het eten, krijg je een geweldige smaak.”

“Nieuw is dat allemaal niet”, beweert Marc Renders van kruidenkwekerij Marcus in Lier, die levert aan de grootste restaurants. “Het heeft altijd al bestaan, maar een jaar of vijf geleden gebruikten zogenaamde trendsetters eetbare bloemen als decoratie. Sindsdien is het algemeen aanvaard om bloemen te verwerken in maaltijden.” België is niet zo tuk op dergelijke experimentele keuken, volgens Peter Vereecke van Pierre pour les amis uit Horebeke. Een groot succes ziet hij het daarom niet worden.

Zoals tussen smaak en reukzin zijn er ook veel gelijkenissen tussen ingrediënten in de keuken en die in een parfum. Bloemen, fruit, kruiden en specerijen zijn de favoriete onderdelen van de gourmandische parfums. Niets nieuws : de creaties van Jacques Guerlain begin vorige eeuw vertoonden al culinaire trekjes. De Guerlinade, het patroon van elk Guerlain-parfum, bestaat uit geurige bloemen als jasmijn, rozen en iriswortel maar ook uit culinaire ingrediënten zoals vanille, bergamot en tonkaboon.

De laatste tijd winnen parfums met een duidelijk culinaire inslag weer aan populariteit. Het Amerikaanse cultmerk Demeter (te koop bij Sephora in Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten) heeft een indrukwekkend gamma opgebouwd aan ongewone creaties, zoals Tomato, Gin &Tonic, Earl Grey Tea, Chocolate Chip Cookie en Crème Brulée. De Belgische markt werd onlangs verrijkt met Vanille Exquise van Annick Goutal, Bois Farine van L’Artisan Parfumeur en Fleurs de Citronnier van Serge Lutens. Minder uitgesproken, maar culinair geïnspireerd zijn ook My Torrente (litchee en hazelnoot), Femme Individuelle van Montblanc (rode bessen, vanille en laurier), Ungaro’s Apparition (cayennepeper en frambozenlikeur) en Max Mara (gember, citroen, rietsuiker).

Bij sommige lanceringen worden de hoofdbestanddelen van het parfum verwerkt in gerechten die men de journalisten te proeven geeft, om hen kennis te laten maken met alle facetten van de geur. Zo kregen we bij Guerlain een chocoladegebak van de bekende Parijse patissier Lenôtre, dat gemaakt was met aroma’s van Jean-Paul Guerlain, een notoire hobbykok zoals de familietraditie het wil. Thierry Mugler presenteerde zijn Cologne op een suikerklontje : de manier waarop men vroeger eau de cologne innam, om de mond te verfrissen of omwille van de spijsverterende werking. Dus waarom geen parfum gebruiken om onze adem te parfumeren ? Cosmeticabedrijven bedenken constant de gekste dingen om toch maar met nieuwigheden op de proppen te kunnen komen, maar soms is het zo eenvoudig. Welke fan kan weerstaan aan een stukje Angel-chocolade ? Iemand een N°5-muntje voor een gesofisticeerde adem ? n

Tekst Sofie Albrecht