OVERNACHTEN

IN DE RUBRIEK OVERNACHTEN BUNDELEN WE MAANDELIJKS VIER ADRESSEN PER THEMA.

DRIESTERRENBOETIEKHOTEL

Het veertiende arrondissement mag dan niet de meest sexy plek van Parijs zijn, het is er wel rustig, met enkele ouderwetse, kleine handelszaken en wat betere boetieks. Een paar maanden geleden haalde het Fred Hotel er na een grondige renovatie zijn derde ster en promoveerde zichzelf daarmee meteen ook tot boetiekhotel. Niet echt overdreven als je weet dat de zesendertig kamers door architect Jean-Luc Bras aangekleed werden met kwaliteitsmaterialen, meubelen op maat, designlampen en originele litho’s uit het atelier van Elisabeth Pons. Zo is elke kamer net weer dat ietsje anders.

Kamer 21 is niet groot maar voelt dankzij de grote spiegel toch ruim aan. Bovendien staat er een bureautje en hangt er een flatscreen van uitstekende kwaliteit. De badkamer heeft een ligbad met een Italiaanse douche (vanwege de mozaïek) en is uitzonderlijk net.

Op de benedenverdieping bevindt zich een erg aantrekkelijke lounge met meubels van Jean Prouvé en Charles & Ray Eames. Er is zelfs een bibliotheek, rijkelijk voorzien van kunstboeken, gidsen en romans. Dankzij de moderne ‘open’ gashaard is het er heerlijk zitten. In het verlengde ervan ligt de ontbijtruimte die naar Parijse normen bijzonder gastvrij is, met een gemeenschappelijke lange tafel en enkele kleinere tafeltjes.

Het buffetontbijt is ondanks de zelfbediening goed voorzien. We vonden er zowel pompelmoes- als sinaasappelsap, vers fruit, brood, kleine croissants, kaas en viennoiseries. En bij de minste vraag staat het personeel klaar om te helpen : precies wat men in zo’n gezellig hotel verwacht.

FRED HOTEL TELT 36 KAMERS DIE VANAF 160 EURO PER NACHT WORDEN VERHUURD. VOOR HET ONTBIJT WORDT 12 EURO PER PERSOON AANGEREKEND, 11 AVENUE VILLEMAIN, F-75014 PARIJS, FRANKRIJK, +33 145 43 24 18, WWW.FRED-HOTEL.COM, CONTACT@FRED-HOTEL.COM.

PROPER EN NET

Nogal wat vrouwen koesteren het verlangen na hun veertigste hun werk te laten voor wat het is en een B&B te beginnen. Een enkele keer zet een man die stap en Wilfried Buelens is zo’n man. Na 35 jaar als ingenieur bij busbouwer Van Hool hield hij het voor bekeken. Maar zoals het een ingenieur past, pakte hij de voorbereiding van zijn nieuwe leven grondig aan. Hij volgde drie jaar avondschool bij Syntra en verdiende zo de nodige papieren om een restaurant te runnen, terwijl zijn vrouw voor de opleiding ’taverne’ koos.

Na de dood van zijn ouders knapte Wilfried de stalling, garage en bergplaats op die de basis vormen van Guesthouse Komzo. Het geheel ligt op enkele kilometers van Mechelen en oogt bijzonder keurig en afgestoft. We schreven bijna : pijnlijk keurig. Met veel licht en veel wit, een grote gelagzaal met uitkijk op het landschap en een goedgevulde bar.

Via booking.com boekten we een kamer, omschreven als a modern room, including a seating area with a tv. Dat klonk als een suite maar de praktijk viel iets minder ruim uit. De kamer bleek bijzonder klein, met een kleine werktafel. Om televisie te kijken, was er eigenlijk alleen plaats op het bed. De douche, de wastafel en het toilet waren nieuwer dan nieuw.

Het ontbijt verdient een pluim : vers geperst sinaasappelsap, twee bakjes met verse kiwi en verse roze pompelmoes – naast het gebruikelijke aanbod van broodjes en croissants, kaas en vlees. Daarbovenop bond Wilfried de schort om en vergastte ons op een lichte, heerlijke omelet.

Alles kits dus, zou je denken, en toch was Guesthouse Komzo niet helemaal naar wens. Viel er op het geheel niet echt iets aan te merken, dan was er evenmin iets om over te juichen.

Het ontbrak er gewoon aan leven.

GUESTHOUSE KOMZO TELT VIER KAMERS DIE VOOR 80 EN 90 EURO WORDEN VERHUURD, INCLUSIEF DE ONTBIJTEN, STUIVENBERGBAAN 240A, 2800 MECHELEN, 015 63 36 82, WWW.KOMZO.BE.

AUTHENTIEKE MASTODONT

Zo’n veertig kilometer ten noorden van Dijon duikt in een bijna verlaten landschap een monumentaal bouwwerk op : een rechthoekige mastodont van bijna twintig meter hoog. Dit veertiende-eeuwse bolwerk getuigt van de angst van de omwonenden voor de gewelddadige strijd tussen Bourgondië en de Franse kroon. Seigneur de Saint-Seine liet het optrekken om de boeren in tijden van nood onderdak te bieden. Het maakte deel uit van een groter geheel, dat jammer genoeg verdwenen is.

In 1980 kochten de ouders van Bertrand Bergerot het monument, dat dringend aan goede zorgen toe was. Ze begonnen het te restaureren. Hun zoon, die er met zijn vrouw Odile kamers verhuurt, zet die taak met enige obsessie verder – uit liefde voor de oude stenen. Al kost het in stand houden van dit merkwaardig stuk patrimonium handenvol geld. En dat proberen ze met het verhuren van kamers bijeen te sprokkelen.

Wie er komt logeren, klimt naar de hogergelegen kamers via een imposante leefruimte waar de werken nog in volle gang zijn. Het appartement waar we de nacht doorbrengen, heeft een immense zitruimte, een knusse slaapkamer en een badkamer met ligbad. Alles in authentieke materialen en behoorlijk goed geïsoleerd dankzij de muren van 1,90 meter dik.

Geen flatscreen hier, maar authentieke middeleeuwse gezelligheid en een ontbijt van eenzelfde eenvoud en kwaliteit : Frans brood en confituren, enkele reuzencroissants, en een goed gesprek met de Bergerots over de lelijkheid van de moderne tijden.

Het meest indrukwekkend is de grote zaal, waar nu de restauratiewerken bezig zijn en die daardoor meer op een filmset lijkt die nog niet klaar is. Grandioos en prachtig. Wie op tijd reserveert, kan er het avondmaal gebruiken met de gastfamilie.

CHÂTEAU DE ROSIÈRES TELT VIER KAMERS DIE VOOR 60 TOT 148 EURO WORDEN VERHUURD, INCLUSIEF DE ONTBIJTEN. DINER À 30 EURO (DRANK INBEGREPEN), F-21610 SAINT-SEINE-SUR-VINGEANNE, FRANKRIJK, +33 380 75 96 24, WWW.CHATEAUDEROSIERES.COM.

HERBOREN KLASSE

Op slechts enkele minuten van de beroemde kapel van Le Corbusier in Ronchamp, met de fameuze aanbouw van de Italiaanse architect Renzo Piano, duikt nog een ander merkwaardig monument op. Het Château de la Houillère werd in 1848 opgetrokken als woning voor de directeur van de Charbonnages de France, in een streek die de oudste koolmijnen telt van het land. Die bedrijvigheid duurde bijna twee eeuwen en toen de mijnen in 1958 definitief dichtgingen, bleef het kasteel verwaarloosd achter. Het zou zo’n veertig jaar onbewoond blijven.

Christophe en Emile ontdekten het pand enkele jaren geleden, toen ze op zoek gingen naar een waardig huis voor hun B&B-plannen. Christophe had tien jaar als commercieel directeur van een viersterrenhotel aan de Côte d’Azur het klappen van de zweep geleerd, terwijl Emile een kraan is in informatica. Voor ze met de uitbating begonnen, hadden ze wel een kleine vijf jaar nodig om het gebouw in zijn oude glorie te herstellen. Maar in november 2011 mochten ze de deuren opengooien voor gasten en het resultaat is zonder meer schitterend. Naast de vier kamers en de suite zijn er hier en daar salonnetjes ingericht, zodat iedereen over de nodige privacy kan beschikken.

Zelf sliepen we in een kamer achteraan die uitkijkt over het parkbos van meerdere hectaren groot. Er staan oude meubeltjes, zonder dat het geheel ouderwets aandoet. Dankzij een eigentijdse toets werd voor een frisse noot gezorgd.

Het ontbijt is eenvoudig en verzorgd : knapperig vers brood, croissants en een keuze uit diverse confituren.

CHÂTEAU DE LA HOUILLÈRE TELT VIER KAMERS EN EEN SUITE DIE VOOR 95 TOT 150 EURO VERHUURD WORDEN, INCLUSIEF DE ONTBIJTEN, 13 BIS, RUE DE LA HOUILLÈRE, F-70290 RONCHAMP-CHAMPAGNEY, FRANKRIJK, +33 624 66 17 17, WWW.CHATEAUDELAHOUILLERE.COM.

DOOR PIERRE DARGE & FOTO’S PPI