Anna Luyten Freelance journaliste

Marc Verstappen (34) is koördinator van het Van Ostaijenjaar, en ook de bezieler en leider van Villanella, het ?kunsthuis” voor kinderen. Hij stelt nu het programma samen van het kinderfestival inDen Bosch.

ANNA LUYTEN FOTO : LIEVE BLANCQUAERT

Drie jaar geleden werkte ik vooral áchter de schermen van het kunstbedrijf. Ik organizeerde toernees in binnen- en buitenland voor kunstenaars en gezelschappen. Nadat ik Kunstonderacht, een luik binnen Antwerpen ’93, mee op poten zette, kreeg ik zin om meer kontakt te zoeken met het publiek en zelf te bepalen waar en hoe de dingen gebeuren. Kunstonderacht richtte zich tot kinderen en families, een publiek met een klein referentiekader voor kunst. Dan kan je heel verrassende dingen programmeren. We installeerden toen een soort sport- en kultuurcentrum voor varkens. Uit dat projekt is Villanella gegroeid. Een soort racevarken, getekend door Guido Malisse, werd ons logo.

Dit jaar wordt een heel vol jaar. Met Villanella werken we nu al aan een aantal projekten voor kinderen rond Paul van Ostaijen, en ik zal mee het Van Ostaijenjaar koördineren. Ik wil deze dichter dichter bij het grote publiek brengen. Zijn werk moet zichtbaar worden in Antwerpen. Er komt een grote affichecampagne in de stad. Van Ostaijens werk is nog springlevend, zijn humor tegendraads, zijn kommentaar klinkt nog even scherp als zeventig jaar geleden. Voor het openingsevenement op 24 februari vroegen we komponist Johan De Smet een koorwerk te maken voor meer dan honderd zangers ; het zal worden opgevoerd in het Centraal Station. En in het oude Zuidstation organizeren we een poëzienacht van de jaren negentig, met muziek van hip-hop tot acid jazz, en met Die Anarchistische Abentunterhaltung, Tom Lanoye, Circus Bulderdrang, Brusselmans, Paul Mennes, Tom Barman van dEUS, Mauro Pawlowski en een hele hoop andere artiesten. We hebben in Antwerpen een springlevende muziekscène, die mensen moet je erbij betrekken.

We werken nu verschillende programma’s uit, zowel voor families als voor jongeren en volwassenen. Er komt een nachttentoonstelling met een parkoers door de hele stad, zodat je in de meest diverse wijken terechtkomt. We vragen jonge kunstenaars om iets rond het werk van Van Ostaijen te maken met lichtinstallaties of projekties.

Het is een eer om iets rond Van Ostaijen te kunnen organizeren. Hij was ook iemand die uitbundig op zoek was. Maar ik identificeer me niet met hem. Hij ging recht tegen alles in. Ik ben veel pragmatischer. Als je in de artistieke wereld iets wil opbouwen, moet je een dosis pragmatisme koppelen aan een grote koppigheid en doorzetting. Ik schop wel graag tegen gevestigde opvattingen. Neem mijn werk met Villanella : als het woord kinderen valt, trekken de mensen gewoonlijk hun neus op. Terwijl kinderen voor alles openstaan. Dat men mij vanuit Nederland gevraagd heeft om in Den Bosch het kunstenfestival voor kinderen en jongeren te programmeren, is een beetje cynisch. In Vlaanderen moeten we nog steeds werken zonder subsidies van de overheid. Ik vind het belangrijk om grote artiesten uit te nodigen en hen te stimuleren om hun werk voor kinderen te prezenteren. Het werk met kinderen is een kommunikatie met mijn generatie, jonge ouders. We hebben toch allemaal wat kunstachtergrond, we hebben wat gestudeerd, en we willen dat delen met onze kinderen. Omdat het samen kunstmanifestaties bezoeken even essentieel is als het samen gaan zwemmen. Het is de bedoeling om kunst een plek te geven in het familieleven, er een ontmoeting van te maken, een alternatief voor een namiddag ballenbak in de Ikea.

Wij willen met Villanella een soort compagnon de route zijn. Een gezel voor de kunstenaars, door hun werk zo goed mogelijk te prezenteren en te begeleiden. En ook een gezel voor het publiek, zodat men weet : het kan vriezen, het kan dooien, maar hier gebeurt iets. Ik wil mensen het gevoel geven dat ze met kwaliteit te maken krijgen. Ik geef Komrij gelijk als hij zegt dat het nastreven van kwaliteit een politieke daad is. Ik wil veel. Ik ben gulzig, en altijd met veel dingen tegelijk bezig. Snelheid wordt te vaak verward met oppervlakkigheid.

Ik heb geen grote levensdroom. Ik rol van het ene in het andere. Het voordeel van kunst is dat ze niet eindig is. Je komt altijd nieuwe gekken tegen op wiens werk je verliefd wordt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content