Man voor een dag

?Ik wil een vrouw zijn?, zingt De mens Frank Vanderlinden en kijk, daar kunnen we inkomen. Maar geloof het of niet, het omgekeerde bestaat ook. Zo organiseert de New Yorkse performance artist Diane Torr cursussen voor vrouwen die wel eens willen weten hoe het is om als kerel door het leven te gaan, het motto van drag queen RuPaul indachtig : ?We worden allemaal naakt geboren, de rest is vermomming.? Een lovenswaardige poging om zichzelf uit de jeugdwerkloosheidscijfers te houden, daar niet van, alleen betwijfel ik of er in dit geval echt wel sprake is van een gat in de markt. Want geef toe, Tony Curtis of Dustin Hoffman wiebelend op naaldhakken en Robin Williams met een moederlijke boezem zijn een stuk opzienbarender dan Julie Andrews in een driedelig pak. Al ben ik wel benieuwd naar de testosteronversie van Raquel Welch in de huidige Broadway-productie van Victor Victoria.

Maar goed, wie waren Torrs eerste cursisten ? Jawel, redactrices van de grote Amerikaanse vrouwenbladen die in het initiatief het onderwerp van een leuke reportage vermoedden. Het deed me denken aan die collega die zich bij een blind date-bureau aanbood, ook al in naam van de investigatieve journalistiek, en een stakker trof die vurig verlangde naar een knusse avond met een gelijkgestemde contacthongerige, maar helaas telkens weer viel op journalistes met onheuse bedoelingen en thuis een leuke meneer.

Maar goed, Elle-reporter Margot Mifflin, nota bene net moeder geworden, liet zich met behulp van een opgeplakte stoppelbaard en een nep-penis (een met watten gevuld condoom) tot man-voor-een-dag verbouwen. Naar de voor- en nafoto’s te oordelen was dat in haar geval een verbetering. Waar de echte Margot er uitzag als een oerdegelijke matrone in spe van het type Marie Osmond, zag ze er met haar omgekeerde baseballpetje en schouderprothesen onder een oversized houthakkershemd niet uit als Donnie Osmond, maar als een vlotte slacker à la Keanu Reeve. Waarna ze klaar was voor het inoefenen van de typische kenmerken van mannelijk gedrag : breeduit en met gespreide knieën op een stoel zitten, een kamer doorkruisen alsof ze van haar was, luid en op besliste toon praten (tekenen van mannelijke suprematie) én met een minimum aan knikjes, glimlachjes en oogcontact (tekenen van vrouwelijke empathie). Hoe dan ook, Margot moet een ijverige leerlinge geweest zijn, want toen ze als haar viriele alter ego boodschappen ging doen, noemde de Pakistaanse verkoper haar beleefd ?Sir?. Het leukste aan het man-zijn vond ze het vermogen om alleen een café binnen te stappen zonder van kop tot teen gekeurd te worden. Volgde het hilarisch orgelpunt van het hele experiment : een bezoek van het vijfkoppige klasje nieuwbakken kerels aan een striptent, waar ze hun recent verworven bravoure konden uittesten. Dat vind ik dan weer zo flauw. Alsof het het hoogste voorrecht van een man is om naar een kronkelend vrouwmens in een G-string te zitten loeren. Als ik een cursus mannelijkheid zou volgen, wil ik dingen leren waar ik echt iets aan heb. Rechtstaand plassen, bijvoorbeeld. Dan hoefde ik tijdens de Gentse feesten geen half uur in de rij te staan voor een onwelriekend bouwsel op wielen, het ene zuinig toebedeelde velletje toiletpapier in de hand. Nee, dan kon ik ongegeneerd wijdbeens en gratis mijn ding doen in een openluchtinrichting die niet zelden strategisch tegen een geklasseerd monument opgesteld staat.

Er zijn natuurlijk nog andere dingen waar wij mannen om benijden. Pure spierkracht, bijvoorbeeld, zo handig bij het verhuizen van zware meubels. Of het vermogen om een telefoon, een antwoordapparaat en een fax zo aan te sluiten dat elk toestel doet wat het verondersteld wordt te doen en wel op het moment dat wij dat wensen. Daarvoor bestaan dan weer andere cursussen, en die zijn toegankelijk voor klunzen van beider kunne.

Maar de écht essentiële kenmerken van mannelijk gedrag laten zich niet zomaar in een paar lessen aanleren. Waarom denkt u dat mannen zonder uitzondering kastdeuren laten openstaan ? Omdat ze al eeuwenlang samenleven met vrouwen die die kastdeuren geduldig weer sluiten. En waarom koken veel mannen minstens even lekker als vrouwen, maar ziet de keuken er na hun culinaire exploten uit alsof er zich een middelzware treinramp heeft voorgedaan ? Precies, omdat die mannen weten dat niemand verwacht dat ze na de inspanning van het koken ook nog eens de afwas doen. Als u het mij vraagt, wordt het niks met die cursus van Diana Torr. Trouwens, als we maar oud genoeg worden, krijgen we allemaal een stoppelbaard.

Linda Asselbergs Illustratie Sandra Schrevens