Loft op het water

Een woonboot zonder teakhout of maritieme souvenirs, maar net zo strak en gestroomlijnd als een hedendaagse woning

:: Info : walter@waterproof2000.be

Met een ontwerpbureau dat de naam Waterproof draagt, ligt het nogal voor de hand dat je ‘iets hebt’ met boten. Toch waren grafisch vormgever Siegrid Demyttenaere en stylist Walter Bettens geen zeilers of roeiers voor ze in hun woonboot trokken. Ze kwamen min of meer per toeval op het water terecht. “Eigenlijk zochten we gewoon een loft in de haven”, vertelt Siegrid. “Maar dat bleef maar duren, we vonden niets. Tenzij een dure loft die we niet konden betalen. En omdat we dan toch in de haven zochten, dacht Walter opeens, waarom geen boot ?” In het uitstalraam van een architectenbureau zagen ze een plan hangen van een woonboot. Dat trok hen helemaal over de streep. “We gingen dat schip bekijken, en voor we het goed en wel beseften waren we compleet in de ban. We hebben die specifieke boot waarvan we de plannen hadden gezien, niet gekocht, maar ons besluit stond vast : laten we op het water wonen. We trokken eropuit om veel vaartuigen te gaan bekijken. En toen zijn we nogal snel van stapel gelopen, zes weken na ons besluit hadden we een boot gekocht,” vertelt Walter enthousiast.

Een schip kan je onder meer aanschaffen bij een scheepsmakelaar. “Maar die heeft nu minder in aanbod dan vroeger. Doordat er tot voor enkele jaren een slooppremie werd uitgereikt aan schippers die fin de carrière waren, zijn er heel wat schepen gesloopt. Het aanbod is erg uitgedund. Daar zijn ook oude en jongere boten bij. Die van ons stamt uit de jaren vijftig, wat jong is voor een aak. Hij werd in 1957 gebouwd in Straatsburg, volgens de modernste methodes. Traditioneel werden metalen boten met nagels geklonken, deze boot is van gelaste staalplaat, dat was een snellere manier van werken. Dat zie je ook, want ons schip is kaarsrecht, oudere vaartuigen hebben een gekromde romp. In het schipperslatijn wordt dit daarom een casquette genoemd. Dat is wat minder pittoresk, maar we vinden die strakheid juist beter en handiger voor ons interieur.”

Alles op een rij

Een vrachtschip ombouwen tot woonark is een hele klus. Aanvankelijk wisten Siegrid en Walter niet goed hoe ze het moesten aanpakken. Walter : “We dachten dat het misschien handig zou zijn om uitsluitend een beroep te doen op een scheepsaannemer, maar eigenlijk is dat niet nodig. Voor de basisconstructie werkten we wel met een ervaren scheepsverbouwer, maar de verdere binnenafwerking werd uitbesteed aan een ‘gewone’ aannemer die geen ervaring had met boten, maar die wel onze visie deelde. Niet alleen de afwerking is van belang, eerst moet je natuurlijk aan de architectuur zelf denken. Wij hebben het interieur zelf ontworpen, al hebben we in de beginfase wel van gedachten gewisseld met architect Philippe Allaeys. In een later stadium heeft Peter-Jan Scherpereel ons geholpen met het uittekenen van de bibliotheek.”

Het stond buiten kijf dat het interieur een hedendaagse vorm moest krijgen. De hele rompinhoud, behalve de vroegere woonhut, werd een woonloft waarin keuken, eethoek, zithoek en zelfs werkruimte in elkaar overlopen. Uiteraard liggen al deze functies netjes op een rij : dat kan niet anders. Dat zorgt meteen voor een vrij dynamisch perspectief en het oog botst uiteindelijk altijd op de werkhoek die opgevat werd als een soort mezzanine. “Eigenlijk bestond die al een beetje toen we de boot kochten”, zegt Siegrid. “De vorige eigenaar had immers al het plan opgevat om er een woonboot van te maken. Op de plaats waar het verhoogde niveau zit, had hij enkele waterreservoirs aangebracht, die we uiteraard lieten zitten, want op een boot kan je nooit genoeg water in reserve hebben. Daardoor kwam dit verhoogde niveau tot stand. Maar nieuw was natuurlijk de afwerking met een biblio-theekwand en de werktafel die de middengang naar de machinekamer afdekt. Dat is uiteraard een oplossing die je nooit voor een gewone rijwoning zou bedenken.” Het resulteerde in een ongewoon doorzicht en maakt de mezzanine heel aantrekkelijk, want van daaruit heb je via brede ramen een prachtig uitzicht over het water.

Designiconen

De zithoek is dan weer veel intiemer van sfeer en zit verscholen achter een rij patrijspoorten die net als de afgeronde deuren afkomstig zijn uit een oude politieboot uit het vroegere Oost-Duitsland. De algemene stijl van het interieur is een ode aan de jaren vijftig en zestig. Siegrid en Walter houden immers van oude designiconen – zoals de Saarinen-stoelen – die ze her en der op de kop tikken. Zelfs het metalen haardvuur is een mooi voorbeeld van Zweeds design uit die tijd. Voor al deze designmeubels werd een passende vloer gekozen : een industrieel parket dat normaal wordt gebruikt voor laadvloeren van vrachtwagens.

“In zo’n boot wonen is natuurlijk spannend, want alles is anders, zowel binnen als buiten. Neem alleeen al het contrast tussen de grote woonruimte en de kleine bedstee. We leven ook veel buiten, op het dek. En we leven met de omgeving in huis : het water, de boten die voorbij varen… Dat is zalig,” zegt Siegrid enthousiast.

Ze beschouwen de boot echt als een mobiele woning. Walter beschikt trouwens over een vaarbewijs. “Maar dat is natuurlijk zeer relatief, want als we echt weg willen, doen we een beroep op een schipper. Varen is niet zo simpel. We hebben wel allerlei plannen. Zo willen we de boot bijvoorbeeld verhuren aan een bedrijf dat hier een receptie wil organiseren. Dat kan allemaal, we staan open voor initiatieven. Voor ons stond het al in het begin vast dat de boot hier niet altijd hoeft te liggen. Hoewel we hier in Gent, op de samenvloeiing van de Schelde en de Munkschelde van een zalige rust genieten, zijn we van plan om ook eens te verhuizen. Dat kan met een boot gemakkelijk. Als we morgen beslissen om in Antwerpen te gaan wonen, varen we daar gewoon naartoe. Dat maakt deze manier van wonen extra spannend. Ik denk dat we nog lange tijd op een boot zullen leven. Eenmaal je dat gewoon bent, vermoeden we, wordt een gewoon huis wat saai.”

Tekst Piet Swimberghe I Foto’s Sven Everaert

De algemene stijl van het interieur is een ode aan de jaren vijftig en zestig.