Sofie Albrecht
Sofie Albrecht Sofie Albrecht is beautyjournaliste en mede-oprichtster van de blog Café Cosmétique

Het belangrijkste zintuig van sommeliers is, net als bij parfumeurs, de reuk. Wij waren nieuwsgierig of deze getrainde neuzen even goed zijn in het analyseren van parfums als van wijnen en vroegen vier topsommeliers voor een blinde test van vijf parfums.

Door hun beroep dragen sommeliers zelden parfum, om de smaakzin van de klanten niet te vertroebelen. Ook in de vrije tijd wordt er weinig geparfumeerd: een lichte aftershave voor een enkele van de heren en een subtiele bloemengeur voor de enige vrouw in ons panel.

Parfum is duidelijk een ander gebied: er bleken weinig raakpunten met wijn te zijn, uitgezonderd categorieën als fruit en kruiden. Dit leidde tot verdoken faalangst en soms lichte nervositeit over hun kunnen. Bij parfums is er, net als bij wijnen, vaak veel ruimte voor persoonlijke appreciatie, wat resulteerde in verschillende interpretaties van eenzelfde geur. Maar de geoefende fijne neuzen ontwaren subtiele, vaak lekkere geuren en verwoorden hun bevindingen in een bloemrijke en culinaire taal.

Nemo van Cacharel

“Dit vind ik een aangename geur,” zegt Joke Deceuninck “hij springt eruit zonder scherp te zijn. Hij is subtiel en goed verweven, maar toch moeilijk om te definiëren”. Daar heeft Guido Francque geen problemen mee: “Dit is een heel mannelijke geur: tabak, zoete specerijen als kaneel, karamel, koffie… Het is een zware geur die doet denken aan de Bourgondische keuken. Het roept het beeld op van een gezette, oudere burger die een stuk wild eet met een dure bourgogne erbij. Maar het heeft ook iets van volle, geblokte wereldwijnen zoals een Californische Cabernet Sauvignon, bijvoorbeeld. Daar horen dan uitbundige veertigers bij, die Davidoff-sigaren roken en zich amuseren. Naar het einde toe verdwijnt het volumineuze, wat jammer is. De geur wordt zeker niet slecht, maar wel wat eenvoudig.”

Joke Deceuninck is de enige die opmerkt dat er weinig ingrediënten in zitten: “Eerst groen, hout en ook iets zeemzoets: honing misschien? Het doet me denken aan het hout van sigaren: cederhout.”

Het doet Frank De Smedt veeleer denken aan kokos: ” Batida de Coco, de zonnebrandolie op vakantie en de droge kokosschilfers die we in onze patisserie verwerken.”

Olivier Fonteyne houdt het op “een aromatische, mineraalachtige geur die bloemig en kruidig wordt.”

Joke Deceuninck zou dit parfum zelf dragen: “Het zou best een uniseksgeur kunnen zijn.” Ook Frank De Smedt denkt aanvankelijk dat het een damesparfum is: “Dit is de geur van iemand die wil verleiden: zeker een vrouw, want de kokos is te uitgesproken voor een man.” Als hij de geur wat later opnieuw ruikt, komt hij daarop terug: “Nu wordt het meer een mannengeur, maar dan voor oudere mannen vanwege dat zoete.” Olivier Fonteyne en Joke Deceuninck denken dat deze zwoele geur veel mensen zal aanspreken.

Dit zegt het persdossier:

Nemo is het verhaal van een initiatieparcours: dat van een zoekende man die achter de uiterlijke schijn leert te kijken, naar de verborgen kant van de wereld.

Nemo is een bosachtige, kruidige geur die rond drie hoofdingrediënten is opgebouwd: cederhout, kardemom en wierook.

Baby Doll van Yves Saint Laurent

Joke Deceuninck herkent appels, citroen, snoepjes, aardbei, framboos, rozen, bloemetjes en nadien: rozenblaadjes.

Olivier Fonteyne denkt onmiddellijk aan snoep: ” Smoelentrekkers en winegums, vooral de groene.” Ook Frank De Smedt zoekt het in het culinaire: “Patisserie, abrikozen, nectarines, de geur van de schil van een rijpe perzik. Daarna komen meer bloemen op, met enkele houtnoten op het einde.”

Het water komt Guido Francque in de mond als hij het zurige van groene appel meent te ruiken tussen de geur van rozenblaadjes en de schil van citrusvruchten. “De frisse geur roept het beeld op van oesters en citroen, waar ik dan een jonge riesling bij zou schenken of een muscadet. Het is een geur voor een jong, speels meisje.” Dat laatste wordt door iedereen volmondig beaamd.

Dit zegt het persdossier:

Baby Doll is het kleine zusje van het klassieke rozenparfum Paris, een ode van Yves Saint Laurent aan Parijs. Een parfum vol fruit en bloemen voor een lolita, een kindvrouwtje dat de hoofden op hol brengt.

Een frisse aanzet van zonnig fruit als pompelmoes, rode bes en rabarber gaat een roze hart van wilde rozen en fresia vooraf. Kardemom en kaneel geven een kruidige toets aan een basis van granaatappel, grenadine, cederhout en perzik.

J’adore van Dior

De eerste indruk van Guido Francque is zuiver bloemig: “Ik ruik witte rozen. Dan wordt de geur volumineuzer en verdringen combinaties van geuren het eenbloemige van het eerste ogenblik. Fruitige aroma’s zoals de bloesem van fruitbomen en een beetje zure appel volgen. Deze geur roept de zomer in volle bloei op. Ik zou hier een Duitse riesling bij durven plaatsen die het zwoele van het parfum weerspiegelt. Of het sprankelende van een moezelwijn om de zwoelheid te counteren.” Frank De Smedt vindt het een frisse, elegante geur die niet storend is, iets waar Joke Deceuninck het niet helemaal mee eens is: “Dit parfum heeft iets hoekigs, omdat één bloem domineert. Hoewel het een fris, zomers parfum is, is het misschien wat te scherp voor in het restaurant.”

Iedereen is het erover eens dat dit een vrouwenparfum is, maar over de leeftijd van de dame lopen de meningen uiteen: Joke Deceuninck zou het aan haar zeventienjarige dochter cadeau doen, terwijl Frank De Smedt het ziet voor een vrouw tussen de twintig en de dertig.”Ik zou liever met deze vrouw vrijen dan wijn proeven,” zegt Guido Francque, “want dit parfum is me iets te sterk. Het hoort bij een vrouw rond de veertig met voluptueuze rondingen, net zoals de geur.” Olivier Fonteyne denkt dat het eerder oudere mensen zal aanspreken: “Het is nogal sterk en bloemig, net een potpourri van zoete kruiden en vanille.”

Dit zegt het persdossier:

J’adore is een uiting van Diorness: een mengeling van raffinement en levenskunst. Verleiding en chic zonder ophef, vrijmoedig, subtiel, verfijnd en trefzeker. Echte Dior-vrouwen zijn Cleopatra, Balkis, Juliette Récamier, Sarah Bernardt, Maria Callas, Isabelle Adjani, Lady Di en Emanuelle B.

Deze vrouwelijke geur is fruitig-bloemig met een hart van dominerende Champaca-bloemen, mandarijn en klimopblad. Een hart van orchideeën, viooltjes en rozen en een staart vol Damascus-pruim, amaranthout en muskus van de moerbei.

Happy for men van Clinique

“Dit is volgens mij een eau de cologne,” zegt Frank De Smedt. “Het doet me denken aan die verfrissingsdoekjes die je in het vliegtuig krijgt: een eerste alcoholgeur die snel verdampt en dan een fris aroma dat subtiel achterblijft.” Joke Deceuninck ziet er veeleer bloemenaroma’s in: lelie, acacia, zelfs wat honing. Olivier Fonteyne ruikt heel andere dingen, zijn eerste indruk is die van jodium en zeewater, een transparante zuivere oestergeur die evolueert naar een aromatisch en kruidig parfum. “Het is een verfijnde geur met een strakke persoonlijkheid. Het ruikt naar trendy dancings, maar past evengoed in een designinterieur.”

“Het ruikt naar gestoofde renetten, of beter: alsof je in het steeltje van een renet bijt”, fantaseert Guido Francque. “Ik zie mannen voor me die ’s morgens hun gezicht vol water plenzen. Het is een geur die hoort bij de douche na het sporten.”

Een sportief type dus, en eerder een man dan een vrouw. Joke Deceuninck zou ook deze geur zelf dragen en denkt dat vrouwen tussen 35 en 45 er weg van zullen zijn. Frank De Smedt vindt dat het evengoed kan voor een vrouw als voor een man, ongeacht de leeftijd: “Dit kan voor iedereen.”

Dit zegt het persdossier:

Happy for men is een frisse citrusmix ( yuzu, limoen, mandarijn, pompelmoes) met zeelucht en lichte houtnoten als cederhout, cypres en guajac-hout.

Sander for men van Jil Sander

“Dit parfum bevat discrete, natuurlijke aroma’s zoals mos, groene planten, hout… Geuren uit de tuin”, vindt Frank De Smedt. Joke Deceuninck treedt hem bij: “Het is een kruidige, varenachtige geur, maar ik ruik ook hout, honing en amber.” Olivier Fonteyne houdt het op kruidnagel en het zoete van geplette jeneverbes. “Steranijs, gedroogde bloemen, oosterse specerijen…” vult Guido Francque aan. “Het is een subtiele geur: je moet dichtbij komen om iets te ruiken, net zoals bij interessante wijnen. Ik zie een glas warme wijn met sinaasappel en kruidnagel voor me, iets dat je bij de open haard drinkt, na een winterwandeling over het ijs. Dit parfum is winter. Het heeft iets van een maderawijn: dezelfde complexiteit van aroma’s.”

“Dit is een uitgesproken mannengeur”, vindt Frank De Smedt, “Het is iets dat ik zelf zou dragen, maar mijn zonen evengoed. Op zo’n discrete geur staat geen leeftijd.” Joke Deceuninck denkt daar anders over: “Ik vind het nogal uitdagend en scherp. Past perfect bij jonge dynamische twintigers met een vlot beroep die niet aan hun bureau gekluisterd zijn.” “Uniseks”, beweert Guido Francque. “Ik vind het zelf een aantrekkelijke geur, maar zou hem liever bij een vrouw ruiken: om haar bontmantel te parfumeren.” Ook Olivier Fonteyne ziet dit parfum bij trendgevoelige vrouwen, niet bij mannen.

Dit zegt het persdossier:

De Sander-man is een kosmopoliet die inspiratie haalt uit nieuwe invloeden. Hij heeft een brede visie, is zelfverzekerd en open naar de wereld toe. Heeft een sterke wilskracht en is onafhankelijk.

Sander for men is een frisse, kruidige en houtachtige geur, die door het kleine aantal ingrediënten minimalistisch overkomt.

Klimop en Braziliaanse munt versieren de kop. Een sober hart van koriander, kardemom en peper op een energieke basis van cypres, kasjmierhout, rood cederhout met mystieke extracten van wierook, mirre en labdanum.

Sofie Albrecht

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content