Hoi, dames! U hoort het direct en u ziet dat aan de foto: ik ben het opgeruimde type. Enorm positief ingestelde jongen. Geweldig open en tolerant, ook. Ik noem maar wat: plat volksvermaak op de openbare omroep? Ben ik dus vóór. Kijk, wie het volk willen verheffen, doet dat maar in zijn vrije tijd en alstublieft niet op mijn kosten. Corrupte politici? Ik vind: als socialisten steekpenningen aannemen van wapenfabrikanten, halen ze het geld tenminste waar het zit. En dat gat in de ozonlaag? Daarover zal ik mij pas ongerust maken als het ’s nachts met een revolver naast mijn bed staat.

Maar vorige week werd ik ineens besprongen door een zorgelijk gevoel. Ik stond die ochtend in de krantenwinkel toen ik het zag: er zat een gratis onderbroek bij Flair!

Nu heb ik in het geheel niets tegen onderbroeken. Ik draag ze zelf geregeld. En ik heb al helemaal niets tegen Flair. Ik ben een trouwe lezer en de hoofdredactrice (dag An!) bekleedt een warm plekje in mijn hart. Maar een onderbroek bij een vrouwenblad? Oké, het was een fraaie string: degelijk wit katoen, dus dat mag op honderd graden. Maar toch dacht ik: als we de concurrentieslag met ondergoed gaan beslechten, dan wagen wij ons in de gevarenzone. Want zoiets begint met een string, maar waar eindigt dat? Straks zit er een gratis Tarzan bij Goed Gevoel – “Gezien in Big Brother!” Of een kosteloze vacuümpomp bij Fit en Gezond – “Aanbevolen door Kristien Hemmerechts!”

U hebt natuurlijk gelijk: die nieuwe mannenbladen zijn niet veel beter. Qua goede smaak, wil ik dan zeggen. Bij Ché hadden ze onlangs de borstpartij van Brigitta Callens onder een krablaagje verstopt – tweehonderd kopers hadden prijs. Menzo, dat veeleer op de hoger opgeleide man mikt, deed daar niet zo moeilijk over. Iederéén had prijs: zowel op de cover als in het blad werden we quasi doodgeknuppeld met borsten in alle vormen, maten en gewichten. Teek van zijn kant hield het bij een klassieker in het genre: een gratis condoom bij elk exemplaar.

Als ik even technisch mag worden: in het vakjargon betreft het hier de zogenaamde Stunt. Men heeft als blad zijn of haar lezer(es) allerlei belangwekkends en amusants mee te delen, maar het probleem is: dat wéten die lezers en lezeressen natuurlijk niet. Ah nee, want daarvoor moeten ze het blad eerst gelezen hebben. Best wel een fascinerend probleem, voor wie daar graag wat dieper over wil nadenken.

Iets met seks of blote madammen, dus. Werkt altijd. Waarom denkt u dat zelfs de makers van het Nieuw Wereldtijdschrift, na die Stunt met een naakte Kristien Hemmerechts, deze maand de woorden seks én verkracht op de cover hebben gezet? Voor hun lol, misschien? Nee, in ons eigen belang. Omdat wij er anders nooit zouden achterkomen dat er dus enorm veel goede stukken in dat blad staan. Zo simpel is dat eigenlijk allemaal.

Als de seks en de blote madammen op zijn, doet het Gratis Voorwerp zijn intrede. Dat kan van alles zijn: een cd, een blikje pils, een video… Dit is evenwel niet van gevaar ontbloot: de kans bestaat namelijk dat er zich in het brein des kopers een kanteling voordoet. Ik verklaar mij nader: hebben die vrouwen onlangs een Flair gekocht met een string erbij, of omgekeerd? Een string voor zestig frank, waar vind je dat nog?

Hoe anders is dit alles bij Weekend Knack! Het enige vrouwenblad met inhoud. Hier geen geseks, geen dat-vindt-hij-nou-lekker-in-bed-tips of artikelen over de Oude Nieuwe Man. En gratuite stunts, neem het van mij aan: die hebben ze hier niet nodig. Daar moeten de redactrices van uw lijfblad eens hard om lachen. Nee, dit blad is zó goed dat pakweg negentig procent van u een een abonnement heeft genomen. Waarvoor dank, want zulks voorkomt allerlei onheil.

Ik wil maar zeggen: hebt u al ooit een tanga aangetroffen bij uw Weekend Knack? Of een stofzuiger? Een opblaasbare man? Precies. Maar wel natuurlijk – elke week, volstrekt gratis en geheel voor niks: Knack, het enige échte mannenblad in Vlaanderen.

JOEL DE CEULAER, Knack-redacteur