Helder gezien

Bestaan er echte waarzeggers ? Kan je van tarotkaarten iemands leven aflezen ? En wat zegt een horoskoop over iemand ? Onze redaktrice ging op bezoek bij vier “zieners” en legt hun verhalen naast elkaar.

TRUI MOERKERKE

FOTO : BENNY DE GROVE

Je denkt nogal zwart-wit en je bent ongeduldig. Toch moet voor jou nog alles beginnen. Ik zie een breuk in je leven rond je 28ste. Vooral op professioneel vlak. Ja, die job van jou, dat gaat wel. En je verdient er goed je boterham mee. Maar er zijn nog zoveel idealen die je wil verwezenlijken. “

Op weg naar huis beluister ik het hele gesprek, dat op band staat, opnieuw. Het brengt me behoorlijk in de war, goed dat de snelweg altijd rechtdoor gaat.

Ik ben naar een waarzegster geweest. Een kollega had me het adres toegeschoven. Ik zag niet klaar meer en ach, eens kaarten laten leggen, hielp het weinig, het kon alvast geen kwaad. Het visitekaartje van, zeg maar, Elke bleef een tijd in m’n portefeuille steken.

“Wanneer ga je ernaartoe ? Heb je al gebeld ? Wat zei ze ? ” Onder vriendinnen is waarzeggerij een gedroomd gespreksonderwerp. Natuurlijk, ik heb ook vrienden die wel eens een helderziende raadplegen, maar daar kom je slechts met veel moeite achter. De vriendinnen hangen het evenmin aan de grote klok, maar ze zijn wel bereid er en petit comité over te praten. En een goed adres door te geven.

“Ik doe het elk jaar”, vertelt de kollega. “Niet alles is uitgekomen. Maar die Elke wijst je op dingen die je zelf niet ziet, of nog niet ziet. Het heeft iets rustgevends. ” Mijn vriendin Anne maakte er een jaar geleden een uitstapje van met kollega’s. Ze reden naar de andere kant van het land op zoek naar hun toekomst. Op de terugweg werd druk geanalyzeerd en gespekuleerd. De meningen waren verdeeld. Van onder de indruk (“Hoe kon ze dat nu toch weten ? “) tot zwaar skepticisme (“Pff, en dat kost dan 1800 frank voor een kwartier ! “). Anne vond het grappig. “Ze voorspelde me een man met blond haar, een buurman nota bene. Het klonk zo belachelijk konkreet. ” Ze bekeek haar buren : of bejaarden of getrouwde stellen, zelfs geen blonde man zover de straat reikt. Tot enkele maanden later Anne was de voorspelling al lang vergeten dat ene koppel verhuisde en de nieuwe buurman zich kwam voorstellen. Blond en het klikte. “Ik vind het stom dat ik het verhaal van die voorspelling als een grap heb rondverteld”, zegt Anne me nu. “Het lijkt wel alsof ik me daarnaar gericht heb. “

Mijn bezoek aan Elke dateert van meer dan een jaar geleden. Ik kan me haar zelfs niet goed meer voorstellen. Ik weet nog dat ze razendsnel sprak en met tarotkaarten goochelde. En dat ik na een half uur, overweldigd, terug op straat stond. De entoesiaste verbazing duurde hooguit enkele uren. Een nuchtere vriendin zette me vakkundig terug op aarde.

“Zwart-wit en ongeduldig, dat kan ik je zo ook wel vertellen. Je maakt energieke bewegingen, stapt als een sneltrein en je neemt altijd twee treden tegelijk. “

“Maar tussen mijn 27ste en 28ste ben ik van job veranderd : ik werd bij Weekend Knack aangenomen. “

“Het is gewoon een cruciale leeftijd. En wat die idealen betreft : die heeft iedereen, zeker ? “

Toch vertelde Elke juiste dingen. Ze situeerde grote problemen bij mij thuis. Dat klopte : een relatie van meer dan acht jaar was afgelopen, een tijdelijke lat-relatie had niets opgelost. (De nuchtere vriendin : “Wie geen problemen heeft, gaat niet naar een kaartlegster. Nogal wiedes dat ze veel mensen met een relatieprobleem over de vloer krijgen. “) Elke voorspelde mij een nieuwe relatie in het voorjaar, met “een man die een stuk ouder is, veel rustiger dan jij, iemand die het leven begrepen heeft. ” De lente werd inderdaad romantisch, de vriend is rustiger… èn jonger. Dat laatste blijkt een moeilijk punt : ook de kaartlegsters die ik na Elke, speciaal voor dit artikel, bezocht, schatten mijn vriend ouder dan hij is. Als ik hen op het tegenovergestelde wees, snapten ze het niet goed. “Hij is dan toch ouder van mentaliteit” en “Tiens, ik voel het niet zo aan”. Ook mensen uit mijn omgeving geven hem makkelijk wat jaren bij. Is hier ruimte voor interpretatie ? Volgens de nuchtere vriendin niet. “Zo kan je alles in de juiste richting draaien. ” De vriend liet de diskussie wijselijk aan zich voorbijgaan. Hij vindt het wel vermakelijk om mij er af en toe op te wijzen “hoezeer hij het leven begrepen heeft”. Waarop ik met een even grote smile kan repliceren “dat ik die oudere man misschien volgend voorjaar zal ontmoeten”.

Een anonieme waarzeggerstest. Of het me wat zegt ? Een afspraak maken met enkele kaartleggers en/of mensen die zich bezighouden met horoskopen, zonder te vertellen dat het voor een artikel is. Daarna de resultaten naast elkaar leggen en bekommentariëren. Ik aanvaard de opdracht.

Indertijd had ik me na het bezoek aan Elke wat geschaamd. Een ziener opzoeken omdat je het zelf niet meer ziet, het leek me achteraf beschouwd een beetje zielig. Maar het “paranormale” intrigeert me. Hoewel vrij nuchter van aard, geloof ik dat er tussen hemel en aarde meer is dan positieve wetenschap. Zonder ooit een “esoterisch” boek gelezen te hebben, wil ik best aannemen dat ons denken rigide is en dat een mens niet alle mogelijkheden en gaven van z’n lichaam kent. Het lijkt me trouwens een leuke gedachte dat niet alles te verklaren is. Toch niet volgens ons denkpatroon.

Bon, ik kan dus zonder enige schaamte, want geheel professioneel, op bezoek bij waarzeggers. Ik kies er vier uit, allemaal op aanraden van. Twee kaartlegsters (tarotkaarten), laten we ze Manou en Michèle noemen, iemand die zich bezighoudt met westerse horoskopen, Mireille en een Chinees astroloog, Jacques.

Het vooraf informeren naar “goede” adressen, zorgde ervoor dat ik bij boeiende mensen terechtkwam. De bezoeken varieerden van een half uur tot anderhalf uur en kostten gemiddeld 1800 frank. Ik had niet het gevoel bedot te zijn. Toch niet zoals die vriend van m’n broer. Een kaartlegster voorspelde hem de ontmoeting met de vrouw van z’n dromen, een met drie kinderen gezegend huwelijk en een carrière als handelsvertegenwoordiger. De man in kwestie is overtuigd homo, denkt in geen lichtjaren aan kinderen en maakt carrière als fotograaf.

Ik ga eerst langs bij Manou. Ze bekijkt me goed, maar ik heb me “vermomd” : ik liet m’n zevenmijlslaarzen thuis en wandel sloom binnen. Braaf ook : geen knalrode lippenstift, m’n haar netjes gekamd en een keurig bloesje. Haar kaarten zeggen, samengevat, dit : “Je hebt een kreatief beroep en voor je werk moet je vaak op reis. De job heeft te maken met het overbrengen van informatie. ” (Ik doe hard m’n best om niet entoesiast bevestigend te kijken.) “Je bent onlangs van werk veranderd. Je doet het graag, maar het is een stresserende bezigheid. Je moet opletten, je gezondheid kan eronder lijden. Als je niet op tijd afremt, ben je tegen eind volgend jaar serieus overspannen. ” (Ik ben niet echt van job veranderd, maar kreeg wel een nieuwe rubriek onder mijn hoede. Tot mijn grote vreugde, inderdaad. Ik neem me bij deze wel voor volgend jaar meer vakantie te nemen.) “Je hebt een tumultueus jaar achter de rug. ” (Pardon, twee jaar.) “Een breuk in het verleden, houdt je nog altijd bezig. Er moeten dingen geregeld worden en dat kost veel geld. ” (De notaris kost me inderdaad een mooie exotische reis.) “Pas na de definitieve scheiding zal je leven een nieuw elan krijgen. Pas dan kan je er helemaal tegenaan. ” (Niet akkoord.) “Je hebt een nieuwe vriend, maar je ziet hem weinig. Je bent vaak afwezig. ” (Niet zo vaak.) “Die nieuwe vriend is oké, een man met veel verantwoordelijkheidszin. Hij heeft eveneens een kommunikatieve job. Ga wel nog niet samenwonen, onderneem niets voor je officieel gescheiden bent. In de toekomst zie ik een huwelijk. Ik denk ook dat jullie naar het buitenland zullen trekken. Voor zijn job of voor jouw job. Jullie zullen een keuze moeten maken, een wettelijke keuze. “

Het gesprek kabbelt verder, met nogal vage en algemene indikaties over gezondheid, vrienden, werkrelaties. Ik ben niet ontevreden : Manou zag een aantal belangrijke punten in m’n leven korrekt. Ze bezwoer me wel ze kwam er verschillende keren op terug nog niet te gaan samenwonen. Als zeer koppig mens (zie verderop bij Jacques) heb ik die raad in de wind geslagen. Het valt niet tegen.

Wat horen we ? Je gaat naar het buitenland ? Een kontrakt met de Amerikaanse Vogue ? ” Ik heb grappige kollega’s. Ze refereren aan de twee kaartlegsters. Want ook Michèle ziet letterlijk beweging in mijn carrière. “Je krijgt nieuwe verantwoordelijkheden en daarvoor moet je op reis. Misschien word je zelfs overgeplaatst. In binnen- of buitenland, dat is me niet helemaal duidelijk. ” (De nieuwe rubriek, af en toe op reis : dat klopt. De overplaatsing : nog geen aanbiedingen gekregen.) Op basis van de geboortedatum becijfert Michèle mijn levenscijfer. Een negen. “Op zich niet slecht, je moet er wel mee leren leven. Je zal moeilijkheden kennen, maar altijd de moed vinden om terug recht te komen. Dit jaar zal je jezelf vooral realizeren op professioneel vlak, vanaf volgend jaar op emotioneel gebied. “

Wanneer Michèle haar tarotkaarten op de tafel legt, kijkt ze me verbaasd aan. “Ik weet niet wat ik je moet zegggen. Dit is het beste spel dat ik in tijden gezien heb. Gezondheid, relatie, job : allemaal goed. Behalve dit : je hebt een breuk moeilijk verwerkt. Een voorbije relatie heeft je serieus in de war gebracht. Dat is toch wat blijven hangen. “

Michèle vraagt me of ik kinderen wil. Ik haal m’n schouders op. “Ik voel dat er kinderen komen. Maar neem de tijd, het is nog te vroeg. Er is iemand nieuw in je leven met wie je een stabiele relatie hebt. Ik zie er toekomst in, een stevige band, niet meteen een huwelijk. ” We praten nog wat verder, ik mag vragen stellen. De gezondheid van m’n vriend ? “Geen problemen. Alleen, hij interiorizeert stress. Lijkt rustig, maar is dat niet. Dat kan hem rugproblemen bezorgen. ” Ik vergeet dat laatste meteen, want ik heb van m’n vriend nog nooit wat gehoord over rugpijn. Tot ik enkele weken later, op een middag, het bandje uittik en aan de rugproblemen herinnerd word. Diezelfde ochtend was m’n vriend opgestaan met vreselijke rugpijn.

De stand van de planeten bij je geboorte is een vast gegeven. Beschouw het als een vertrekpunt : je krijgt een dosis talenten èn struikelblokken bij de start, waar je door de jaren heen al dan niet iets mee kan doen. Naargelang planeten je levensgebieden doorkruisen, maak je ervaringsprocessen door. Wat je met zo’n proces doet, kan ik niet zien. Astrologie laat onrechtstreeks toe in de toekomst te kijken : je ziet dat in een bepaalde periode een levensgebied geaktiveerd wordt, of net minder belangrijk wordt. ” Mireille heeft er werk van gemaakt. Over de telefoon had ze geboorteplaats, -datum en -uur gevraagd. Wanneer ik er kom, heeft ze m’n horoskoop al helemaal uitgetekend. Boogschutter, ascendent steenbok. Een grote cirkel met daarin de tekens van de dierenriem. Aan de buitenkant de planeten. In de cirkel rechte lijnen en stippellijnen die punten van de cirkel verbinden. Mireille praat bijna twee uur met mij. Onderhoudend en boeiend.

“Klopt het dat je iets doet in verband met kunst en kommunikatie ? Het heeft te maken met overtuigen. Anderen overtuigen door mooie dingen te laten zien. Het heeft ook te maken met reizen. ” Ik vertel haar dat ik journalist ben. “Dan toch geen politiek journalist, eerder life style. Je wil dingen op een perfekte manier overbrengen. Daar ben je zeer ambitieus in. Zo ontstaat die onzekerheid. ” Nog voor ik Mireille gezegd had dat ik journalist was, had ze het terecht over gecamoufleerde (ik heb wel een grote mond) onzekerheid. Over de twijfels : op de voorgrond gaan staan of me afzonderen, orde versus wanorde. Mireille wijst ook op gevoelsmatige spanningen die me een tijdlang in de ban hielden. En ze geeft me moed : “Het is een proces waar je door moet, de scherpe kanten zijn eraf. Het komende jaar gaat het beter. Alleen : je hebt de neiging te veel hooi op je vork te nemen. ” Soms schrik ik van haar akkuraatheid ze zet me echt aan het denken , in enkele gevallen ga ik niet akkoord. Ze ziet in mij een liefhebber van de natuur en een goed tuinier. Terwijl ik zelfs een kaktus maar net in leven weet te houden.

Het uitgetikte gesprek met Mireille zal ik bewaren.

Bij Jacques herken ik een gelijkaardige benadering als bij Mireille. “De Chinese horoskoop gaat er niet van uit dat alles vast ligt. Je blijft vrij om met een aantal gegevens al dan niet iets te doen. “

Draak ascendent Paard. “Het is een complex teken. Met een kontradiktie tussen je realiteitszin en je kreativiteit, tussen je zorg om ordelijk te zijn en je eigenlijke wanorde, tussen wat je doet en wat je wil doen. Je hebt veel ideeën, maar te weinig zelfvertrouwen. ” Volgens Jacques ben ik opgewekt, maar tegelijk nerveus en koleriek. En koppig (ik geef het toe). “In alles wat je doet, is er dat intern konflikt : steeds beter willen doen en dus nooit tevreden zijn. Maar met je goed humeur en spontaneïteit (wie ben ik om dat tegen te spreken ?), kan je die stress wel de baas. “

Voor een draak was 1995 (het jaar van het Zwijn) vrij gunstig. “De gelukkigste periode beleefde je waarschijnlijk tijdens de lente, tot het begin van de zomer. ” (Klopt : zie romantische lente.) Ik moet dit jaar wel mijn organizatietalent aanscherpen.

Jacques tekent een uitgebreid portret, maar van alle “waarzeggers” die ik bezocht, verwijst hij het minst naar konkrete situaties. Hij vindt dat niet zijn taak. “Beschouw de Chinese astrologie als een instrument om jezelf te leren kennen. ” Toch geeft hij me aan het eind van het gesprek één waarschuwing mee. “Geef je partner niet de indruk dat hij na je werk komt. “