Frederic Hooft toverde een burgerlijke flat om tot hedendaagse woning vol ongewoon vintage meubilair. Een inspirerend voorbeeld.

Designantiquair Frederic Hooft is geen interieurarchitect van vorming, maar nu en dan richt hij wel een woning in voor vrienden en kennissen. Als handelaar in vintage design voelt hij zich wel meer aangetrokken tot oude gebouwen. “Omdat je dan rekening moet houden met de bestaande structuur, wat soms tot aangename verrassingen leidt, zoals in deze Gentse flat uit de jaren vijftig. De ruimte is weliswaar niet fifties van stijl, maar heeft een landelijke Franse invulling”, legt hij uit.

Hij heeft wel voeling met die gezellige stijl van toen. “Het klinkt misschien gek, maar mijn basisbagage als inrichter bestaat voor een deel uit mijn herinneringen aan de warme woning waarin ikzelf opgroeide. Dat was een ruim pand waar de haard elke dag brandde.”

Het is natuurlijk niet evident om in een flat het ruimtegevoel te creëren van een groot herenhuis. Hier is dat toch een beetje gelukt. Frederic liet de scheidingsmuur afbreken tussen de keuken en de woonruimte. Op die manier komt er een open ruimte tot stand, een soort loft. Hij bewaarde wel de open haard als cosy, zeg maar burgerlijk element dat een boeiend contrast vormt met de strakke keuken. “Zo’n tegenstelling maakt het geheel iets minder bourgeois en meer artistiek,” vindt hij. Ook de slaapkamer werd eenvoudig uitgelijnd.

Maar de rijkdom van het interieur zit natuurlijk in de schitterende collectie vintage meubilair. Frederic Hooft verzamelt zelf ook vintage. “Maar niet om het even wat, ik selecteer streng. Mijn voorkeur gaat naar antieke meubelen en verlichting die ooit avant-gardistisch zijn geweest.” Meubelen ontworpen door architecten spreken hem het meest aan. Voor deze flat bracht hij een kleine collectie uitzonderlijke stukken bijeen die je zelfs in de vintagehandel moeilijk op de kop kunt tikken, zoals het vooroorlogse gele kastje van de Brusselse decorateur-designer Marcel Baugniet. Maar er staan ook meubelen van de architecten Lucien Engels en Willy Van der Meeren, die in de jaren vijftig toonaangevende voortrekkers waren van de moderne interieurdesign. In de woonruimte staat er ook een prachtige metalen lamp van de Franse ontwerper Mathieu Matégot. Maar op de vloer ligt een antiek Perzisch karpet, wat het interieur meteen wat extra nonchalance schenkt. Het zoveelste bewijs dat vintage design zich moeiteloos met antiquiteiten laat combineren, een trend die je tegenwoordig almaar vaker ziet.

Frederic houdt ook van vintage met een ziel : “Je mag best zien dat een meubel of object een leven achter de rug heeft. Bovendien is nogal wat oud design vrij artisanaal van afwerking, waardoor alles mooi veroudert.”

Voor meer info : www.frederichooft.be

Door Piet Swimberghe Foto’s Jan Verlinde