FILM

DEMENT

Hét cinefiel bioskoop-evenement van de zomer is een televisieserie van de dwarsliggende Deense regisseur Lars von Trier. “The Kingdom” mag gerust tot de allergrootste Europese tv-produkties van de laatste jaren gerekend worden (samen met “Berlin Alexanderplatz” van R.W. Fassbinder, “Heimat” van Edgar Reitz en “De Dekaloog” van K. Kieslowski). Maar als er zich al een vergelijking opdringt, dan is het natuurlijk met de Amerikaanse cult-serie “Twin Peaks”. Net als David Lynch geeft von Trier zijn eigenzinnige, subversieve versie van de soap-opera, waarvan hij de regels alleen respekteert om ze nog beter te kunnen ondermijnen. De vierdelige serie van telkens 70 minuten speelt in het Kingdom-ziekenhuis in Kopenhagen, dat gebouwd is op oude moerasgronden en dat daardoor in een lugubere mist gedompeld is (de nevel in kombinatie met gele kleurenfilters roept echo’s op van von Triers sensationeel debuut “Element of Crime”). We krijgen allerlei doktersintriges te zien in een bolwerk van wetenschap en geavanceerde medische technologie dat zich geleidelijk transformeert tot een echt spookhuis vol bijgeloof, horror, grillige mystiek en spiritisme. Onder het kille high-techvernis schuilt een krakkemikkig labyrint waar de geest rondwaart van een in 1919 vermoord kind ; alleen de zieken en zwakbegaafden horen haar om hulp roepen. Het verplegend personeel is een bizar zootje van onevenwichtige types : een arrogante Zweedse neurochirurg die Denen haat ; zijn minnares, een anestesiste die gespecializeerd is in Haïtiaanse voodoo ; een dokter die in de door ratten verpeste kelders een lukratief handeltje drijft in vitale organen. Von Triers vat de samenzweringen, de wanpraktijken en de onderlinge strijd tussen de gekwelde dokters in een rusteloze, bewust morsige pseudo-reportagestijl. Resultaat is een donker grappige supernatuurlijke “soap” die gaandeweg demente grandeur verwerft.

* * * “The Kingdom” van Lars von Trier, met Kirsten Rolffes, Ghita Norby, Ernst-Hugo Järegard, Udo Keir.

INKOMPETENT

In de verbazend inkompetente psychologische thriller “Silent Fall” speelt Richard Dreyfuss een getraumatizeerde psychiater die een getuigenis probeert te ontfutselen aan een autistisch jongetje dat zijn ouders op gruwelijke wijze zag vermoorden. De knaap kan toch af en toe spreken, maar dan lijkt het wel uit de mond van iemand anders te komen. Een goedkope gimmick die typisch is voor de wanhopige truukjes waarvan de makers zich bedienen. In dit wel biezonder voorspelbaar incestdrama is de plot zo mogelijk nog slechter dan de akteerprestaties. “Abused victims are the best actors”, laat Dreyfuss zich op zeker moment ontvallen. Iedereen die in deze film optreedt, moet een paradijselijke jeugd hebben gehad.

– “Silent Fall” van Bruce Beresford, met Richard Dreyfuss, Linda Hamilton, Liv Tyler, Ben Faulkner, John Lithgow.

INHALIG

Nogal vervelend, een romantische komedie zonder echte romantiek en met nog minder humor. “It Could Happen to You” is de titel. Ik hoop van niet. Nicolas Cage is de Newyorkse flik die geen geld op zak heeft om onbekend dienstertje Bridget Fonda een verdiende tip te geven en dus voorstelt om zijn loterijbriefje met haar te delen. Kleine verrassing : ’s anderdaags wint hij 4 miljoen dollar. Grote verrassing : hij komt zijn belofte na. Eén van de talloze problemen van de prent is dat deze ergerlijk aardige personages gespeeld worden door twee akteurs tussen wie er geen enkele vonk overslaat. Véél, véél erger is de opdringerige verschijning van Rosie Perez als Cages inhalige wederhelft. Haar vertolking is zo schril hysterisch dat je bij de scène waarin ze achter het douchegordijn staat te tieren, echt zit te wachten op Anthony Perkins die zwaaiend met mes de badkamer instormt.

– “It Could Happen to You” van Andrew Bergman, met NicolasCage, Bridget Fonda, Rosie Perez, Isaac Hayes, Seymour Cassel.

PATRICK DUYNSLAEGHER

“The Kingdom” : subversieve “soap”.

Cage en Fonda in “It Could Happen to You” : zenuwslopende aardigheid.

TOP 10

1. The Kingdom : zie bespreking. (Brussel, Ecran Total)

2. Touch of Evil : (1958) Orson Welles’ barok misdaaddrama aan de Mexicaanse grens. Een monument. (Gent, Studio Skoop)

3. Pickpocket : (1959) Robert Bressons ascetisch sensuele studie van een Parijse zakkenroller. (Brussel, Ecran Total)

4. M : (1931) Peter Lorre in zijn grootste rol, als een gefolterde kindermoordenaar opgejaagd door politie én onderwereld. Meesterwerk van Fritz Lang. (Brussel, Ecran Total)

5. Vive l’amour : opmerkelijk gestileerd relatiedrama van Taiwanees Tsai Ming-liang. Een revelatie. (Brussel, Ecran Total)

6. Thou Shall Not Kill : (1987) bioskoopversie van sterkste episode uit Kieslowski’s “Dekaloog”, een vernietigend rekwisitoor tegen elke vorm van doodstraf. (Antwerpen, Cartoon’s)

7. Viva Espagna : pittige Spaanse cocktail met twee vroege films van Pedro Almodovar en grootste hit “Jamon, Jamon” van Bigas Luna. (Leuven, Studio)

8. JLG/JLG : zelfportret van Jean-Luc Godard, zeurderig, verbitterd maar filmisch nog altijd geïnspireerd. (Brussel, Ecran Total)

9. Achterland : Anne Teresa de Keersmaekers briljante filmversie van haar gevierde avant-garde-koreografie. (Gent, Sphinx)

10. Stephen Frears : vier films, o.a. “Dangerous Liaisons” en “My Beautiful Laundrette”, van één van de tenoren van de vernieuwende Britse cinema. (Leuven, Studio)