Emma House, een moderne woonst in de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur, combineert een hedendaagse look met oude Aziatische technieken en exotische materialen.

De naam Emma House is ontstaan uit de initialen van de eigenaren Edwin, Aileen en hun kinderen Matthew en Marisa. In 2003 kocht het koppel een stuk grond aan de rand van Kuala Lumpur, met daarop een huis uit de jaren zestig dat ze wilden verbouwen tot iets moderns. Bij de keuze van de architect stond voorop dat er tijdens de renovatie steeds nauw overleg moest worden gepleegd en er bovendien rekening zou worden gehouden met de persoonlijke wensen en voorkeuren van het gezin. Uiteindelijk besloten Edwin en Aileen in zee te gaan met de jonge architecte Lisa FooYuHsia van Fota Design, die ze via een gemeenschappelijke vriend hadden leren kennen. De Maleisische was toen net terug uit Sydney, waar ze aan de University of New South Wales met verve haar bachelordiploma in de architectuur had behaald.

Ondanks FooYuHsia’s geringe ervaring wisten Edwin en Aileen al na één gesprek dat ze bij haar aan het juiste adres waren, omdat ze uitstekende ontwerpideeën had en bovendien goed kon luisteren. Ze vroegen haar om de oude woning tot een volledig nieuw huis uit te bouwen. Voor de indeling van het bestaande interieur en de nieuwe aanbouw deed het echtpaar speciaal een beroep op een feng-shuispecialist. Die legde de architecte precies uit waar de woon- en slaapvertrekken moesten komen en hoe de aanbouw georiënteerd moest worden. Voor het overige kreeg ze volledig de vrije hand, al was ze natuurlijk wel gebonden aan een budget waar tijdens de werkzaamheden scherp op werd toegezien.

Nachtclubsfeertje

In het oude deel van het huis bleef de basisstructuur grotendeels behouden. “De eigenaren wilden graag een nachtclubachtige entree”, vertelt FooYuHsia. Aldus geschiedde. Op de plaats van de vroegere trap loopt nu een donkere gang met bovenlicht. Achter de zwartgelakte wand rechts gaat een garderobe met tevens een aantal schoenenrekken schuil. Aan de overkant koos de architecte voor zwart behang met een oosters motief van oranje vogels, helemaal doorlopend tot in de woonkamer. Links van de ingang bevindt zich een trendy toiletruimte waar menige nachtclub jaloers op zou zijn.

Het hart van het huis bestaat uit een hoge, open woonkamer waarvoor de vloer van de eerste verdieping werd verwijderd. De ruimte wordt van de tuin afgescheiden door een hardhouten pui die in drie aparte delen kan openklappen en waardoor het licht binnenvalt via een reeks schijnbaar willekeurig aangebrachte uitsparingen. Het geheel is bevestigd in een metalen frame met ramen aan weerszijden en erboven. De grijze betonvloer van de living en het plafond lopen enkele meters door voorbij deze raamconstructie en zorgen zo voor een vlotte overgang tussen binnen en buiten.

In het midden van de woonkamer staat een opvallend vormgegeven trap van massief staal die naar de bovenverdieping leidt. “De afspraak was dat FooYuHsia voor deze trap zou zorgen, want onze bouwkundig ingenieur kon niemand vinden die raad wist met ons ontwerp”, lacht Edwin. “Dat was nogal een opgave voor haar als beginnend architecte.” De met zwarte anticorrosieverf behandelde stalen platen van een meter breed moesten eerst aan elkaar worden gelast en vervolgens tot hun uiteindelijke vorm worden gewalst. Een ander probleem was de plaatsing. Het haast twee ton zware geheel moest met een speciale kraan vanuit de tuin in het huis gehesen worden.

Vanuit de woonkamer leidt een trapje naar de open leefkeuken, waar een betonnen blok met een groot aanrechtblad voor enige extra afscheiding zorgt. De kastjes werden op verzoek van de eigenaren afgewerkt met witte kunsthars. De keuken loopt over in de rechthoekige aanbouw tegen het oude huis, die als eetkamer en tv-hoek gebruikt wordt en net als de hoge woonkamer een houten pui heeft die in meerdere delen openklapt naar de tuin. Aan de zuidzijde kan de zes meter brede wand zelfs in zijn geheel worden opengedraaid dankzij een metalen rail in het terras van grijs gietbeton. Dat terras ligt twintig centimeter hoger dan de tuin vanwege de vele overstromingen waar Maleisië jaarlijks door wordt geteisterd. Vandaar ook dat de houten puien tot op veertig centimeter hoogte vervaardigd zijn uit waterbestendig merbau, en daarboven uit het minder dure meranti.

Spel van licht

Vanaf de straat lijkt het huis op een stalen kooi. “We hebben de oude voorgevel met zwart, geperforeerd staal laten bekleden, zodat je van buiten niet kunt zien wat erachter schuilgaat”, legt FooYuHsia uit. Luiken kunnen desgewenst wel voor extra licht zorgen. Het niet al te fraaie buitenzicht was een eerste reden om voor deze oplossing te kiezen. Een bijkomend voordeel is dat de aan de straatkant gelegen slaapkamer van Edwin en Aileen zo beter tegen de hitte beschermd wordt. Tussen de stalen buitenwand en de gevel zelf zit namelijk een halve meter ruimte, die een natuurlijke ventilatie mogelijk maakt.

Op de bovenverdieping bevinden zich verder nog de slaapkamers van de kinderen, een ontspanningsruimte en twee badkamers met wanden en wastafels van ruw beton. Overal ligt parket van kleine stukjes meranti. De gang krijgt op verscheidene plaatsen natuurlijk licht van bovenuit, en in de badkamer van de ouders zorgt een toegankelijk binnenplaatsje achter de douche indirect voor wat extra licht.

Naast de ingang tot de woning bevindt zich onder de metalen gevelbekleding een ronde poort met zwarte lamellen van verschillende dikte en breedte, die bij zonnig weer een grillig schaduwmotief opleveren. Het achter deze poort gelegen zwembad strekt zich schuin langs de hele westzijde het huis uit. Blauwe tegels met witte en zwarte schuine strepen erop, die voortlopen op de witte muur van de buren, verdelen het zwembad optisch en benadrukken de ongewone hoek waarin het ligt.

Al met al is de jonge architecte erin geslaagd om tal van traditionele elementen uit de Chinese cultuur, zoals de grote houten puien en de ronde toegangspoort, samen met een hedendaags interieur tot een tijdloze stijlcombinatie te combineren.

Tekst Oliver Ike I Foto’s Grazia Branco