Eros Ramazzotti

Eros Ramazzotti (42) is zanger. Calma Apparente, zijn jongste album, verschijntop 31 oktober bij Sony BMG.

Opgroeien in de buitenwijken van Rome was geen pretje. Ons gezin leefde in armoedige omstandigheden. “Ooit word jij beroemd”, beloofde mijn vader me als kind. Toen ik in 1979 als verlegen knaap voor het eerst deelnam aan een regionale zangwedstrijd, eindigde ik op een verrassende vierde plaats. Niet veel later verscheen mijn eerste single. Ik was stomverbaasd dat mijn vaders voorspelling bleek te kloppen.

Je kunt worden wat je wilt. Vroeger dacht ik dat succes iets was dat je overkwam. Intussen weet ik wel beter : door keihard te werken sta ik nu veel verder dan ik ooit durfde te dromen. Mijn innerlijke drive is enorm, al mag ik natuurlijk de onvoorwaardelijke steun van mijn beide ouders en mijn hechte vriendengroep niet vergeten.

Populariteit is nooit mijn doel geweest. Het klinkt misschien ouderwets, maar jonge mensen zijn tegenwoordig al te snel verleid door bekendheid en glamour. In de showbizz word je al de hemel ingeprezen als je een sympathieke uitstraling hebt. Maar van zodra het publiek je gezicht moe is, val je als een baksteen. Geloof me, showbizz is nooit mijn favoriete deel van de job geweest.

Er bestaan ontelbare liefdesliedjes. Toch maak ik er nog bij. In de eerste plaats omdat ze nu eenmaal in mij zitten. Maar vooral omdat ik geloof dat mijn nummers een verschil kunnen maken. Tijdens het zingen kan ik mezelf veel makkelijker tonen dan in mijn dagelijkse leven. Door me zo bloot mogelijk te geven, hoop ik bij een breed publiek gevoelens op te roepen.

Ik ken geen geheime formule om een liedje te schrijven. Ik geloof trouwens niet dat die bestaat. Voor mij is spontaniteit van levensbelang. Gewoonlijk ontstaan mijn nummers op eenzame momenten tussen mij en m’n gitaar. Al is het wel een soort vakmanschap dat je door oefening bijschaaft.

Popmuziek kan kunst zijn, daar ben ik van overtuigd. Het cruciale moment waarop je merkt dat je song mensen diep raakt, is onbeschrijflijk. Hitparades of gouden platen worden dan plots heel relatief.

Aanbeden worden door duizenden vrouwen is fantastisch. Wie zou niet geflatteerd zijn door zoveel aandacht ? Natuurlijk hecht ik belang aan mijn uiterlijk. Voor mij is dat louter een kwestie van zelfrespect. Dat betekent nog niet dat ik voortdurend aan mijn lichaam werk of me in wellnesscenters en beautyfarms opsluit. Ik draag gewoon zorg voor het lichaam dat de natuur me gegeven heeft.

Als zanger breng je meer dan alleen liedjes. Het hele plaatje moet kloppen : zonder de juiste look, een adembenemend decor en een stevige portie show red je het niet. Het juiste evenwicht tussen songs en show is mijn sterkte geweest. Daardoor is mijn houdbaarheidsdatum nog lang niet in zicht.

Ik spreek geen Engels. Natuurlijk zou ik het kunnen leren, maar ik doe het gewoon niet. Voor mij is het een manier om de pers zoveel mogelijk te mijden. Hoe minder ik vertel, hoe minder mijn woorden verdraaid worden. De oorzaak van mijn wantrouwen ligt in het verleden. Enkele journalisten maakten er een sport van om mijn privé-leven zo gedetailleerd mogelijk te beschrijven. Dat werd bij momenten heel pijnlijk, zeker kort na de scheiding van mijn ex-vrouw.

Ik ben best trots op de weg die ik heb afgelegd. Op financieel vlak heb ik gelukkig nooit gekke dingen gedaan. Dat laat me toe om redelijk luxueus te leven. Intussen is Milaan mijn vaste thuisbasis geworden. Ik heb er de gemoedsrust gevonden die ik in Rome miste. Jammer genoeg herinnert die stad me te veel aan mijn jeugd.

In de toekomst wil ik blijven scoren. Mijn missie zit er nog lang niet op. Die plicht heb ik niet alleen tegenover mezelf, ook mijn fans koesteren hoge verwachtingen. Bij ieder nieuw album leg ik de lat net iets hoger. Alleen zo kan ik mijn publiek blijven tevreden stellen. En mezelf op de koop toe. Zeg nu zelf, bestaat er een mooiere job ?

Dries De Wilde