Eerder een terrorist dan een echtgenoot

Elke generatie groeit op met bepaalde angsten en doembeelden. Met thema’s die het nieuws beheersen en de toekomst lijken te hypothekeren. In mijn studentenjaren waren de thema’s op die zorgenagenda : de angst voor atoombommen, door Doe Maar in 1982 bezongen in D e Bom, het verdwijnen van het Amazonewoud en natuurlijk ook de opkomst van aids.

Maar het zijn zeker niet alleen de grote wereldproblemen die een jong mens kunnen bezig houden.

Veel vrouwen van mijn generatie zijn opgegroeid met in het achterhoofd de boude uitspraak dat vrouwen met een diploma, na hun veertigste meer kans hebben om in een terroristische aanslag om te komen, dan om nog ooit te kunnen trouwen. Een kleine rondvraag bij de vrouwelijke collega’s op de redactie bevestigde mijn vermoeden : alle veertigplussers kenden het citaat, de jongeren hadden er nooit van gehoord.

Wat we ons niet herinnerden, was waar die uitspraak in ’s hemelsnaam vandaan kwam. “Dat werd geponeerd in een show van Oprah”, gokte de een. “Of nee, kwam het niet uit een film ?” probeerde een ander. Een rondje Google bracht het volgende antwoord : ” Women over 40 are more likely to be killed by a terrorist than find a husband” stond in 1986 in het artikel ‘The Marriage Crunch’ in Newsweek. Met een studie van Yale en Harvard werd aangetoond hoe quasi onmogelijk het was om als veertigjarige vrouw met een universiteitsdiploma aan een echtgenoot te raken. Het artikel veroorzaakte controverse – de studie leek een bevestiging van zeer traditionele rollenpatronen – en bij sommigen een latente angst. De boodschap werd in artikelen en tv-programma’s zo vaak herhaald dat ze in het collectief geheugen van een generatie geslopen is. Hoewel latere studies andere cijfers lieten zien en ook het tegendeel bewezen (dat je als vrouw met diploma net meer kansen had op de huwelijksmarkt dan vrouwen zonder), was de mythe hardnekkig.

Maar tijd brengt raad. Mocht de mythe u toch nog in uw nachtmerries achtervolgen : ga achter de computer zitten. Onlinedating is een zaak geworden van 55-plussers en in de tweede plaats van singles tussen 45 en 54, schreef de New York Times begin oktober in ‘Second Love at First Click’. Ze baseren zich hiervoor op cijfermateriaal van het marktonderzoeksbureau Experian Hitwise. Niet dat er cijfers zijn over gediplomeerde vrouwen en onlinedating, maar de teneur van het artikel is : zowel mannen als vrouwen voorbij de 45 die er niet meer op gerekend hadden nog een soulmate te vinden, ontdekken nu de mogelijkheden online. In veel gevallen met succes. Het artikel citeert onder meer Gian Gonzaga, auteur van het boek Dating the Second Time around. Volgens Gonzaga zijn oudere singles vaak beter geplaatst dan jongeren om een goede match te vinden. “Ze weten wat ze belangrijk vinden in een relatie.” Bovendien gaat het op een bepaalde leeftijd niet meer over een gezin uitbouwen, maar over een relatie gebaseerd op gemeenschappelijke interesses om samen een goede tijd door te brengen. De voor het artikel aangehaalde koppels vertellen allemaal hoe lang ze voor hun eerste date gepraat hebben. Telefoonmarathons waarin ze interesses en opvattingen uitwisselden.

Liefde en relaties blijven in elk geval een onuitputtelijke bron van inspiratie voor literatuur, boeken, films en gesprekken. Linda Asselbergs vroeg zich af of er nog wel iets over te vertellen valt. Maar toen las ze Geluk in de liefde en interviewde ze de auteur, relatiepsycholoog Jean-Pierre van de Ven. Met een nuchtere en pragmatische blik heeft hij het in dit nummer over de inspirerende en samenbindende kracht van de liefde. Voor mannen, vrouwen, alle leeftijden.

–

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke

Bovendien gaat het op een bepaalde leeftijd niet meer over een gezin uitbouwen, maar over een relatie gebaseerd op gemeen- schappelijke interesses.