Dubbel zelfportret

Christian Lacroix is deze zomer gastcommissaris van de Rencontres de la Photographie d’Arles. Maar de ontwerper is in zijn geboortestad tegelijk present met een tentoonstelling in het kleine Musée Réattu, gevestigd in een gebouw uit de vijftiende eeuw. Hij mengt er stukken uit de permanente collectie van dat museum (met een reeks Picasso’s en een immense fotografiecollectie) met werk van hedendaagse kunstenaars die hij bewondert (onder anderen Johan Creten, Daniel Firman, Katerina Jebb, Jean-Michel Othoniel en Joachim Schmid) en zijn eigen kleren en schetsen. Het resultaat is half zelfportret, door het perspectief van kunst en fotografie, half scrapbook. “Ik zag hier mijn eerste tentoonstelling – een retrospectieve van Picasso – ik kwam hier spelen, ik bracht mijn vriendinnetjes hier naartoe”, aldus Lacroix, enkele uren voor de vernissage. We zitten in het voormalige, imposante bureau van de museumdirecteur. Lacroix vertelt dat hij, vele jaren geleden, met knikkende knieën, in hetzelfde bureau om studieadvies is komen vragen. Hij wilde graag conservator worden, maar uiteindelijk bleek dat beroep toch niets voor hem. “Na de middelbare school heb ik kunstgeschiedenis gestudeerd in Montpellier, maar ik voelde toen al dat ik beter iets anders kon doen. Ik ben impulsief, instinctief, emotioneel. Wetenschap was niet aan mij besteed. Ik droomde van een feestelijke, fantastische wereld. Eigenlijk wilde ik in het theater. Ik wou decors ontwerpen, kostuums. In het echte leven voelde ik me verstikt.” Lacroix werd uiteindelijk modeontwerper. Maar, zegt hij nu, “misschien had een carrière als kostuumontwerper of decorateur volstaan.

“Ongeveer tegelijk met de uitnodiging van het Musée Réattu werd ik gevraagd als gastcommissaris van de Rencontres. Ik vond dat ik op beide vragen moest ingaan, al was het maar omdat het fotofestival nooit zou hebben bestaan zonder het Musée Réattu, dat als eerste in Frankrijk met een fotodepartement is begonnen, in de jaren zestig, op initiatief van fotograaf Lucien Clergue. Voor de Rencontres ben ik te werk gegaan als amateur, niet als specialist. Ik heb er geen festival van de modefotografie willen van maken, al kun je met mij natuurlijk moeilijk om de mode heen. Ik heb met mijn keuzes vooral de nadruk willen leggen op de afbeelding van het lichaam in de fotografie. Fotografen als Peter Lindbergh of Paolo Roversi hebben altijd een zekere afstand genomen van de mode. Ze doen vooral hun eigen ding. Met Roversi heb ik vaak samengewerkt. Lindbergh is in de jaren tachtig in de streek van Arles komen wonen. Hij heeft alle topmodellen naar hier gebracht, hij is verliefd geworden op de Camargue, de dorpen en de stranden, en hij heeft hier de mooiste foto’s uit zijn carrière gemaakt.”

Musée Réattu/Christian Lacroix, tot 31 oktober, 10 rue du Grand Prieuré, Arles, www.museereattu.arles.fr