De snor van Clark Gable

Een licht onrustwekkende gedachte, maar mocht Clark Gable schoenen hebben verkocht of een haarloze bovenlip hebben verkozen, dan had ik waarschijnlijk hier niet gezeten. Het was dankzij een minutieus geimiteerde Gablesnor dat mijn grootmoeder Hem had opgemerkt, een week nadat ze de échte snor indrukwekkend alfamannelijk had zien doen in Gone With The Wind. Mijn grootmoeder heeft het me vaak laten zien : dat portret van mijn jonge grootvader waarop hij inderdaad opvallend Gablegewijs naast de lens kijkt – met een lijnsnorretje en één opgetrokken wenkbrauw, that is, en met een geamuseerde ‘Zie ze bezig, mijn kleine Scarlett’-glimlach.

Sindsdien is het Noord-Zuidepos een vaste film in het familiebestand. Jaar in jaar uit, ergens in december : mijn grootmoeder, moeder en ikzelf, vier uur lang in de ban van Scarlett en “Oh Rhett“. Intussen kunnen we zowat elke scène meelippen. En bevat het Claeysvocabulaire nogal wat Gone With The Wind-referenties. Na een te copieuze maaltijd besluit altijd iemand wel met ” I shall never be hungry again”, vermoeiende discussies smoren we met “Frankly, my dear, I don’t give a damn” en op een avond met net te veel zorgen mag mijn moeder me nog altijd herinneren aan de Scarlettwijsheid “I’ll think about that tomorrow”. De film heeft ook lange tijd als handige tijdreferentie gediend. In die jaren dat een mens nog popelend aftelt naar één of andere apotheose, heeft het me vaak geholpen : “Nog vier uur. Net zo lang als Gone With The Wind dus. Zucht.”

Come to think of it : er zijn zo nog wel familie-uitdrukkingen met een filmische etymologie. Duiken bijvoorbeeld geregeld op : ” I’ll make him an offer he can’t refuse” (Marlon Brando in The Godfather), ” The earth was made round so that we would not see too far down the road”(Meryl Streep in Out of Africa), ” This is this. This ain’t somethin’ else. This is this !” (Robert De Niro in The Deerhunter).

Maar goed. Geen enkel filmpersonage is zo belangrijk geweest voor het Claeysgeslacht als Rhett Butler en dan vooral zijn verschroeiende oneliners als “You should be kissed. And often. And by someone who knows how”. Levensbelangrijk. Letterlijk, in mijn geval.-

Guinevere Claeys