“Vous savez, c’est la vie qui a raison, l’architecte qui a tort.” Alleen als je een grote, beroemde naam bent, kom je met zo’n uitspraak weg. De bedenker van het citaat is Le Corbusier (1887-1965). De grootste architect aller tijden, volgens sommigen. Hij bouwde constructies die op ruimtetuigen leken, maar evengoed elegante paleizen op zuilen. De grondlegger van het purisme. Zijn stoel LC-2 is een van de meest gekopieerde ter wereld. Hij schreef manifesten met zinnen als “la maison est une machine à habiter“. Niemand begreep dat echt, maar de zin werd eindeloos geciteerd. Bibliotheken vol werden over hem geschreven. Zijn Villa Savoy is een van de beroemdste en meest bejubelde huizen ter wereld, al klaagden de eigenaars dat de hal altijd onder water stond als het regende.
Er loopt bij Unesco een dossier om van Le Corbusier (geboren als Charles-Edouard Jeanneret-Gris, maar dat bekte niet als artiestennaam) werelderfgoed te maken. Niet van zijn gebouwen, maar van de man zelf. Omdat hij dus de grootste architect ooit ter wereld is. Omdat zijn invloed op het modernisme, en bijgevolg op onze stedenbouw, van onschatbare waarde is. Ook al vinden tegenstanders dat hij bijgedragen heeft aan het machinale kantje dat onze steden vandaag hebben. Het zou een unicum zijn in de geschiedenis van Unesco, dat een persoon werelderfgoed wordt.
In België staat één huis van Le Corbusier. Iets wat weinig mensen weten. Eigenaars Ann Demeulemeester en haar man Patrick Robyn stonden op hun privacy. Slechts eenmaal, in de jaren zeventig, verscheen er een reportage over. En vandaag in Knack Weekend. Een natte droom voor elke interieurjournalist.
Dat leverde thuis de volgende conversatie op. “Ik ben gaan binnenkijken in dat huis van Le Corbusier in Antwerpen ! (excited)” Mijn wederhelft is het type man dat alles weet over sport, film en poker. Vraag hem wie Parijs-Roubaix in 1987 won en hij weet dat het Eric Vanderaerden was. En na twee seconden aan een pokertafel heeft hij uitgerekend dat zijn paartje tienen negen procent kans maakt om te winnen. Hij is zijn kennis van kansberekening aan het bijschaven op pokertube.com, terwijl ik verder ratel. “Het huis heeft een betoverend interieur. We kunnen met het verhaal uitpakken op de cover. Een primeur.” Einde van de conversatie : “Le Corbusier, wie is dat ?”
veerle.helsen@knack.be
Veerle Helsen
Er loopt bij Unesco een dossier om van Le Corbusier werelderfgoed te maken. Niet van zijn gebouwen, maar van de man zelf
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
