De losse formule

Makkelijk en toch feestelijk: een “walking diner” met een tafel vol vingerhapjes.

Michel Vaerewyck is jarig en vriendin Hilde Bouchez geeft een feestje. Omdat zij een hekel heeft aan koken, worden Lieve Wyers en Dirk Nevejans ingeschakeld, twee hobbykoks die met liefde en toewijding een Italiaans buffet bereiden. Om het makkelijk te maken, wordt gekozen voor een walking diner en hapjes die je met de hand kan eten. Door deze losse formule kunen de gasten nemen waar ze zin in hebben en een babbeltje slaan met wie men wil. Daar komt nog bij dat de vaat tot een minimum beperkt blijft.

Lieve en Dirk zijn vrienden die met hun partners, kinderen en een derde bevriend echtpaar regelmatig samenkomen voor gezellige etentjes, waarbij ze om beurten koken. Meestal kiest de kok van dienst voor tapa-achtige hapjes, die gezamenlijk aan tafel worden opgegeten. Dirk is verantwoordelijk voor een Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn. Ontspannen doet hij aan het fornuis. Hij houdt van huiselijke bezigheden en kookt dagelijks voor zijn gezin. In de week zijn dat gewone gerechten, zoals bloemkool met worst. In het weekend staat er meestal iets speciaals op het menu en dat kan bijvoorbeeld uit de Italiaanse keuken komen. Dirk behaalde algemeen applaus met scampi-bereidingen, Gentse waterzooi en Griekse ovenschotels.

Lieve is verpleegkundige op een prematuren-afdeling, kookt dagelijks voor haar man en vier kinderen en gebruikt uitsluitend verse ingrediënten. Als er tijd genoeg is, tovert zij iets speciaals uit de pan. Haar interesse gaat vooral uit naar Italië en meer bepaald naar Toscane, een streek waaraan zij haar hart heeft verpand. Lieve houdt van de geur van basilicum en van zuiderse groenten. Zij zou alleen met groenten, volkorenpasta’s en sausen van olijfolie en verse kruiden kunnen koken, maar daar is haar vleesminnende echtgenoot het niet mee eens.

De recepten van de gerechten voor Michels feestje sprokkelde Lieve bijeen tijdens haar reizen naar Toscane, of werden met hulp van vrienden gekozen. De weerhouden recepten werden verdeeld, zodat ieder voor zich de gerechten kon uitproberen en, indien gewenst, aanpassen.

De dag voor het verjaardagsetentje komen Lieve, Dirk en Michel samen in Antwerpen. Eerste stop is Wiviprim in de Verlatstraat. De groothandel is goed voor groenten, kruiden en fruit. Vijgen, frambozen, bramen, basilicum, Parijse champignons: het lijstje wordt afgewerkt en één voor één bewonderen Lieve en Dirk de superverse ingrediënten. Volgende stop is Delhaize in de nabijgelegen Museumstraat. Daar komen de wijnen en andere levensmiddelen aan bod, zoals pijnboompitten, witte uien, schapenyoghurt voor de tartaarsaus, tonijn en ansjovis met olijfolie in blik, grissini en Rocca del Uliveto, extra zuivere olijfolie van de eerste persing van Bertolli.

Met een volgeladen karretje verlaat het trio de supermarkt. Voor typisch Italiaanse producten, zoals zongedroogde tomaatjes, gorgonzola met mascarpone, Parmezaanse en Taleggio kaas, bresaola (droogvlees) en enkele flesjes Muscada d’Asti, houden de drie halt bij Il Pastaiolo in de Wiegstraat. Om de hoek bij die Italiaanse traiteur is vishandel Van Bladel, waar scampi’s, schelvis en zeeduivel de deur uitgaan. Met een auto vol lekkers rijden Lieve en Dirk naar huis om vervolgens aan de voorbereidingen te beginnen. Pesto’s en marinades maakt men beter een dag op voorhand. Terloops worden de wijnen geproefd. De voorbereidingen duren tot 21 u.30.

De dag zelf komen Lieve en Dirk bepakt en bezakt met keukenmateriaal en ingrediënten naar Gent. Hilde woont op de bovenste verdiepingen van een voormalige montageplaats van koelkasten. De grote industriële ruimte werd op een creatieve manier ingericht tot woning. Plankenvloeren, bakstenen muren en betonnen plafonds zijn witgeverfd. Centraal staat een zes meter lange tafel van blank hout, waarop de gerechten zullen komen. Het kookgedeelte is summier: het aanrecht en het fornuis staan vast tegen de muur, en een werkmeubel en blokkast met ingebouwde koelkast en oven staan beide op wieltjes.

Het is nu 13 uur, om 18 u.30 komen de gasten: hoog tijd dus om te beginnen. Dirk doet zijn schoenen uit. Hij kokkerelt op geitenwollen sokken: niet om Eddie Van Maele te imiteren maar vanwege een pijnlijke eksteroog. Dirk installeert zich naast Lieve in de open keuken. Vanaf dat moment wordt er geconcentreerd en opvallend rustig gewerkt. Er is geen enkele keer paniek te bespeuren, zelfs niet als er iets mis dreigt te gaan. Er wordt ook niet gevloekt als het water uit de kraan telkens weer opnieuw alle kanten op spuit omdat het mondje vol kalk zit.

Ondertussen ruimt Michel een beetje op wat gastvrouw Hilde laat slingeren. Michel probeert aan het keukengebeuren te ontsnappen. Tevergeefs, hij wordt aan het werk gezet. De jarige krijgt een vijzel en plet met een stamper gedroogde tomaatjes en gegrilde pijnboompitten. Als beloning mag Michel naar de winkel om aardappels te kopen. Het kokend duo springt kwistig om met olijfolie. Een voor een komen de gerechten vanuit de keuken op de lange tafel. Om 17 u.30 is zo goed als alles klaar en krijgt de keuken een beurt. De scampi’s en polenta bakt Dirk op het laatste moment en voor de bereiding van de bruschetta wacht Lieve tot iedereen binnen is. Hilde trekt de dochters Jozefien en Marthe voor de gelegenheid een Indische glitterjurk aan en versiert de lange tafel met tien witte kaarsen.

Precies op tijd, wordt er aan de buitendeur gebeld: Hedwig, Tita en dochter Jade doen hun intrede. De andere genodigden zullen spoedig volgen. Voordat Lieve uit de keuken komt, haalt zij een hand door het haar. Dirk klopt meel van zijn zwarte jeans en steekt zijn handen onder de kraan. De koks zijn moe maar tevreden en aan hun ogen kan je zien dat ze ook een beetje trots zijn. Het feest kan beginnen.

Pieter van Doveren / Foto’s Tony Le Duc