Dag vreemde man

“Bankiers zijn ook thuis niet te vertrouwen”, heette het vorige week op www.knack.be. Typisch zo’n wuft berichtje dat tussen een Russische brandramp en de zoveelste bomaanslag in Pakistan bij de lezer een monkellach of tenminste benieuwd wenkbrauwfronsen moet opwekken. Dat ’thuis’ zette mij aanvankelijk op het verkeerde been. In mijn verbeelding zag ik een wanhopige bankdirecteur het spaarvarken van de kleine openbreken. Of misschien had hij zijn oude moedertje wel een rommelkrediet aangesmeerd. Maar nee, wat bleek ? In Groot-Brittannië bedriegen steeds meer bankiers hun vrouw. Althans volgens de site IllicitEncounters, “gespecialiseerd in discrete ontmoe-tingen tussen getrouwde personen”, die in de UK alleen al 380.000 leden telt.

Ik weet niet wat mij het meest verbaasde. Dat bankiers meer zouden schuinsmarcheren dan pakweg loodgieters of tandtechniekers, of dat 639 onder hen bereid waren gevonden om hun overspeligheid enquêtegewijs in kaart te laten brengen. Noem mij naïef, maar het hele concept van de georganiseerde scheefpoeperij kwam mij een tikkeltje bizar voor. Niks geen passie of onweerstaanbare drang tot vleselijk contact met die appetijtelijke juffrouw op het werk, nee, gewoon een site voor routineus forniceren, alsof je als bond van naastdepotpissers gezamenlijk met de touringbus naar een rendez-voushotel zou karren. En dan de redenen die de ontrouwe financiers opgaven voor hun gefladder. Omdat ze vaak van huis zijn, godbetert. Ja, dat is de ruitenwasser ook. En “om zich geliefd te voelen”. Niet meer dan normaal, aldus de enquêteurs, want sinds de kredietcrisis zijn bankiers publieke vijand nummer 1. Pff, als professioneel onbemind zijn een reden tot overspel was, dan zouden niet de bankiers, maar de journalisten kampioen sluikneuken zijn. Alles is tegenwoordig de schuld van de media toch ?

Minstens even vermakelijk dan het stukje zelf, waren de lezersreacties erop. Dat er in Europa alleen al een vrouwenoverschot van 24,7 miljoen is, meldde mda999 verlekkerd. Geen idee hoe hij aan dat cijfer komt, maar vóór hij in zijn eentje komaf wil maken met dat surplus, kan hij zich maar beter realiseren dat het gros daarvan zich in de categorie zeventigplussers situeert. Monogamie heeft vaak alleenstaande vrouwen tot gevolg, aldus dezelfde bron, waarvan sommigen met kinderen, goed voor twee derde van de armoede. Overspel uit compassie, als dat niet genereus is.

En je moet er niet eens voor naar de UK. Want wat staat er naast het bewuste stukje ? Een advertentie voor een Nederlandse datingsite : “Discreet vreemdgaan ? Ontmoet hier duizenden singles. Altijd met foto. Gratis registratie.” Duizenden singles ? Duizenden tweedehandjes, ja. En dat het zoveel simpeler is als je allebei weet dat het maar voor de lol is, daar geloof ik nu eens niets van zie. Altijd zullen er wel sukkels echt voor de bijl gaan en dan begint de miserie pas goed. Vreemdgaan ? Mij niet gezien, maar ik ken dan ook iedereen.

Linda Asselbergs