Bruegel achterna

Keuken : 6 i Decor : 6 i Comfort : 6,5 i Service : 4 i Prijs/kwaliteit geproefde menu : 6,5

Sint-Anna-Pede is een landelijk en relatief ongeschonden gehucht van Itterbeek (Dilbeek), op tien minuutjes rijden van de Brusselse ring. De naam is afkomstig van de Pedebeek, die als een slang door het glooiende landschap slingert. Het is op deze schilderachtige plek dat Pieter Bruegel de Oude de inspiratie haalde om aan het eind van zijn leven zijn mooiste landschappen te schilderen. Het parmantige kerkje van Sint-Anna-Pede komt terug op de achtergrond van zijn beroemde schilderij Parabel van de Blinden.

Aan het pleintje bij het kerkje en het Klein Sint-Annakasteeltje bevindt zich ook een vijftiende-eeuws hoevetje. Binnen is het schemerig en knus. De eetvertrekken hebben oude stenen vloeren, bepleisterde muren en plafonds met donkere balken. De ruimten zijn ingericht en gedecoreerd met oude spulletjes. De vrouw des huizes droeg die avond slippers, een jeans en een kort truitje, waardoor een gedeelte van de buik bloot kwam. Die outfit was meer op zijn plaats in de Brusselse Nieuwstraat dan in de eetzaal van een restaurant van niveau. Bovendien was onze gastvrouw agressief in haar klantenbenadering en naarmate de avond vorderde, kregen wij de indruk dat wij hier niet welkom waren. Wij bleven hoffelijk tot het einde.

De Ster heeft voor warme momenten aan de voor- en aan de achterkant een klein terras. De spijskaart is klassiek (garnaalkroketten 15 euro, parmentiersoep 10 euro, zeetong uit de boter 27 euro, steak-tartaar 17 euro, entrecote 25 euro) en wordt aangevuld met meer persoonlijke, zuiders getinte suggesties. De spijskaart krijgt ondersteuning van een Frans georiënteerde wijnkaart. Onze keuze ging naar een Domaine l’Hortus, la Bergerie 2005, Château du Languedoc, Pic Saint Loup (26 euro), een heerlijke rode met vol, warm karakter en veel rijp fruit. Wij schreven ons in voor het seizoensmenu met keuze (40 euro). Er kwamen rijke hapjes : mozzarella met kerstomaat in olie, paddenstoelen en zalm gemarineerd in olie en vleeswaren. Voorgerecht was millefeuille die geen millefeuille was, maar een massieve koek met lamsvlees, champignons en eendenlever. Het sappige vlees van rib van melklam was gelakt met Luikse siroop en verscheen met gebakken aardappelen en groenten.

Aan de andere kant kwam tonijn met vijf pepers, vermicelli, groenten en chorizo-olie. Beide hoofdgerechten waren gepresenteerd op leisteen. Een blok massieve tiramisu met peperkoek op versierd bord was het nagerecht. Van deze jonge mensen hadden wij, zeker in een zomers seizoensmenu, meer lichte bereidingen verwacht.

Door Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron