Aldous Huxley schreef zijn satirische toekomstvisie Heerlijke nieuwe wereld tussen de twee wereldoorlogen. Er is nu een nieuwe vertaling uit. Met een briljante eruditie toont Huxley ons de beschaving zoals die er in de 21ste eeuw volgens hem uit zal zien. Tenminste als het proces van gelijkschakeling blijft voortduren. Individueel denken is er niet meer, alles verloopt mechanisch, familiebanden bestaan niet langer. Een pil moet iedereen gelukkig maken, maar dit wil zeggen: tevreden zijn met zijn lot. En het is de leidende Alfa-kaste die al de anderen overheerst. Kinderen worden zo gepredestineerd dat ze instinctief boeken en bloemen haten. Heerlijke nieuwe wereld is een perfect boek om op de rand van het nieuwe millennium even te bezinnen. En je kan voor jezelf uitmaken hoever de utopie van Huxley al realiteit is geworden. (Element, 690 fr.) FB

“Zijn lengte had hij van zijn moeder. Zijn donkere haar van zijn vader. Zijn ambitie van hun gebrek eraan. Het verschil was voor zijn ouders altijd geestig. Voor hem was het onbegrijpelijk.” Dit citaat bewijst dat Charles den Tex in de misdaadroman Deal weer goed op dreef is, dat hij zich stoer en aforistisch kan uitdrukken. De passage is een karakteromschrijving van Darob Dichter, een van de managers die een Amsterdams farmaceutisch bedrijf van de ondergang trachten te redden. Als dat niet lukt, komt het tot een gewaagde deal. Een actueel maatschappelijk probleem, verpakt in een spannend verhaal, steunend op een hoop technische informatie die de lezer na lectuur achterlaat met de indruk dat hij zich niet alleen heeft geamuseerd, maar ook iets bijgeleerd. Slim. (Bert Bakker, 698 fr.) PdM

Umvelinqangi is de alomtegenwoordige schepper-god van het Zoeloe-volk in Zuid-Afrika. Hij manifesteert zich in onweer en aardbevingen. Uit het door hem geschapen oerriet kwam de oppergod Unkulunkulu te voorschijn. Dat leert ons de Encyclopedie van de Wereldreligies, en meteen is duidelijk dat dit schitterende naslagwerk zich niet beperkt tot de grote wereldgodsdiensten. Naast de 2500 trefwoorden besteden een aantal grotere artikels aandacht aan thema’s als de apocalyps, het altaar, de sabbat, de thora en talmoed… In een apart hoofdstuk is de tekst opgenomen van de vier evangeliën, maar ook aan het apocriefe Thomasevangelie wordt ruim aandacht besteed. De duivel dan weer moet het met een merkwaardig klein hoofdstukje doen. (Tirion, 2990 fr.)

In Santorini en de overige Cycladen leren we hoe we een condoom (“profilaktiko”) in het Grieks kunnen bestellen. Auteur Henk Buma moet vergeven worden dat hij ons de autoreisroute over Belgrado en Nis naar Thessaloniki aanbeveelt. Reisgidsen zijn immers ook conjunctuurgevoelige spullen. De Cycladen zijn een twintigtal eilandjes in de Egeïsche Zee die in een cirkel rond het Heilige Eiland Delos liggen. Persoonlijk zouden we de voorkeur geven aan het zuidelijkste eiland Anafi. De stranden zijn er wel kiezelachtig, maar het is er heel rustig. Kreta is gemakkelijk bereikbaar over zee. Alleen de “meltem”, een krachtige droge wind uit het noorden, kan tijdens de zomer de pret bederven. Ook de veerboten hebben last van deze stoorzender en moeten hun vaarschema’s wijzigen als de woesteling uitbreekt. (Elmar, 590 fr.) PdM

Sterreporter Gabrielle Lang blijkt in de afsluiter van het tweeluik Het pension van Dokter Eon plots de spilfiguur te zijn geworden. Door de hevige regenval worden alle dorpsbewoners naar het pension, anex gekkenhuis op de heuvel gewongen. Maar daar barst de bom. Wie behoort eigenlijk tot de elite? De patiënten van Eon of de dorpsbewoners? En ook nog: waar wachten al die dierenparen in de onderaardse gewelven op? Bij momenten erg leuk. (Le Lombard, 335 fr.)

RAADSEL

De krekel is de monnik van de vogel.

Zijn moeder een distel,

zijn dochter een steentje.

En ik? Ik bouw mijn nest

in het zwaaiend zeewier

en zwem in het raadsel naar binnen

waar het koel is

en geurt naar oneindige tijd.

Uit: “Zo kon het zijn”, gedichten van Cees Nooteboom, Atlas 995 fr.

Samenstelling Pol Moyaert