Triticale is een graansoort die honderd jaar geleden is ontstaan door de kruising van tarwe en rogge. Jicama is de eetbare knol van een liaan uit Mexico en Midden- en Zuid-Amerika en kamaboko is Japans voor imitatievis. In het Handboek van ingrediënten uit de hele wereld komen zo’n duizendtal levensmiddelen aan bod. Het merendeel is ons bekend en met ingrediënten als gehakt of brood zijn wij zo vertrouwd dat ze eigenlijk niet opgenomen hoefden te worden. Het zijn vooral de hier minder gekende voedingswaren, die door hun natuurgetrouwe afbeelding, productbeschrijving en toepassingsmogelijkheden, het fraai uitgevoerde handboek interessant en bruikbaar maken. (Tirion, 2500 fr.) PvD

Geert Pattyn is een van Vlaanderens talentvolste meesterbinders. Soms lijken z’n creaties heel teer en fragiel, soms neigen ze naar barok en overdadigheid. Maar altijd getuigen ze van een groot gevoel voor drama en respect voor de natuur. In Stemmingen worden nieuwe bloemarrangementen van Pattyn voorgesteld: de paginagrote foto’s van Isabel Rottiers zijn een plezier om naar te kijken. Ze worden aangevuld met poëtische beschrijvingen van Ivo Pauwels. (Lannoo, 1495 fr.) HV

Het is zo’n twintig jaar geleden dat de Moskouse politieman Arkady Renko rondliep in Gorki Park. De Amerikaanse auteur Martin Cruz Smith had met het geld dat een pulpboekje had opgebracht een ticketje naar de Russische hoofdstad gekocht en daar wat sfeer opgedaan voor een verhaal rond de smokkel van sabelbont naar Amerika. Van de roman is een succesrijke film gemaakt en iedereen die naar Moskou trok, wou ook in Gorki Park wandelen. Van glasnost was geen sprake, de KGB scheen oppermachtig. Na zijn eerste avontuur werd Renko verbannen naar een drijvende visconservenfabriek in de barre Beringstraat. In het derde boek zorgde Gorbatsjov voor rehabilitatie en werd de maffia de grote boosdoener in Moskou.

De wat sombere en illusieloze Renko is nu op Cuba beland. Hij onderzoekt in Havana Bay de dood van een Russische kolonel.

Renko zelf pleegt ei zo na zelfmoord. Een heel trage thriller met een erg uitgesponnen plot, soms overtuigende maar nogal clichématige sfeerschepping van Havana. Maar de liefhebbers mogen gerust zijn. Renko zal wel weerkeren in de volgende eeuw. Van andere politiemannen zoals Frost of Aurelio Zen is dat veel twijfelachtiger. (Anthos, 790 fr.) FB

Kaïn en Abel waren beiden zonen van Eva, maar ze hadden een verschillende vader. Abel was een gevolg van de verbintenis met Adam, maar Kaïn was van goddelijke, buitenaardse origine. Dat is de stelling van Sir Laurence Gardner in het redelijk fantasierijke boek Oorsprong van de Graalkoningen. Zich o.a. baserend op de passage uit Genesis waarin staat “de reuzen waren in die dagen op aarde” legt hij uit (nou ja) dat Darwin uiteraard met een missing link zat, omdat de brave man niet wist dat ruimtewezens (de Nephilim of Annunaki, ‘zij die nederdaalden’) een belangrijke rol in onze afstamming speelden. Uiteraard wordt dit alles ook nog eens gelardeerd met verhalen over geheime broederschappen, zoals Het Keizerlijke en het Koninklijke Hof van de Draak, waarin niet alleen Jezus maar ook graaf Vlad III van Wallachije, beter bekend als Dracula, ingewijd waren.

In hetzelfde genre, maar nog iets waanzinniger, is de theorie die ontwikkeld wordt in De Eeuwigheidsmachine van Johannes en Peter Fiebag. Het manna waarmee de Israëlieten zich voeden toen ze door de Sinaï trokken, werd hen geleverd door een buitenaarde machine die ze meedroegen in de Ark des Verbonds. Deze machine heette eigenlijk ‘OthIQ IVMIN’, maar is – wat dacht u – synoniem aan de graal. En hoor: daar komen de tempelridders al aangesneld. (Tirion, 795 fr. en 995 fr.)

Na vijf jaar komt tekenaar Hanco Kok nog eens met een aflevering in de Meccano-reeks op de proppen. Meccano is het idyllische mediterrane vorstendom waar jetsetters en verwaande Übermenschen graag mogen defileren. In Schlager wordt charmezanger Johnny Paul door de regering gerecruterd om de bevolking te entertainen. Hij deserteert en geeft zich uit als… accountant. Sarcastische humor en massa’s maatschappijkritiek, gedrenkt in een extravagante stijl. De gestileerde surrealistische tekeningen doen soms aan de late Ever Meulen denken. (De Harmonie, 595 fr.) GDW

Pol Moyaert