Belgen in Milaan

België speelt niet mee in de designzandbak. Dat is ongelukkig : ons volk geeft immers behoorlijk veel geld uit aan meubilair (voor de Italiaanse meubelindustrie is België het op zeven na belangrijkste exportland, goed voor een omzet van zo’n 215 miljoen euro tussen januari en november van vorig jaar). Onze designers geraken slechts bij hoge uitzondering aan de slag bij grote buitenlandse fabrikanten. Onze producenten vinden om allerlei redenen hun weg niet in de wereld. Nederlanders en Scandinaven waren in Milaan massaal en prominent aanwezig, terwijl het met een vergrootglas zoeken was naar Belgen. Ze waren er wel, maar het ontbrak hen aan zichtbaarheid, durf en verhaal. Extremis, dat in de niche van buitenmeubilair risico’s durft te nemen, was een uitzondering. Het bedrijf verraste met DoNut, een drijvende tafel met een hoog, misschien te hoog, gimmickgehalte. Nog in de Zona Tortona, na de beursgebouwen van de Fiera het voornaamste trefpunt van de designweek, stonden Piet Stockmans met zijn porseleinen voorwerpen (sinds kort aangevuld met krukjes ontworpen door Frank Claesen) en een groep van Waalse en Brusselse designers, wellicht verzameld op initiatief van een overheid. Een nieuwe Waalse fabrikant, Vange, had in zijn collectie onder meer de plooisels van Charles Kaisin, thans ook verkrijgbaar in plastic.

In de parallelle beurs SaloneSatellite, die bedoeld is voor het aanprijzen van jonge designers en bedrijven, stonden onder anderen Bram Boo, Hoet en het nieuwe bedrijf MNM, met zitmeubilair in de vorm van Engelse snoepjes, ontworpen door Danny Venlet. Het collectief Quinze & Milan werkte in Milaan aan zijn naambekendheid middels een opvallende Airstream-caravan, duizenden plastic draagtassen en evenveel krantjes met een levensgrote afbeelding van de bedrijfsleider, Arne Quinze. Leuk, maar wat werd er nu precies verkocht ? De ingewikkelde verstandhouding tussen Vlamingen, Walen en Brusselaars, die op verschillende planeten lijken te leven, doet de situatie van het Belgisch design geen goed. Kunnen we troost zoeken in het feit dat onze enige designer met internationale uitstraling een Franstalige Vlaming uit Brussel is ? Na zijn bijdragen aan de fondsen van fabrikanten als De Padova, MDF Italia en Extremis, werd Xavier Lust opgepikt door het legendarische Driade. De poten van zijn mooie nieuwe stoel en tafel, beide Tetra genaamd, muteren van een vierkante vorm, op vloerniveau, naar een driehoek. Een verzekerd succes.