ANTIEK

HORTA

Deze bidstoel is een familie-erfstuk, gemaakt door de heer Dubois, onder supervisie van Victor Horta voor het huis “Carpentier” in Ronse. Kunt u de waarde bepalen ?

Deze bidstoel komt inderdaad uit de kapel van het huis Carpentier, een van de fraaiste landhuizen van Horta (1861-1947). Deze vermaarde art-nouveau-architekt ontwierp veel meubilair voor zijn huizen. Dat was toen immers de gewoonte. Voor het huis Carpentier tekende hij onder meer wandmeubels en tapijten. De benedensalons zijn uitgevoerd in de karakteristieke Horta-stijl. Het gaat om een zeer beweeglijke vormentaal, gebaseerd op gestileerde plantenmotieven. De slaapkamers zijn veel soberder ingericht.

De kapel van het huis is dan weer totaal anders van stijl. Het meubilair houdt het midden tussen de art nouveau en de neogotiek. Het is inderdaad zo dat dit deel van de meubels door iemand anders is ontworpen, weliswaar onder supervisie van de meester. Dus is het geen volwaardig Horta-meubilair. Dat zie je zo : de stijl is zwak. De konstruktie leunt aan bij de neogotiek, de art-nouveauversiering ligt er gewoon op. Meest karakteristiek voor de meubels van Horta is de eenheid tussen versiering en opbouw. Deze bidstoel heeft ook onevenwichtige verhoudingen. Toch heeft het meubel een waarde, omdat het uit een van Horta’s belangrijkste huizen komt. De waarde is natuurlijk geringer dan van een volwaardig Horta-meubel. En zelfs Horta-meubels zijn niet zo ontzettend duur, vergeleken met meubilair ontworpen door zijn Franse tijdgenoten. We schatten de waarde van deze stoel op 20.000 fr.

NEO

Graag een oordeel over dit wandtapijt.

Het gaat niet om een eeuwenoud karpet, maar een machinaal weefsel uit het einde van de vorige eeuw. Toen kwamen de stijl van de renaissance en de barok weer in de mode. Verschillende weverijen (o.a. in Mechelen en Kortrijk) bootsten antieke wandtapijten na. Deze weefsels zijn boeiende tijdsdokumenten, maar missen de kleurenrijkdom van antieke tapijten. Soms werden de kleuren er zelfs op geschilderd. Meestal is het palet bruin verkleurd. Erg waardevol en gezocht zijn ze niet, we schatten ze op een paar duizend frank.

KANAPEE

Wij vragen u de oorsprong, de stijl en de waarde van deze kanapee te willen bepalen, zodat onze kinderen en kleinkinderen met meer respekt naar ons erfgoed opkijken.

Deze elegant gevormde kanapee doet reeds meer dan 140 jaar dienst. Dat is een meer dan behoorlijke leeftijd voor een zitmeubel. De sierlijke vormgeving gaat terug op voorbeelden uit het einde van de achttiende eeuw. Zo wordt Madame Récamier reeds afgebeeld op een ligzetel met gewelfde armen. Het model is zelfs nog iets ouder. Begin vorige eeuw werd het rustbed, bestaande uit een zitvlak met armen, aangevuld met een golvende rug. Is de rug bol, dan spreekt men wel eens van een “canapé en bateau”. Midden vorige eeuw stonden dergelijke zitbanken in de huiskamer van elk burgerhuis. Een paar tientallen jaren later werden ze vervangen door een nieuwe generatie fauteuils, met meer garneerwerk bekleed en geïnspireerd op Engelse en Moorse modellen. Rond 1870 zagen veel interieurs er immers verbazend exotisch uit. Deze zitbank is van rond 1840. Het snijwerk zit ergens tussen de Restauration en de Louis-Philippe. Tien jaar later werden de meubels veel drukker versierd en waren ze eigenlijk niet zo mooi meer.

Deze banken zijn momenteel erg in trek. Ze zijn fraai, maar niet altijd even komfortabel voor dagelijks gebruik, omdat het zitbanken zijn. Door de rechte rug kan je er niet lekker in wegzakken. We schatten de waarde op 45.000 fr. Het meubel zou wel mooier zijn, met een meer aangepaste bekleding.

PIET SWIMBERGHE