3,3 KG CO2-EQ.

Geert Zagers (27) observeert en rapporteert vanuit de twilight zone tussen X en Z.

“Eén dag per week geen vlees / vis eten geeft een besparing van 3,3 kg CO2-eq. per persoon.” Aldus de website dagenzondervlees.be, die u via Facebook probeert te overtuigen om tijdens deze vasten veertig dagen lang geen vlees te eten. Geen vermanend pleidooi voor volledig vegetarisme, maar een bewustwordingsactie voor en door vleeseters. Een lovenswaardig stukje Facebookengagement – wie zei daar dat deze generatie geen idealen meer had ? -, dat zeker, maar ergens ook bevreemdend. Veertig dagen geen vlees of vis eten doet u niet uit dierenliefde, niet uit ethische bezwaren, maar om 3,3 kg CO2-eq. per dag te besparen. U moet goed zoeken op de site om iets te vinden over onverdoofd gecastreerde biggen, de absurditeit van overbevissing, of Kalfje Willy. Voor de initiatiefnemers erachter is het in de eerste plaats een kwestie van niet mis te interpreteren cijfers over uw ecologische voetafdruk. 15.500 liter water voor een kilogram rundvlees. Drie kilogram voer voor één kilogram kip.

De kans is klein dat de mensen achter Dagen Zonder Vlees het me in dank zullen afnemen, maar het doet me denken aan de evolutie die de N-VA de laatste jaren doormaakte. Verbazend knappe marketing hoe Bart De Wever en de zijnen hun partij van een emotioneel gedreven nationalisme tot een rationele variant omturnden in enkele jaren tijd. Geen symbolenstrijd meer, geen gedoe over het verleden, Vlaams-nationalisme anno 2011 is een kwestie van objectief becijferd efficiënt bestuur. Met succes : een minder snel in cijfers uit te drukken waarde als solidariteit is een non-argument geworden, het gaat om wat feitelijk becijferbaar de beste oplossing is, ontdaan van ideologie. Of dat is toch de huidige perceptie.

Niet dat ik Dagen Zonder Vlees in hetzelfde kamp wil onderbrengen als Bart De Wever. Het gaat me om de tendens erachter. Niemand wil nog naïef genoemd worden, en dus dienen idealen geobjectiveerd te worden. Engagement is voor softies, engagement met een becijferd gelijk aan uw kant is het enige dat nog kan overtuigen. Een merkwaardige paradox, vind ik. Dé waarheid is nu al wel even zoek in deze nou-dat-is-dan-jouw-mening-wereld, dus klampen we ons vast aan getallen om de relativering te kunnen ontstijgen. De strijd om het laatste restje objectiviteit.

Het geinige is dat ook al die objectiviteit maar een masker is voor waar het echt om draait. Flashback naar oktober vorig jaar, toen elke partij met haar objectief becijferde financieringsvoorstel op de proppen kwam, en al die cijfers er plots anders uitzagen. Je kunt objectiveren zoveel je wilt, het blijft om de ideologie achter de cijfers gaan. 3,3 kg CO2-eq. : het betekent niks als u het ook niet ergens met Kalfje Willy moeilijk had.

–

Geert Zagers