Van oude waarden en jong bloed

Eva Janssens werkte zich in in het bedrijf van haar ouders, Geert en Chantal : "Samen naar Parijs of Noord-Italië gaan om nieuwe stoffen in te kopen, dat vinden we nog altijd even opwindend." © Thomas Vanhaute

BELGIË IS EEN LAND VAN FAMILIEBEDRIJVEN, OOK IN DE MODE EN AANVERWANTE SECTOREN. DRIE VERHALEN VAN VAKMANSCHAP, VERTROUWEN EN HET ELAN VAN EEN NIEUWE GENERATIE.

JANSSENS FABRICS & TAILORING, IN HET HART VAN GENT

Het was de grote droom van Gaston Janssens : een zaak in luxestoffen op de Korenlei. Jammer genoeg heeft hij het zelf niet meer mogen beleven. Het was zijn zoon Geert die van Stoffen Janssens een Gents begrip maakte, samen met zijn vrouw Chantal. In 2009 kwam dochter Eva mee in de zaak. Dat leidde tot een rebranding en een totale renovatie, een project waar de twee generaties Janssens met hart en ziel aan werkten en werken.

Geert Janssens : “Die passie gaat ver terug, tot 1919. Remi Janssens was zijdewever van beroep, maar tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de fabriek in Deinze totaal verwoest. ‘Dan beginnen we opnieuw’, zei hij en startte een zaak als groothandelaar in stoffen. Later werd dat Remi Janssens en zonen. Zowel mijn vader Gaston als zijn broer heeft zijn studie aan de Gentse universiteit afgebroken. Dat ging toen zo. Ook mijn moeder kwam erbij : zij specialiseerde zich in de confectie van damesbloezen. Bij mij sprong de vonk al heel vroeg over. Kwam ik als kleine jongen van school, dan gooide ik mijn boekentas in de hoek en ging op schoot bij de naaisters in het atelier, om te kijken hoe ze werkten.”

Eva Janssens (30) studeerde net als haar moeder mode aan de Gentse textielschool. Stage deed ze onder andere bij Natan. “Toen pas besefte ik ten volle wat ik van huis uit meegekregen had. Kwaliteit, de liefde voor nobele materialen kwam bij ons altijd op de eerste plaats. Alpaca of mohair herkennen, ik ben daarin grootgebracht. Door rechtstreeks te kopen bij weverijen kunnen we haute-couturestoffen, zoals bij Chanel, Brioni en Loro Piana, tegen een redelijke prijs brengen.”

Sinds Eva mee in het bedrijf zit, kun je bij Janssens ook terecht voor maatwerk : exclusieve bruid- en suitekleding, maar net zo goed een mooie tailleur of jurk, gemaakt volgens haute-couturetechnieken. “Iets op maat laten maken is meer dan zomaar shoppen. De klant komt met een verhaal, met verwachtingen. Daar maak ik graag tijd voor, in een ruimte die privacy biedt. Ik ga eerlijk zijn, er zijn moeilijke tijden geweest. Bijna alle mooie stoffenwinkels in België zijn verdwenen. We leven in een maatschappij waarin wegwerpmode primeert, ook grote ontwerpers laten kleren in lageloonlanden produceren. Maar daar komt reactie tegen : zelfmaak is weer in.”

Het eerste jaar van de samenwerking van Eva en haar ouders was behoorlijk bewogen. “Als eigenwijze twintiger ben ik heftig tekeergegaan. Voor mijn ouders was dat niet gemakkelijk. Maar alles viel in de plooi. We zijn nu een hecht team, waarin we alle drie doen wat ons het best ligt. Samen naar Parijs of Noord-Italië gaan om nieuwe stoffen in te kopen, dat vinden we nog altijd even opwindend.” Geert : “Onlangs spoorde Eva mij aan om goed uit te rusten tijdens de vakantie zodat ik daarna in topvorm in de zaak zou verschijnen. Voor mij het beste bewijs dat er hier nog een rol voor mij is weggelegd.”

Janssens Fabrics & Tailoring, Korenlei 5, 9000 Gent, www.stoffenjanssens.be

HORLOGES EN JUWELEN DE GREEF: DE ZESDE GENERATIE

Toen Prosper De Greef in 1848 in de Boterstraat vlak bij de Brusselse Grote Markt zijn winkel opende, zal hij wel niet vermoed hebben dat die er bijna 170 jaar later nog altijd zou zijn. Al vroeg stond het bedrijf voor betrouwbaarheid : De Greef leverde zakhorloges aan de Société Coöperatieve du Personnel des Chemins de Fer de l’Etat, daarna ook aan de Belgische Marine en de Regie der Posterijen en Telegrafie. Volgens de overlevering betaalde Prospers opvolger, zijn schoonzoon Leon De Buck, de staat 100 frank borg als garantie voor de precisie van de geleverde horloges.

Met Arnaud en Jacques Wittmann staat de zesde generatie aan het roer. Arnaud heeft een passie voor juwelen, Jacques voor horloges. Al twee jaar worden ze bijgestaan door Brice (31), de zoon van Jacques. Wat hun plannen zijn voor de oudste horloge-en juwelenhandel van België ? Gebrevetteerd hofleverancier bovendien, met prinsen en prinsessen als klanten, maar ook wijlen Jacques Brel. Arnaud : “In de eerste plaats : onszelf blijven. De Greef staat voor integriteit, kwaliteit en tijdloze elegantie. Mooie handgemaakte stukken die een zekere soberheid en naturel uitstralen. Geen overdreven blingbling. Toen we de winkel van vader overnamen, moesten we een keuze maken : het niveau handhaven of iets hoger mikken. We kozen voor het tweede. Van een twintigtal horlogemerken zijn we naar acht gegaan. Echt de top, zoals A. Lange und Söhne en Patek Philippe. Qua juwelen had mijn vader ook een aantal Italiaanse merken, maar we merkten dat de voorkeur van onze klanten naar de eigen collectie ging. Op dat vlak hebben we van De Greef een merk gemaakt. Ik heb vier jaar juwelenontwerp en -vervaardiging gestudeerd. Ik teken nog elke dag, dat is mijn passie, en onze ontwerpen worden in een eigen atelier in Kortrijk uitgevoerd. Ook een groot succes is Metamorphosis : onze klanten brengen oude juwelen, vaak erfstukken en wij luisteren naar hun wensen om ze optimaal aan hun smaak en de huidige tendensen aan te passen.”

Qua locatie had Prosper De Greef niet beter kunnen kiezen, de nabijheid van de Grote Markt lokt veel toeristen. Arnaud : “Dertig procent van onze klanten komt uit het buitenland. Vandaar ook ons plan om de winkel te vernieuwen.Sinds 1954 bleef die quasi onveranderd. Aan de ziel van de winkel wordt niet getornd. De architectuur, met de strakke witte gevel en het zwarte marmer, is van de modernistische architect Jacques Dupuis, bekend van Expo ’58. Alles wat van Dupuis is, blijft behouden, maar we zoeken manieren om het beter tot zijn recht te laten komen. We willen de winkel toegankelijker maken. De Greef mag geen stijf instituut zijn.”

Niets wees erop dat Brice Wittmann mee in de zaak zou stappen. “Tot twee jaar geleden zat ik nog in de horeca. Mijn vader en oom hebben mij niet onder druk gezet, maar het was gewoon tijd om mijn plaats in het bedrijf te claimen. Wat mij aanspreekt is het langetermijnaspect : onze horloges en juwelen trotseren de tijd, ze zijn een stukje geschiedenis. Er is het zakelijke aspect, maar ook het menselijke. Er zijn trouwe klanten, echte ambassadeurs van het huis, die van generatie op generatie bij ons komen. Zo is er een heel sympathieke dame die hier voor het eerst kwam met haar ouders, als dertienjarig meisje, en die vier generaties Wittmanns heeft gekend. Zo iemand begeleiden bij belangrijke momenten in het leven is heel prettig.’

De Greef Juwelen en Horloges, Boterstraat 24, 1000 Brussel, www.degreef1848.be

GIGUE: JUBILEUMJAAR MET AMBITIE

Gigue viert dit jaar zijn zilveren jubileum maar de voorgeschiedenis van het Belgische merk gaat nog verder terug. In het begin van de jaren tachtig introduceerde Jo Wyckmans A different dialogue: de cleane Angelsaksische preppy look. In 1991 volgde Gigue: een gesofisticeerde lijn met pure, maar glamoureuze kleren. Het Belgisch antwoord op Ralph Lauren, zeg maar, met iconen als Audrey Hepburn of Ingrid Bergman als inspiratiebronnen.

Dochter Audrey (44) was er van in het begin bij. “Mijn vader was ontwerper, mijn moeder was mannequin en werkte voor het trendbureau Promostyl. Ik was voorbestemd om mijn weg te maken in de mode, al wist ik op mijn achttiende nog niet precies wat ik wilde. Mijn vader stelde voor dat ik stage zou lopen bij Gigue en dan zou beslissen. Hij was een goede leermeester, hij bracht mij discipline bij en eerbied voor kwaliteit. In het begin was het moeilijk, hij was creatiever dan ik, vooruitstrevender ook. En obsessief qua netheid en precisie. Hij stond erop dat ik kalligrafie leerde : uitnodigingen, bedankbrieven, de fiches van de stoffen moesten met pen en inkt geschreven worden. ”

Jo Wyckmans’ interesses gingen uiteindelijk in de richting van natuurgeneeskunde en gezonde voeding en Audrey kwam in 2000 aan het roer. “Als vrouw creëer je anders : ik volg mijn gevoel, ik ga voor kleren die ik zelf graag draag. Mijn ontwerpen zijn commerciëler. Dat heeft met de evolutie van de mode te maken, we gaan meer met de klanten mee. Moeders en dochters vinden zich in Gigue, we gaan van maatje 34-36 tot 44-46. Onze sterkte is de herkenbaarheid. Stukken uit verschillende collecties zijn makkelijk te combineren.”

In 2011 ging Audrey in zee met nieuwe financiële partners. “Zo kan ik me volledig concentreren op de creatieve kant. De formule is een succes : de laatste vijf jaar groeiden we met 50 %. De Giguecollecties zijn nu verkrijgbaar in zes pilot stores en in meer dan 130 multimerkenwinkels in binnen- en buitenland. Aan plannen geen gebrek : België blijft onze belangrijkste markt, maar tegelijk werken we aan een betere bekendheid in het buitenland. Ook de Gigue webshop lokt steeds meer buitenlandse interesse én een jonger publiek. Na slechts twee seizoenen is de online- verkoop vergelijkbaar met die in onze kleinste pilot store, wat echt niet slecht is. We beginnen ons jubileumjaar met veel ambitie, optimisme en energie. Mijn vader komt af en toe in het bedrijf, vooral de fotoshoots boeien hem, omdat hij daar vroeger veel mee bezig was. Maar voor de rest bemoeit hij zich niet. Aan opvolging denk ik nog niet. Mijn zoontje is vier jaar. Hij krijgt graag nieuwe kleren, maar voor carrièreplanning is het nog wat te vroeg.”

www.gigue.com

Door Linda Asselbergs & foto’s Thomas Vanhaute

“Mijn vader had ook Italiaanse juwelenmerken, maar we merkten dat de voorkeur van onze klanten naar de eigen collectie ging”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content