Santiago de Compostela

Santiago de Compostela is er niet alleen voor pelgrims of studenten. Je kan er ook als doodgewone toeristen heel aangename dagen doorbrengen.

Santiago de Compostela heeft een prachtige kathedraal die als een tweepuntige speer naar de hemel reikt; zij domineert niet alleen het enorme voorliggende plein (Praza do Obradoiro), maar heeft ook een onmiskenbare uitstraling op de oude stadskern met zijn smalle en vaak steile straatjes, op de bevolking, de toeristen, de pelgrims,…

Geen pasteleria (banketbakkerij) of er ligt een tarta de Santiago in de etalage: een verrukkelijke amandeltaart, bestrooid met poedersuiker, waarin het sjabloon van een kruis verwerkt is. Geen bezoek aan de kathedraal of je moet voorbij een schare souvenirverkopers, die je een nogal kitscherige metalen uitvoering van de befaamde sint Jakobsschelp proberen aan te smeren. Geen wandeling door de stad zonder het geluid van de klokken, dat niet altijd even vrolijk klinkt en soms als een zware dreun boven je hoofd lijkt te hangen.

Studentenstad

Bij de hoofdingang van de kathedraal, op de Praza do Obradoiro, zie je opvallend veel in het zwart gehulde, kromgebogen vrouwtjes met platte schoenen en donkere kousen. De bevolking van het conservatieve Santiago de Compostela is vrij oud en maakt gretig gebruik van de banken in de stad en de omliggende parken.

Bij een wandeling in het Almedapark, op de grens van de oude en nieuwe stad, kan je een blik werpen op Las Dos Marias: een standbeeld ter nagedachtenis van twee babbelzieke weduwen die hier dagelijks een ommetje maakten.

Een heel ander beeld van de plaatselijke bevolking krijg je op de pleinen aan de zijkant en de achterkant van de kathedraal, de Praza de Quintana en de Praza de los Literarios. Hier wemelt het van de studenten en andere jonge mensen; ze zitten te studeren op de trappen van het plein, genieten van een glaasje Ribeiro of slaan een praatje met de guardia van dienst. Santiago de Compostela is namelijk ook een bekende en druk bezochte universiteitsstad.

Van de pakweg 100.000 inwoners is bijna een derde student; dat voel je aan de stad, merk je aan het leven. Ook het aanbod van restaurants en bars is afgestemd op het grote aantal studenten. Ondanks het vrij vochtige Atlantische klimaat (Portugal ligt op een uur rijden) schijnt de zon overvloedig en is het heerlijk toeven op de terrasjes rond de kathedraal.

Apostel Jakobus

Wat voor heel Spanje geldt, gaat ook op voor Galicië en Santiago de Compostela. Je kunt er bijzonder lekker eten, en de prijzen liggen hier in het westen van Spanje nog een stuk lager dan in het oosten van het land.

Santiago de Compostela is één van de drie belangrijkste oorden van het christendom, naast Rome en Jeruzalem. Twaalf eeuwen geleden werd hier het graf van de apostel Jakobus ontdekt dat achthonderd jaar zoek was geweest, of vergeten. Om dat graf werd een bescheiden bouwsel opgetrokken, daarna werd dat vervangen door een tempel met klooster en nog later door een basiliek. Die laatste werd door de mohammedaanse invallers in 997 platgelegd, samen met de rest van de stad.

Een kleine eeuw later zorgde het dynamisme van bisschop Diego Pelàez voor de wederopstanding. Hij liet de kathedraal bouwen en zie, de sfeer van heiligheid trok volk aan: van pelgrims tot wetenschappers en kunstenaars. Daardoor groeide Santiago in de Middeleeuwen uit tot een cultureel centrum.

Naar Santiago de Compostela zakken elk jaar zowat 100.000 echte pelgrims af. Dit wil zeggen dat ze minstens 100 km te voet, te paard of per fiets afleggen om bij de heilige apostel aan te belanden. De wegwijzers van de Pyreneeën naar Santiago de Compostela geven dan ook niet alleen de richting aan, maar eveneens het aantal kilometers.

Op vertoon van hun roadbook kunnen bedevaartgangers in Galicië gratis overnachten in de refuges, elders in Spanje wordt een kleine vergoeding gevraagd.

Een deel van deze weg stemt overeen met de bedevaartroute uit de Middeleeuwen; auto’s volgen een weg die heel dicht bij de primitieve route ligt.

Bron: Trends