Wadi Rum

Wadi Rum, een woestijngebied in het zuiden van Jordanië, was ooit een zeebodem, nu een symfonie van zandduinen en bergen die door weer en wind geboetseerd lijken tot gigantische bloemkolen, rotsbruggen of monolithische tafelbergen die smelten in de gloed van de namiddagzon.

Tussen schraal struikgewas hoedt een herder zijn geiten. Enkele kinderen op kamelen draven over een duin. Oranje, haast rozig, met vlekken vuurrood, of hevig oker en dan weer grijs; het zand van Wadi Rum verbaast met een ongekende kleurenrijkdom.

Lawrence of Arabia schreef ooit: ‘Bevangen door ontzag hulde onze minuscule karavaan zich in een doodse stilte, beschaamd om eigen nietigheid tegenover zoiets overweldigends… Alleen in kinderdromen zijn landschappen zo stil en weids.’

Zijn boek ‘Seven Pillars of Wisdom’ over de Arabische Opstand tegen de Ottomanen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog waar hij in mee vocht, is genoemd naar de Zeven Pijlers van Wijsheid in Wadi Rum.

In de Wadi Rum moet je je auto op de parkeerplaats achterlaten en de tocht voortzetten per 4×4, te paard of op een dromedaris. De prijzen liggen vast, de reistijden variëren. Het vroege ochtendlicht en de late avondzon zijn uniek.

De put van Lawrence valt een beetje tegen: een vierkant betonnen gat rond een waterbron, meer is het niet. Mooier is de Khazalikloof, een ravijn in een zee van rood. De wanden worden gesierd door inscripties uit alle tijden, van prehistorisch, Assyrisch, Nabatees en Arabisch tot en met het heden.

De toeristen hebben de plaats ingenomen van de karavanen uit vervlogen eeuwen. Buiten zijn verscheidene restaurants te vinden, zoals de Captain Campsite, die in een rots is uitgehouwen. De bedoeïenenkeuken biedt over het algemeen smakelijke gerechten.