Cape Cod

Cape Cod is de enige plek aan de Amerikaanse oostkust waar je de zon kan zien ondergaan in de zee. Van oudsher is het ook het geliefde vakantieoord van de Kennedy’s. Op zoek naar het andere, rustieke Amerika.

Sinds Europese kolonisten er vier eeuwen geleden voor het eerst voet aan wal zetten, is Cape Cod de brug tussen de staat Massachusetts en de Atlantische Oceaan. Al die tijd was het een thuisoord voor vissers en walvisvaarders, ruige lieden die de verraderlijke oceaan trotseerden om hun brood te verdienen.

Tegenwoordig laat de Kaap zich vooral van zijn vriendelijke kant zien, als favoriet vakantieoord voor New England, het gebied in de noordoostelijke hoek van de Verenigde Staten dat gevormd wordt door de staten Connecticut, Massachusetts, Vermont, New Hampshire en Maine.

Wanneer hun harde winter voorbij is, stromen New Englanders en New Yorkers in dichte drommen naar het schiereiland. Wie het zich kan permitteren, heeft er een zomerhuisje. Voor dag- en weektoeristen zijn er ontelbare cottages en hotelletjes.

Cape Cod en de net bezuiden gelegen eilanden Martha’s Vineyard en Nantucket zijn plaatsen om te ontsnappen aan de broeierige hitte van de grootstad, de fastfoodrestaurants, de hoogbouw en de stress. Cape Cod en de eilanden zijn een stukje Amerika zoals je het nog nooit gezien heeft. Kitschvrije rustiek in een deel van de wereld waar je het niet meteen verwachten zou.

Kosmopolitisch vissersdorp

Helemaal op de het einde van Cape Cod – de vuist, zeg maar – ligt Provincetown. P-Town, zoals men het stadje in de wandeling noemt, was in 1620 de eerste aanlegplaats van de Pilgrims, de Britse puriteinen die naar de Nieuwe Wereld vluchtten op zoek naar religieuze vrijheid en zo de basis legden voor wat later de Verenigde Staten van Amerika zou worden.

Op zoek naar zoet water zeilden ze uiteindelijk verder, naar Plymouth, op het vasteland van Massachusetts, maar voor ze dat deden, stelden ze in Provincetown de Mayflower Compact op, het eerste wettelijke document uit de Amerikaanse geschiedenis, waarin de democratische beginselen van de prille kolonie vastgelegd werden.

Van puriteinse neigingen is in Provincetown niks meer te merken. De stad is een homomekka en prijst zich aan als dé uitgelezen plek om te trouwen voor mensen van hetzelfde geslacht.

De geschiedenis van Provincetown is ook grotendeels die van heel Cape Cod. De oorspronkelijke bewoners waren de Wampanoag-indianen. Zij kregen nog voor Columbus Amerika ontdekte sporadisch gezelschap van vikings en een paar honderd jaar later van Britse verkenningmissies die op zoek waren naar de westelijke zeeroute naar India, maar onverrichter zake terugkeerden.

Uiteindelijk lokten de rijke visgronden in de buurt moedige Portugese zeelieden naar de Kaap. Zij zetten aanvankelijk een zomerkamp op in wat nu Provincetown is, tot een aantal moedige zielen in het begin van de achttiende eeuw besliste om er ook de winter door te brengen en de nederzetting permanent werd.

Provincetown bleef een onooglijk dorp tot de Amerikaanse revolutie op het einde van de eeuw. Daarna barstte het uit zijn voegen dankzij de razend succesvolle visserij en walvisvaart. In 1898 werd de vissersvloot verwoest door een orkaan die de geschiedenis zou ingaan als de Portland Gale. Veel van de gebouwen die na de storm leeg kwamen te staan, werden overgenomen door kunstenaars die aangetrokken werden door het subtiele samenspel van licht, land en water.

Onder de artiesten die in Provincetown woonden en werkten, bevonden zich onder andere de schilders Edward Hopper, Mark Rothko en Jackson Pollock. Ze kregen het gezelschap van schrijvers als Tennessee Williams, Truman Capote en Norman Mailer. Podiumkunstenaars als Billie Holiday, Marlon Brando, Al Pacino en Richard Gere kwamen er ’s zomers optreden in de intieme theatertjes van de stad om hun creatieve batterijen op te laden.

Het Witte Huis aan zee

De Portland Gale luidde niet alleen het begin in van Provincetown als kunstenaarskolonie, maar ook van heel Cape Cod als vakantiebestemming. De beroemdste onder de op Cape Cod vakantie houdende Bostonians was ongetwijfeld president John F. Kennedy.

Wie de Kennedy Compound wil zien, kan dat het best doen in een bootje, vanop het water, want de straten in de buurt worden regelmatig afgesloten om het publiek op afstand te houden. Wie meer wil weten, kan echter naar het John F. Kennedy Hyannis Museum.

Walvis kijken

Cape Cod is niet alleen een vakantieoord, het schiereiland is ook gul voorzien van natuurgebieden. President Kennedy riep in 1961 de Cape Cod National Seashore, de vijftig kilometer lange kustlijn tussen Chatham en Provincetown, uit tot beschermd gebied. Talrijke wandel- en fietspaden leiden hier over duinen en stranden, door dennen- en esdoornbossen en langs met bessenstruiken bedekte moerassen, zeearmen en meertjes.

Op je weg kom je tientallen vogelsoorten tegen, plus eekhoorns, bevers, vossen en zwartgebrilde wasberen. De indrukwekkendste beesten hier zijn echter de walvissen die bij honderden rondzwemmen in de buurt van de Stellwagen Bank, net ten noorden van Provincetown.

Je moet er weliswaar de zee voor op, maar de trip loont de moeite: wie ooit een vinvis of een bultrug zijn majestueuze staart uit het water heeft zien heffen, vergeet dat nooit meer.

Bron: Weekend Knack