Parijs: Op de roltrap met Raf Simons

20u, Cloître des Cordeliers, rue de l’Ecole de Médecine. Geen verrassingen op de stille binnenplaats van een oud klooster waar Hermès zijn show organiseert. Ontwerpster Véronique Nichanian kent haar klanten: kapitaalkrachtig, met een zeker gevoel voor smaak, maar niet noodzakelijk snoeverig. Gewoon is al gek genoeg. Hermès staat voor mooie materialen, fijne afwerking. En dat blijft nog wel even zo.

21u, Bankgebouw LCL, rue du 4 septembre. Het is blijkbaar nog niet helemaal duidelijk wat de toekomst brengt voor Raf Simons. De ontwerper heeft zijn contract met Jil Sander verlengd, maar in zijn eigen bedrijf moet blijkbaar een en ander nog in de plooien vallen nadat vorig seizoen pardoes de samenwerking tussen Simons en zijn financiers werd opgezegd.

Is zijn zomercollectie een stap in de goede richting? Simons keerde terug naar een van zijn meest memorabele shows, in de schaduw van La Géode, een gigantische spiegelbol in het Parc de la Villette. Net als toen stuurt Simons zijn jongens via een roltrap over de catwalk. De collectie is duidelijk Raf Simons: repetitief, geobsedeerd door jeugd en duisternis, en subtiel. De collectie overtuigt de fans (met op kop de akela van The New York Times). Volgt de rest van de wereld?

Zondag

11u, Bourse de travail. Zondagochtend, dat betekent traditiegetrouw Lanvin. De locatie is (net als bij Raf Simons) ver van ideaal: een ronde, holle immense ruimte met glazen dak, waar de zon vanmorgen driftig haar stralen door jaagt.

Lucas Ossendrijver, de ontwerper, en Alber Elbaz, de artistiek directeur van Lanvin, staan aan het hoofd van een goed geoliede machine. Lanvin verrast minder dan vroeger. Dat is niet erg. De gesublimeerde sportswear en de pakken van Lanvin blijven inspireren. Interessant: de combinatie van stoer en zacht, een spel dat we ook bij Givenchy zagen.

16u, Couvent des Cordeliers, 15 rue de l’Ecole de Médecine. Veel combinaties van bordeaux en blauw, met hier en daar wat oranje, bij Paul Smith. Goedgezinde, gemakkelijk draagbare mode. En lekker ijsje (kokosnoot) bij wijze van verwelkoming aan de ingang.

18u, Maxim’s, rue Royale. We zitten aan het tafeltje naast dat van Pierre Cardin in het oude restaurant Maxim’s, deze week precies dertig jaar in handen van de legendarische, straks 90-jarige ontwerper. Thom Browne, die de locatie heeft afgehuurd voor zijn derde show in Parijs, weet hoe hij een spektakel moet opzetten. De sfeer is die van een cabaret van de jaren 1920, en de kleren volgen dezelfde esthetiek, met veel streepjes. Draagbaar?

19u, Square Gabriel Pierne. Arnys is een geval apart: een zeer klassieke, ietwat excentrieke Franse klerenmaker met een winkel in de buurt van grootwarenhuis Le Bon Marche, die sinds vorig seizoen op de Parijse kalender staat. Leuke, op een positieve manier aftandse show in een parkje in Saint-Germain, met jazzklassiekers op de soundtrack. Het doet deugd dat niet elk huis absoluut vernieuwing zoekt.

20u, binnenkoer van Lycee Henri IV. Ook Acne showt voor de tweede keer tijdens de mannenmodeweek, en ook hier klinken crooners door de luidsprekers. Maar daar houdt ongeveer elke gelijkenis met Arnys op (OK: ze beginnen allebei met A). Met de kleren van Acne is niets mis, maar je verwacht dit merk eerder op de kalender van New York Fashion Week, naast de G-Stars en de Diesels van de wereld.

Jesse Brouns