‘Jammer dat niet meer mannen aandacht besteden aan hun outfit’

Het zomerseizoen staat voor de deur. Heerlijk, mutsen, sjaals en dikke jassen mogen weer in opbergdozen. Vrouwen verruilen hun kousen voor blote benen en blote voeten in pumps, sneakers of sandalen. Maar bij mannen zie je dat zelden, al doet de enkelsok – de sok die zich schuilhoudt in de schoen en liever niet gezien wil worden – aarzelend zijn intrede.

Alleen Italiaanse mannen voelen zich zelfverzekerd genoeg om met blote voeten in leren loafers rond te paraderen. Alsof ze recht van het strand de businessmeeting binnenwandelden. Hun broek ietsje korter dan die van de doorsnee-Europeaan, zodat de gebruinde enkel net zichtbaar wordt. In Milaan kruis je zelfs mannen die hun strak gesneden blazer en kraakwitte hemd combineren met een stijlvolle, bijpassende short. Ik zie het hier in Brussel nog niet meteen gebeuren.

Hoe komt het toch dat wij, wanneer het om mannenkleding en de bijbehorende etiquette gaat, zo conservatief zijn? Wanneer een mannelijke collega het op de redactie aandurft om in korte broek te verschijnen, is het gegarandeerd discussievoer tijdens de lunch. En voor je het weet, verlegt het debat zich naar de sandaal en het al even omstreden hemd met korte mouwen. Als het over mannenkleding gaat, is bij ons alles al snel gewaagd.

Dat shorts tot diep in de jaren tachtig tot het uniform van jonge jongens behoorden, speelt zeker mee in de bedenkelijke status van de korte broek. Managers, dokters, advocaten en andere mannen die verantwoordelijkheid en macht willen uitstralen doen dat zelden in short. Een pak, helaas nog vaak een te ruim zittend confectiepak, staat nog steeds voor succes. Al duikt de chino, in combinatie met een sportief hemd, meer en meer op als alternatief. De beige of donkerblauwe katoenen broek is een echte allemansvriend geworden. Een beetje saai, maar nooit misplaatst. Een soort veilig uniform. Elke sector kent zijn, al dan niet ongeschreven, kledingvoorschriften, maar door de band genomen zijn die voor vrouwen veel vrijer dan voor mannen.

Mij leek deze beperkte vestimentaire keuze vervelend en zelfs discriminerend, tot ik er onlangs met een bevriend ontwerper over sprak. Hij schoot spontaan in de lach. ‘Een gemiddelde man wil ’s morgens niet nadenken over zijn outfit. Hij wil zijn hoofd niet breken over de styling van zijn look. Hij neemt gewoon de eerste de beste kledingstukken uit de kast en trekt die aan. Als hij zou opteren voor een korte broek, is de kans groot dat hij de bovenste van de stapel neemt, ongeacht of het een vakantie-exemplaar is of niet. Daarom is het maar beter dat mannen geen shorts dragen op het werk.’

Jammer toch dat niet meer mannen aandacht besteden aan hun outfit. En vreemd dat ze er niet om malen dag in dag uit in een soort uniform rond te lopen, terwijl iedereen toch graag uniek wil zijn. Er is niks mis met een eigen kledingstijl. Integendeel, het onderstreept de persoonlijkheid. Het zou in de zomer een short kunnen zijn, maar een met zorg uitgekozen zomerkostuum werkt evengoed. Opdat de man alvast niet te veel moet piekeren over waar hij dat geschikte pak kan vinden, selecteerden wij tien adressen waar hij er eentje op maat kan laten maken. En dat mag hij gerust combineren met elegante sandalen.