Het festivalseizoen is volop aan de gang. Wij zoomen tijdens de zomermaanden in op de podiumoutfits van enkele Belgische muzikanten. Vandaag: de zangeres Emma Bale op Gladiolen in een knaloranje trainingspak.
Het gaat hard voor Emma Bale. De amper 19-jarige zangeres heeft al een eigen plaat, scoorde een monsterhit met Milow en won een MIA voor ‘Beste zangeres’. Vorige maand stond ze op het podium van het festival Gladiolen in Olen. Niet alleen haar performance, maar ook haar outfit viel in de smaak: een oranje trainingspak met cowboy-allures, ontworpen door Nora Somer van de Belgische modeschool La Cambre. Geen toeval, als we de zangeres mogen geloven. Doorheen de jaren groeide haar interesse voor mode, en dan vooral voor duurzame stukken. Die interesse laat ze ook duidelijk zien op met haar podiumoutfits.
Hoe heb je deze outfit gekozen?
‘Ik kies mijn podiumkledij samen met mijn stylist Adrien Gras. Hij was naar de modeshow van La-Cambre geweest en daar wist Nora Somer zijn interesse te wekken. Mijn oog viel meteen op het oranje pak en dat van hem blijkbaar ook. Mijn podiumoutfits moeten goed zitten op alle vlakken, ik moet erin kunnen bewegen en ze moeten me zelfzeker doen voelen. Als ik stevig in mijn schoenen sta voor ik het podium opkruip, wordt het sowieso een goede show.’
Draag je vaak outfits van modestudenten?
‘Ja, ik hou ervan om op te treden in kleding van jong talent. Dat vind ik zelfs cooler dan de kledij van een bekende designer. Het is ook een win-winsituatie: ik vind het leuk dat ik unieke stuks kan dragen, voor hen is het tof dat een artiest uitpakt met hun kledij.’
Mijn outfits zijn een vertaling van wie ik ben als artiest
Worden outfits soms speciaal voor jou ontworpen?
‘Ik heb dat één keer meegemaakt voor mijn show van vorig jaar op Rock Werchter. Toen heb ik samen met de designer Bart Hoste iets ontworpen. Bart is een beginnende ontwerper die vaak hand- en parelwerk gebruikt. Ik heb hem leren kennen op de set van een videoclip waar ik toevallig ging helpen. Daar toonde hij me enkele ontwerpen die hij had gemaakt en ik was meteen fan. Uiteindelijk hebben we beslist samen iets te maken: een oversized zwart maatpak met paarse Swarovski-steentjes. Dat is een stuk dat zeker voor altijd in mijn kast gaat blijven hangen, omdat het een herinnering is aan mijn eerste keer Rock Werchter.’
Dus je ontwerpt zelf ook kleding?
‘Voor mij gaan mode en muziek hand in hand, vandaar dat mijn interesse in de modewereld enkel toeneemt. Mijn outfits zijn een vertaling van wie ik ben als artiest. Het is een passie die ik nog volop aan het ontdekken ben.’
Hoe zijn je podiumoutfits geëvolueerd?
‘Mijn podiumoutfits zijn sterk veranderd. Als jong meisje voelde ik me het best in maagdelijk witte kleedjes met een hoog bohemien-gehalte. Langzaam maar zeker werden mijn outfits iets meer hedendaags en moderner. Dan heb ik een soort tussenfase gehad waarin ik verknocht was aan hippie-jurken en de bijbehorende vlechtkapsels. Intussen zou ik mijn stijl beschrijven als modern en romantisch, maar wel met een stoer kantje.’
Wat draag je in het dagelijkse leven?
‘Een losse broek, een toffe trui of T-shirt en een sneaker: vrij basic dus. In het dagelijkse leven is comfort mijn prioriteit.’
Dure stuks leen ik liever uit
Is er een droom-item dat je ooit graag in je kleerkast zou hebben?
‘Er zijn wel meerdere items waar ik van droom, maar ik leen duurdere stuks liever uit, omdat ik weet dat de kans bestaat dat ik ze maar eenmaal zal aandoen. Dan heb ik liever allemaal basics in mijn kast, waarvan ik weet dat ik ze veel zal dragen. Ik hoef designerstukken dus niet per se te bezitten. Het is gewoon fijn als ik dat eens kan aandoen.’
Wat zijn dan de non-designer winkels waar je graag shopt?
‘Ik shop bijna altijd bij Weekday. Vooral de ecologische en gerecycleerde stuks dan.’
Is duurzaamheid iets waar je mee bezig bent?
‘De laatste jaren meer en meer. Vroeger kocht ik vaak bij fast fashion merken, maar nu probeer ik daar weg te blijven uit bezorgdheid voor het milieu. Ook met mijn podiumoutfits probeer ik duurzaam tewerk te gaan. Voor een show leen ik stuks uit die ik achteraf gewoon teruggeef. Ik draag die outfits zo weinig, dat het zonde is om ze aan te kopen. Door dit leensysteem kan het kledingstuk achteraf nog gewoon gebruikt worden. Opnieuw: win-win.’
