Een vlammenwerper, bloemenprints en een McDonald’s als decor: de mannenmodeweken in vijftien hoogtepunten
De mannenmodeweken zijn voorbij. Vijftien souvenirs uit Milaan en Parijs.
1. Carol Lim en Humberto Leon namen afscheid van Kenzo.
Het Amerikaanse duo was bijna tien jaar aan zet en maakte het label van Kenzo Takada opnieuw relevant. Dat hun sweatshirts met Kenzo-logo na bijna een decennium nog steeds niet uit het straatbeeld zijn verdwenen, bewijst dat ze uitstekend werk hebben geleverd. Voor hun afscheidsshow in de arena van Bercy hadden Lim en Leon een groot publiek uitgenodigd: meer dan vijfduizend mensen vulden de zaal tot in de nok. Tussen de collecties voor mannen- en vrouwen liepen dansers rond in archief-outfits, en tussenin was er ook nog een performance van Solange Knowles. De beste show van het seizoen? Neen, maar misschien wel de meest ontroerende.
2. Virgil Abloh liet een veld margrieten vertrappelen door zijn modellen.
Gigi Hadid liep mee bij Off-White. Net als bij Berluti, later op de week. En dat was misschien het (betwistbare) hoogtepunt van beide shows. Bij Off-White was er ook een dieptepunt: tijdens de finale stormden de modellen in groep door het bloemenveld dat in de voormalige markthal van Carreau du Temple was aangelegd. Decadent, en nergens voor nodig.
3. Twee dagen later transformeerde Abloh Place Dauphine tot een décor uit The Amazing Mrs Maisel, voor Louis Vuitton.
Ook die show stond in het teken van bloemen. Plots verklaarde Abloh dat elke bloem anders is, en dat ze daarom collectief symbool staan voor diversiteit. Muzikant Dev Hynes liep mee in een harnas van madeliefjes. Het was een fotogenieke show, met pannekoeken, ijsjes, champagne en miniatuur-Eiffeltorentjes voor alle genodigden. Er was zelfs een springkasteel.
4. Iederéén ging voor pastel.
De mannenmode is, na het streetwearmoment van de voorbije drie jaar, opnieuw iets aangekleder. Maar ook zachter, zelfs vrouwelijker. Misschien dat daarom zoveel labels lichtroze en dito blauw omarmden. Van Louis Vuitton en Hermès over Balmain en Loewe tot Dior, waar Kim Jones een volledig roze zaal liet optrekken (met een catwalk van bubblegumkleurig zand).
5. Raf Simons keek terug.
De Belgische ontwerper houdt blijkbaar een wrang gevoel over aan zijn avontuur bij Calvin Klein in New York. Simons haalde zijn gasten naar een turnzaal in Noisy-Le-Grand, halverwege tussen Parijs en Disneyland. De collectie bestond grotendeels uit herwerkte versies van klassiekers van Simons. Zelfs de uitnodiging werd begeleid door een gedicht van Peter De Potter van vijftien jaar geleden. Op de soundtrack werd uitgehaald naar fascistisch Amerika — er waren ook verwijzingen naar Calvin Klein met bijvoorbeeld een flad van This Is Not America, het nummer van Bowie dat Simons gebruikte in al zijn shows voor het label — en op jassen waren patches gekleefd met het opschrift My Own Private Antwerp. De ontwerper is terug thuis. Tijd voor een nieuw hoofdstuk.
6. Amerika liep leeg.
In Firenze debuteerde kunstenaar Sterling Ruby zijn merk S.R. Studio LA. CA., in Parijs stonden Bode, Phipps en Sies Marjan voor het eerst op de officiële kalender. Emily Bode, dit jaar genomineerd voor de prestigieuze LVMH Prize, liet zich inspireren door het bedrijf van haar voorouders dat in Cincinnati trekwagens maakte voor circussen als Barnum & Bailey en Ringling Brothers. Phipps, die lang bij Dries Van Noten werkte, had een collab met Millet, en Sies Marjan showde op de bovenste verdieping van de Opera Bastille, met de daken van Parijs op de achtergrond.
7. Karl Lagerfeld wou geen herdenkingen na zijn dood.
Maar dat hield Chanel, Fendi en het huis Karl Lagerfeld niet tegen om tòch een massieve herdenkingsplechtigheid op het getouw te zetten in het Grand Palais, de plek van Lagerfelds megashows voor Chanel. Er werden archieffilmpjes geprojecteerd en getuigenissen van vertrouwelingen. Cara Delevingne en Tilda Swinton en Helen Mirren gaven voordrachten, Lang Lang speelde piano en Pharrell Williams zong een liedje.
8. Vêtements huurde de McDonald’s van de Champs-Elysées.
Het label van Demna Gvsalia is niet langer de hype die het ooit geweest is — de versheidsdatum van zijn ironische kringloopmode is allicht overschreden — en toch. Gvsalia blijft een geniale grapjas. Hij maakt deel uit van het systeem, maar maakt het tegelijk belachelijk. De show in de McDonald’s, onmiddellijk na de Lagerfeld-herdenking, was geniaal (de uitnodiging was een condoom met Vetements-logo). Carine Roitfeld zat aan het tafeltje achter het onze en dat was op zich al een soort statement.
9. Balmain hield zijn eigen muziekfestival in de Jardin des Plantes.
De show, op een verhoogde catwalk tegen een helderblauwe lucht, net voor valavond, was misschien de beste uit de loopbaan van ontwerper Olivier Rousteing, de Pierre Cardin van de eenentwintigste eeuw. Net als bij Kenzo was ook het grote publiek welkom. De show vond plaats op 21 juni, tijdens het Fête de la musique, en daarom organizeerde Balmain een eigen muziekfestival. Toen er een piano op het podium werd opgerold, hoopten we even op Elton John (die in Parijs was voor zijn afscheidstournee), maar we moesten het uiteindelijk doen met Darren Criss, Rag’n’Bone Man en Years And Years. Ook goed.
10. Het beste debuut? Dat van Kidill.
Designer Hiroaki Sueyasu haalt inspiratie uit punk, post-punk, grunge en literatuur. Zijn eerste presentatie tijdens de vorige modeweek was fantastisch: de gasten werden uitgenodigd voor een winkelpand waarvan het ijzeren rolluik was neergelaten. De designer drukte op een knop, het rolluik ging naar boven, en in de kleine ruimte achter de vitrine stond een rij modellen netjes achter elkaar, gekleed in een collectie die was gewijd aan punklegende Siouxsie Sioux. Deze collectie stond in het teken van een andere cultgroep uit de late jaren zeventig, Bauhaus. Het was kleine show, in de marge van de officiële kalender, maar wat een fantastische kleren.
11. Het gaat beter met Lanvin.
Bruno Sialelli, de van Loewe overgekomen nieuwe ontwerper van Lanvin, toonde zijn allereerste mannencollectie voor het merk in een art deco zwembad vlakbij het park van Buttes-Chaumont. Terwijl de dameslijn van Lanvin de voorbije jaren de dieperik werd ingestuurd door slecht management, bleef mannenontwerper Lucas Ossendrijver scoren. Dat hij nu plaats moest ruimen voor Sialelli is jammer. Toch is Sialell zeker geen slecht alternatief: als je door de styling keek, dan zag je verdomd veel instant-draagbare kleren en accessoires. Het was ook een van de meest zomerse shows, op de warmste dag van de modeweek, met de Beach Boys op de soundtrack.
12. Issey Miyake had geluk.
Het merk probeerde naar verluidt al jaren een show te organizeren in het park van Place des Vosges in de Marais, rechtover het Parijse hoofdkwartier van het merk. Toen dat eindelijk lukte, dreigde het klimaat tegen te werken. Het regende de hele nacht. Maar toen de show begon, om elf uur ’s ochtends, kwam de zon erdoor. Het werd een van de fijnste momenten van het seizoen, met dansers, parkour-performers en een drumteam. Op het eind danste iedereen mee.
13.Philipp Plein stormde met een vlammenwerper in onze richting. We geraakten ongehavend thuis.
14. Een verkeerswisselaar in de banlieue van Milaan is een uitstekende catwalk.
Dat bewees het duo achter Sunnei. De betonnen ruimte onder het viaduct, dat boven een stukje verwilderde natuur ligt, werd volledig wit geschilderd. Het is de bedoeling dat de open ruimte in de toekomst wordt gebruikt als een soort openluchtgalerie. De fijnste catwalk was misschien die van Fendi, dat rieten stoelen plaatste langs de kronkelende paden van een negentiende-eeuws park in Milaan. Ermenegildo Zegna koos de ruïnes van een staalfabriek tijdens een onweer. En Marni liet het publiek plaatsnemen op een ingebeelde zeebodem, onder een tapijt van dobberend plastic afval.
15. Een lavendelveld op een heuvel in de Provence?
Ook goed. De immens populaire Jacquemus sloot het seizoen af met een show in de buurt van Aix-en-Provence, op een roze catwalk tussen de bloemen. En zo begon en eindigde de modeweek in zacht geurend flora.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
