Zomeruur

Deel 8: Ode aan het wandelstokstoeltje

Qua muziekfestivals mag ik mij graag tot de veteranen rekenen. Ga maar na, zelfs Jazz Bilzen heb ik nog meegemaakt. “Wie het zich herinnert, was er niet bij”, hoor ik u nu denken. Niets van. Ik herinner mij perfect de zwarte hoed van Van Morrison, het klaaglijke Rooooxanne van Sting, en de plastic zak die moest voorkomen dat ik met mijn derrière in de modder zat. Bij gebrek aan rijbewijs en wheels werd er heen en terug gelift, wat tot David Lynchachtige ontmoetingen op het Limburgse wegennet leidde. Nooit zal ik die stomdronken kerels in hun Mini Morris vergeten die ter hoogte van Paal plots gingen spookrijden.

De festivals die ik tegenwoordig frequenteer, hebben boutique of classic in de titel, of er worden opblaasbare kussentjes aan de ingang uitgedeeld. Bij Rimpelrock trek ik de lijn : wie ooit uit z’n dak ging bij Zappa krijgt de vijftig gepasseerd niet ineens de hots voor Luc Steeno of Christoff.

Opvallend toch hoe de festivals elk jaar meer inspelen op de verzuchtingen van de oudere jongeren : cavafonteinen, oesters, glamping in Festihutten. Op Gent Jazz doen ze aan food pairing begot. Mosselwok met chardonnay iemand ? Niet één vettige friet te bespeuren op de Bijlokesite dit jaar. In Dranouter kun je een festivalmenu bestellen van sterrenchef Kobe Desramaults.

Is time on our side ? Die indruk kreeg ik toch toen ik Mick Jagger als een jong veulen zag rondspringen bij zijn laatste passage in Werchter. En Grace Jones op de Lokerse Feesten als een krolse panter over het podium zag onduleren, op stiletto’s en slechts gehuld in een body- stocking. Holy Moses, straks kronkelt ze zich een dubbele hernia, dacht ik nog. Maar ík was het die halverwege dat optreden uitgeteld op het grint moest hurken, tussen de platgetrapte plastic bekertjes en met zicht op de knieholten van de omstanders. Daarom deze oproep tot de festivalorganisatoren : gelieve bij optredens van artiesten boven de zestig voor het publiek wandelstokstoeltjes te voorzien, naar keuze gesponsord door een kwaliteitsblad of de mutualiteit. Voor de liefhebbers van vintage is er de Setaney (‘Brussels-Engels’ voor zet a nie), daterend van de wereldtentoonstelling van ’58. Kan van pas komen als op 7 augustus in Lokeren The Beach Boys aantreden. Benieuwd wie het langst overeind blijft, Brian Wilson of zijn fans.

Linda Asselbergs