WILLIAM DECLEER

© FOTO MICHEL VAEREWIJCK

VALKENIER

OF HET NU KOMT DOOR MIJN BRITSE WORTELS – mijn oma was deels Engels, Iers en Welsh – of door de vele kastelen die ik met mijn ouders bezocht, weet ik niet. Maar ik moet acht of negen jaar geweest zijn toen ik gefascineerd raakte door roofvogels.

ZELF ZO’N VOGEL OP MIJN ARM TE DRAGEN LEEK ONBEREIKBAAR. Dat maakte de uitdaging nog groter. Ik ben als kind heel veel over roofvogels beginnen te lezen.

HET GING OM MEER DAN ALLEEN DE VOGELS, ik bewonderde net zo goed de prachtige kastelen en de decors die erbij horen. De landschappen… Ik houd enorm van heuvels, bossen en de geheimzinnigheid die ze uitstralen. Uiteraard zijn de middeleeuwen mijn favoriete periode. In mijn ogen was het leven toen veel avontuurlijker dan in deze tijd.

DE VALKERIJ BRACHT ME DICHT BIJ DE NATUUR. De ongerepte natuur trekt me aan, die van in Ierland bijvoorbeeld. Ik vind het heerlijk om midden in de natuur te vertoeven. Het ergste wat me kan overkomen, is opgesloten te worden in een grote stad.

VOOR MIJ IS EEN HOTEL AAN HET STRAND EEN STRAF. Met mijn vriendin trek ik liever met de tent door de bergen en de bossen, weer of geen weer. Overal ontdek ik trouwens roofvogels, ook in de weiden om de hoek. Hoe beter je ze kent, hoe meer je er ziet.

SINDS IK MIJN WOESTIJNBUIZERD HEB, gaan we zelden op reis. Hij heet Ares, naar de Griekse god van de oorlog, die werd afgebeeld met een roofvogel. Ik moet Ares dagelijks laten vliegen. Als ik dat twee weken niet doe, verleert hij bijna alles en moet ik hem opnieuw opleiden.

DOOR MIJN JOB ALS HEFTRUCKCHAUFFEUR heb ik nogal wat vrije tijd en ik trek toch elke dag een paar uur uit voor Ares. Mijn vriendin vindt dat gelukkig goed. Dagelijks stap ik door de velden achter mijn huis, terwijl hij van boomtop naar boomtop vliegt.

BEZIG ZIJN MET ARES GEEFT ME EEN KICK, van het in gereedheid brengen van de vogel, het bereiden van zijn voedsel, tot hem te zien vliegen. Elke keer ontdek ik wat nieuws in de manier waarop hij reageert of zweeft.

DOOR DE VALKERIJ BEN IK NIET BANG VAN ANDERE DIEREN en zeker niet van vogels. Hij is banger dan ik, want hij knijpt in mijn arm als er een reiger overvliegt of een hond passeert. Ares heeft een hekel aan honden.

HET IS ERG SPANNEND ALS IK HEM LOSLAAT OM VRIJ TE VLIEGEN. Hij kan gewoon wegvliegen, je moet dus blijven communiceren, voederen en verhinderen dat hij gaat jagen. De kans bestaat altijd dat hij zich boos maakt, in de war raakt en wegvliegt.

IK HEB VEEL GELEERD OVER MENS EN DIER. Bijvoorbeeld dat wederzijds vertrouwen belangrijk is en dat bang zijn ook mag. En dat agressie veel te maken heeft met angst. Als er gevaar is, gaan de meeste dieren er gewoon vandoor. Vluchten is veeleer normaal, niet laf.

JE ZOU DENKEN DAT ALLEEN OUDERE MANNEN VALKENIER ZIJN. Dat klopt niet. Er zijn zelfs meisjes mee bezig en ik ken een jonge kerel van zeventien die er helemaal weg van is. De valkerij fascineert velen. Je voert een ritueel uit dat duizenden jaren oud is, want al in de verre oudheid jaagde men met roofvogels. En dat spreekt tot de verbeelding

William Decleer (31) is beroepshalve heftruckchauffeur en zorgt als valkenier voor zijn woestijnbuizerd Ares (3).

DOOR PIET SWIMBERGHE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content