Uit de Argentijnse pampa's

Redactie Knack

14-12-2004, 23:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:33

De Vlaamse Izabelle Kerbusch en haar Argentijnse echtgenoot Javier Scotto openden Toma Maté, een vlot eethuis met Argentijnse specialiteiten.

:: Toma Maté : H. Teirlinckplein 1, 1650 Beersel. 02 376 00 48. Zondag en maandag gesloten.

Beersel is makkelijk te bereiken via de snelweg Brussel-Bergen. Aan het dorpsplein ontstond een monocultuur aan eethuizen van uiteenlopend allooi. Relatief nieuw en succesvol is Toma Maté. Aan de touwtjes trekken Izabelle Kerbusch, een kordate Vlaamse horecaondernemer, en Javier Scotto, haar zachtaardige Argentijnse echtgenoot die in de toeristische sector bedrijvig was. De naam verwijst naar het nemen van een kopje maté. Deze bittere kruidenthee is de nationale Argentijnse drank en wordt getrokken van de bladeren van de matéplant. Om te genieten van een kopje yerba maté (de officiële naam) neemt men de tijd : matéblaadjes worden in een uitgeholde kalebas gedaan en daarin wordt heet water gegoten. Via de bombilla, een zilveren pijpje, dat tussen de trekkende blaadjes wordt gestoken, zuigt men de thee uit de kalebas. De meeste Argentijnen zijn verslaafd aan de opwekkende effecten van maté, zoals Europeanen aan die van koffie.

Empanada en filet puur

Het eethuis Toma Maté heeft de inrichting van een veredeld eetcafé met oude tegelvloeren en in geel gekwaste bakstenen muren. Men kan kiezen tussen laag of hoog zitten aan tafels van donker gebeitst hout, gedekt met papieren onderleggers. Er klinkt Argentijnse muziek en het personeel, gekleed in jeans en zwart hemd, is vlot en vriendelijk. De spijskaart vermeldt naast modieuze Frans en Italiaans geïnspireerde bereidingen, zoals royale salades en pastabereidingen, ook nationale Argentijnse specialiteiten, zoals empanada of gehakt rundvlees gemengd met ui en ei in deegomslag (8 euro), malse filet pur (18 euro) en gegrilde tussenribstuk van Argentijns rund (14 euro).

Het repertoire op de spijskaart krijgt ondersteuning van een vijftigtal wereldwijnen, waarbij uiteraard Argentijnse wijnen (Argentinië is het vijfde wijnland van de wereld). Wij kozen een Argentijnse Zagal, Cabernet Sauvignon 2003, Hacienda del Plata, als intense en gevaarlijk koppige (14,4 % alc.) rode wijn (27 euro).

Er kwamen twee voorgerechten : de ‘echte’ gazpacho Andaluz of smakelijke koude groentesoep (8 euro) en een wilde salade met gemarineerde zalm, witloof, auberginekaviaar, gedroogde coppa en nog veel meer (11 euro). Omdat Argentijnen echte vleeseters zijn, die gemiddeld 120 kilo vlees per hoofd per jaar achter de kiezen steken, viel de keuze op gegrilde tussenrib (14 euro). Het vlees is afkomstig van de pampa’s waar zo’n slordige zestig miljoen runderen grazen. Bij het mooi gekorste, smakelijke vlees kwam, zoals de Argentijnse traditie dat voorschrijft, chimichurri-saus op basis van pikante kruiden (2 euro) en lekkere dikke frieten met krokant jasje en zachte kern. De keuze aan de andere kant van de tafel was tegendraads : hier geen vlees maar een boerse hoeveelheid lasagne met zuiderse groenten en veel dillesaus (11,50 euro).

Wij konden geen inspiratie vinden in het dessertrepertoire en sloegen het nagerecht over.